Λαμπανόρας
Το Λαμπανόρας (λιθουανικά: Labanoras, προφέρεται ɫaba'noːras) είναι μικρή πόλη εντός του περιφερειακού πάρκου Λαμπανόρας στη Λιθουανία. Βρίσκεται στη λίμνη Λαμπανόρας (λιθουανικά: Labanoro ežeras) και περιβάλλεται από το περιφερειακό πάρκο Λαμπανόρας, το μεγαλύτερο περιφερειακό πάρκο στη Λιθουανία. Ως κέντρο του πάρκου Λαμπανόρας, το χωριό έχει γίνει τουριστικός προορισμός. Το 2003, ένα πρώην σχολικό κτίριο μετατράπηκε σε ξενοδοχείο και εστιατόριο. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, το χωριό είχε πληθυσμό 59 κατοίκων.
| Λαμπανόρας | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
  Λαμπανόρας | ||
| Χώρα | Λιθουανία | |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Περιφέρειας Σβεντσιόνυς | |
| Πληθυσμός | 59 (2011) | |
| Ζώνη ώρας | UTC+02:00 UTC+03:00 | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
Το χωριό υπάγεται στη γεροντεία Λαμπανόρας της επαρχίας Σεντσιόνις στην επαρχία Βίλνιους.
Ιστορία Επεξεργασία
Το Λαμπανόρας συναντάται και με τις ονομασίες Λαμπανάρυ, Λαμπανόρο, Ουαμπονάρι (πολωνικά), Λαμπανόρε (Γίντις).[1][2]
Ο οικισμός είναι γνωστός από το 1373. Το 1386, ο Μέγας Δούκας Γιογκάιλο παραχώρησε το Λαμπανόρας και άλλα χωριά στη νεόδμητη αρχιεπισκοπή του Βίλνιους. Το 1965 βρέθηκαν περίπου 470 κέρματα στο κοντά νεκροταφείο της πόλης. Τα κέρματα αποτελούνταν από γρόσια της Πράγας που έκοψαν οι Κάρολος Δ΄ (1316–1378) και Βενσεσλάους (1361–1419), καθώς και κέρματα του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας από τον Βιτάουτας (1350–1430) και Καζίμιρ Δ΄ Γιαγκελόν (1427–1492). Πιστεύεται ότι ο θησαυρός θάφτηκε κατά τη δεκαετία του 1470. Η πρώτη εκκλησία στο χωριό αναφέρθηκε το 1522. Το πρώτο αρχοντικό αναφέρθηκε το 1568 ενώ το πρώτο σχολείο αναφέρθηκε το 1781. Το χωριό είχε 196 κατοίκους το 1866, ενώ αυξήθηκε σε 443 το 1923 και μετά μειώθηκε σε 264 το 1959 και 186 το 1979.
Το καλοκαίρι του 1941, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μια μονάδα των Άινζατσγκρουπεν και λιθουανοί συνεργάτες τους δολοφόνησαν τον πληθυσμό Εβραίων του χωριού σε μαζικές εκτελέσεις.[3][4][5]
Εκκλησία του Λαμπανόρας Επεξεργασία
Ο θαυματουργός πίνακας της Παναγίας αναφέρθηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια μιας κανονικής επίσκεψης το 1655. Το 1820 χτίστηκε η ξύλινη εκκλησία του Λαμπανόρας, ωστόσο η εκκλησία κάηκε τον Δεκέμβριο του 2009. Τον Ιανουάριο του 2011, δεν είχε κυκλοφορήσει κάποια επίσημη αναφορά. Σύμφωνα με ανεπίσημες πηγές, η πιθανότητα πρόκλησης του ατυχήματος από ακούσια φωτιά που προκλήθηκε λόγω προβλήματος σε γραμμή ηλεκτρικού ρεύματος αποκλείστηκε και ο κύριος ένοχος που παρέμεινε ήταν ο εμπρησμός. Πιστεύεται ότι η εκκλησία έπεσε θύμα ληστείας και πάνω από τους 30 πίνακες αξίας (15 από αυτοί ήταν προστατευόμενα κρατικά μνημεία τέχνης) και κάηκε για να συγκαλύψει το έγκλημα. Κατά τη διάρκεια του καθαρίσματος, βρέθηκαν 1.017 κέρματα (γερμανικά πφένιχ, ρωσικά καπίκια, λιθουανικά τσέντας). Η ανακατασκευή της εκκλησίας βρίσκεται σε εξέλιξη, με χρηματοδότηση από τη κυβέρνηση και δωρεές πολιτών.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ United States Board on Geographic Names – Lithuania – Labanoras. Accessed January 28, 2014.
- ↑ Dov Levin (2000). The Litvaks: A Short History of the Jews in Lithuania. Berghahn Books. σελ. 273. ISBN 978-1-57181-264-3.
- ↑ http://www.holocaustatlas.lt/EN/#a_atlas/search//page/1/item/114/
- ↑ http://www.holocaustatlas.lt/EN/#a_atlas/search//page/1/item/247/
- ↑ http://www.holocaustatlas.lt/EN/#a_atlas/search//page/1/item/246/
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Labanoras στο Wikimedia Commons