Λαδίσλαος Ουνυάδης

Ο Λαδίσλαος, ουγγρ. László Hunyadi (1432 - 16 Μαρτίου 1457) από τον Οίκο του Ουνυάδη ήταν ευγενής της Ουγγαρίας. Έγινε μπάνος της Κροατίας και Δαλματίας και κύριος των βασιλικών ίππων.

Λαδίσλαος Ουνυάδης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1431
Θάνατος	16  Μαρτίου 1457 Βούδα
Αιτία θανάτου	αποκεφαλισμός
Τόπος ταφής	καθεδρικός ναός του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στην Άλμπα Ιούλια
Χώρα πολιτογράφησης	Ουγγαρία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	politician before the emergence of political parties
Οικογένεια
Γονείς	Ιωάννης Ουνυάδης και Ερζεβέτ Σζιλέγι
Αδέλφια	Ματθίας Κορβίνος
Συγγενείς	Michael Szilágyi (θείος)
Οικογένεια	Οίκος του Ουνυάδη
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Μπάνος της Κροατίας
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Ιωάννη του Πρεσβύτερου, βοϊβόδα της Τρανσυλβανίας και μετά αντιβασιλιά της Ουγγαρίας και της Ελισάβετ Σιλάγκυι, κόρης του Λαδίσλαου κόμη Σιλάγκυι. Νεότερος αδελφός του ήταν ο Ματθίας Κορβίνος, μετέπειτα βασιλιάς της Ουγγαρίας.

Από πολύ μικρή ηλικία συνόδευσε τον πατέρα του στις εκστρατείες του. Έπειτα από τη μάχη του Κόσοβο (1448) έμεινε για λίγο χρόνο ως όμηρος για τον πατέρα του στα χέρια του Γεωργίου Μπράνκοβιτς (1427-56), δεσπότη της Σερβίας. Το 1452 ήταν μέλος της αντιπροσωπίας, που πήγε στη Βιέννη για να φέρει τον Ούγγρο βασιλιά Λαδίσλαο Ε΄. Το 1453 ήταν ήδη μπάν(ος) της Κροατίας και της Δαλματίας. Στη συνέλευση (dieta) της Βούδας (1455) παραιτήθηκε από όλα τα αξιώματά του, εξαιτίας των κατηγοριών του Ούλριχ Β΄ κόμη του Τσέλιε και άλλων εχθρών του Οίκου του· τελικά συμφιλιώθηκε μαζί του και μνηστεύθηκε τη Μαρία, κόρη του Λαδίσλαου Γκαραί παλατινού (κόμη) της Ουγγαρίας.

Έπειτα από το τέλος του πατέρα του το 1456, κατηγορήθηκε από τον εχθρό του Ούλριχ Β΄ (τώρα γενικό διοικητή της Ουγγαρίας με σημαντική ισχύ) ως υπεύθυνος για τα χρέη, που φέρεται να έκανε ο πρεσβύτερος Ουνυάδης στο κράτος, αλλά υπερασπίστηκε τον εαυτό του ικανά στη συνέλευση του Φούτακ (Οκτώβριος 1456). Έτσι ο Ούλριχ Β΄ προσποιήθηκε συμφιλίωση, υποσχόμενος να προστατεύσει τους Ουνυάδη σε περίπτωση που πρώτα θα παρέδιδαν όλα τα βασιλικά κάστρα, που τους είχαν εμπιστευτεί. Αρχή θα γινόταν με το κάστρο Ναντορφεχερβάρ (τώρα στο Βελιγράδι), του οποίου ο Ουνυάδης ήταν διοικητής. Αν και αναγνώρισε τον ΛΑδίσλαο Ε΄ και τον Ούλριχ Β΄, ο Ουνυάδης εξαίρεσε τον στρατό του από μισθοφόρους. Το επόμενο πρωί (9 Νοεμβρίου 1456) ο Ούλριχ Β΄ σκοτώθηκε από άνδρες του Ουνυάδη υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες. Αργότερα ο Ουνυάδης υπηρέτησε ως κύριος των βασιλικών ίππων (ουγγρ.: lovászmester) ως το τέλος του.

Ο τρομοκρατημένος 12ετής Λαδίσλαος Ε΄ συγχώρησε τον Ουνυάδη και σε μία επόμενη συνομιλία με τη μητέρα του στο Τεμεσβάρ ορκίστηκε ότι θα προστάτευε όλη την οικογένεια. Ως εχέγγυο της ειλικρίνειάς του, διόρισε τον Ουνυάδη κύριο του θησαυροφυλακίου και γενικό διοικητή του βασιλείου. Μη υποπτευόμενος κακό, ο Ουνυάδης συνόδευσε τον βασιλιά στη Βούδα. Μόλις όμως έφθασε εκεί, συνελήφθη με την κατηγορία ότι συνωμοτούσε εναντίον του βασιλιά και καταδικάστηκε σε θάνατο, χωρίς την τήρηση νομικών διατυπώσεων. Αποκεφαλίστηκε στις 16 Μαρτίου 1457, 26 ετών.

Είναι ο πρωταγωνιστής στην όπερα Ουνυάδη Λαζλό του Φερέντς Έρκελ.

Πηγές

• Acsády, Ignác (1904). History of the Hungarian Realm (in Hungarian), vol. i., Budapest.
• Engel, Pál (1996). Magyarország világi archontológiája, 1301–1457, I. ("Secular Archontology of Hungary, 1301–1457, Volume I"). História, MTA Történettudományi Intézete. Budapest. ISBN 963-8312-44-0.
• Kubinyi, András: Hunyadi Mátyás, a személyiség és a király, AETAS 22, 83–100, 2007.
• Bánhegyi, Ferenc: A Hunyadiak dicsősége, Celldömölk, Apáczai Kiadó, 2008.