Λεονέλλο των Έστε

Ο Λεονέλλο, ιταλ. Leonello, (21 Σεπτεμβρίου 1407 – 1 Οκτωβρίου 1450) από τον Οίκο των Έστε ήταν μαρκήσιος της Φερράρα και δούκας της Μόντενα και του Ρέτζο (1441-1450).

Λεονέλλο των Έστε
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	21  Σεπτεμβρίου 1407 Φερράρα
Θάνατος	1  Οκτωβρίου 1450 Βογκιέρα
Τόπος ταφής	Φερράρα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ηγεμόνας μαικήνας καθηγητής
Οικογένεια
Σύζυγος	Margherita Gonzaga Maria of Aragon
Τέκνα	Niccolò d'Este
Γονείς	Νικολό Γ΄ ντ'Έστε και Stella de' Tolomei
Αδέλφια	Τζινέβρα των Έστε Έρκολε Α΄ ντ'Έστε Ούγκο των Έστε Σιγισμούνδος των Έστε (1433-1507) Μελιαντούζε των Έστε Μπόρσο των Έστε
Οικογένεια	Οίκος της Έστης
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Δούκας της Φερράρα και της Μόντενα
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Ο Λεονέλλο ήταν ένας από τους νόθους γιους του Νικολό Γ΄ μαρκήσιου της Φερράρα και της Μόντενα και της ερωμένης του Στέλλα ντε' Τολομέι. Αμφιθαλείς αδελφοί του ήταν ο μεγαλύτερος Ούγκο και ο μικρότερος Μπόρσο.

Ο πατέρας του είχε άλλους τρεις νόθους γιους από άλλες ερωμένες και τον Αλφόνσο Α΄ από την τρίτη σύζυγό του. O Ούγκο, που ήταν 26 έτη μεγαλύτερος του Αλφόνσου Α΄, ορίστηκε διάδοχος, αλλά κατηγορήθηκε για μοιχεία και αποκεφαλίστηκε. Έτσι ο Λεονέλλο που είχε υψηλή μόρφωση, αρετές, την αναγνώριση του πάπα και ήταν δημοφιλής, έγινε διάδοχος.

Είχε μικρή επιρροή στα πολιτικά πράγματα της Ιταλίας. Σε αντίθεση με τους προηγούμενους των Έστε, τον Νικολό Γ΄ ή τον Άτσο Ζ΄, που με τη δύναμή τους έλεγχαν το πολιτικό γίγνεσθαι, ο Λεονέλλο έγινε γνωστός ως προστάτης των Τεχνών. Η Φερράρα αναπτύχθηκε πολιτιστικά. Με την καθοδήγησε του διδασκάλου του, του ανθρωπιστή Γκουαρίνο Βερονέζε, αναμόρφωσε το Πανεπιστήμιο της Φερράρα. Επηρέασε τους μετέπειτα ηγεμόνες της πόλης και είναι ο πρόδρομος των μετέπειτα επιτευγμάτων.

Απεβίωσε το 1450 άτεκνος και τον διαδέχθηκε ο επόμενος αδελφός του Μπόρσο.

Οικογένεια

Το 1435 νυμφεύτηκε τη Μαργαρίτα Γκοντζάγκα, κόρη του Ιωάννη-Φραγκίσκου μαρκήσιου της Μάντοβα. Το 1439 η Μαργαρίτα απεβίωσε χωρίς να αποκτήσουν απογόνους.

Το 1444 ο Λεονέλλο νυμφεύτηκε, για δεύτερη φορά, τη Μαρία της Ιβρέας-Τρασταμάρα, νόθη κόρη του Αλφόνσου Ε΄ της Αραγωνίας και Α΄ της Νάπολης· δεν απέκτησαν απογόνους.

Πηγές

• Banker, James R. Piero della Francesca: Artist and Man, United Kingdom: Oxford University Press, 2014.
• Baxandall, Michael. "A Dialogue on Art from the Court of Leonello d'Este: Angelo Decembrio's De Politia Litteraria Pars LXVIII." Journal of the Warburg and Courtauld Institutes 26, no. 3 - 4 (1963): 304 - 326.
• Bayer, Andrea (2008). Art and Love in Renaissance Italy. Metropolitan Museum of Art.
• Bestor, Jane Fair (1996). «Bastardy and Legitimacy in the Formation of a Regional State in Italy: The Estense Succession». Comparative Studies in Society and History 38 (3): 549–585. doi:10.1017/s0010417500020053. https://archive.org/details/sim_comparative-studies-in-society-and-history_1996-07_38_3/page/549. 
• Blaisdell, Charmarie Jenkins. 1975. Politics and heresy in ferrara, 1534-1559. The Sixteenth Century Journal 6, (1): 67-93.
• Carroll, Linda L. "'Fools of the Dukes of Ferrara': Dosso, Ruzante, and Changing Este Alliances." MLN 118, no. 1 (2003): 60-84.
• Cavallo, Jo Ann (2004). The Romance Epics of Boiardo, Ariosto, and Tasso: From Public Duty to Private Pleasure. University of Toronto Press.
• da Oriolo, Giovanni. Leonello d’Esta (Portrait) 1447, The National Gallery. Trafalgar Square, London WC2N 5DN, United Kingdom. Visited: 23 March 2015. http://www.nationalgallery.org.uk/
• Dean, Trevor (2002). Land and Power in Late Medieval Ferrara: The Rule of the Este, 1350-1450. Cambridge University Press.
• Ferrara, City of the Renaissance, and Its Po Delta. UNESCO World Heritage Centre. Retrieved from http://whc.unesco.org/en/list/733 on 26 March 2015.
• Fry, Roger (1911). «A Portrait of Leonello d'Este by Roger van der Weyden». The Burlington Magazine for Connoisseurs 18 (94): 200–202. 
• Grendler, Paul F. The Universities of the Italian Renaissance, Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2002.
• Hourihane, Colum (2012). The Grove Encyclopedia of Medieval Art Architecture. Oxford University Press.
• James, Carolyn. "Machiavelli in Skirts." Isabella d'Este and Politics. Netherlands: Springer, 2007.
• Kantorowicz, Ernst. "The Este Portrait by Roger van der Weyden." Journal of the Warburg and Courtauld Institutes 3, no. 3 - 4 (1940): 165 - 180.
• Lockwood, Lewis. Leonello’s rule, 1441–50; the court chapel. England: Oxford University Press, 2009.
• Lockwood, Lewis (2009). Renaissance Ferrara 1400-1505: The Creation of a Musical Center in the Fifteenth Century. Oxford University Press.
• Pisanello, Antonio di Puccio. Cast bronze medal of Leonello d’Este Marchese of Ferrara (Medal) 1441, The British Museum. Great Russell Street London WC1B 3DG, United Kingdom. Visited: 9 February 2015. http://www.britishmuseum.org/
• Pisanello, Antonio di Puccio. Leonello d’Este (Medal) 1444, Victoria and Albert Museum. Cromwell Road, London SW7 2RL, United Kingdom. Visited: 7 February 2015. http://www.vam.ac.uk/.
• Pisanello, Antonio di Puccio. Bust of Leonello, Marquess of Este (Medal) 1450, Victoria and Albert Museum. Cromwell Road, London SW7 2RL, United Kingdom. Visited: 7 February 2015. http://www.vam.ac.uk/.
• Shephard, Tim. Echoing Helicon: Music, Art and Identity in the Este Studioli, 1440-1530, United Kingdom: Oxford University Press, 2014.
• Tavernor, Robert. On Alberti and the Art of Building, Yale University Press, 1999.
• Tuohy, Thomas. Herculean Ferrara: Ercole D'Este (1471-1505) and the Invention of a Ducal Capital. England: Cambridge University Press, 2002.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Extended biography
• The Gubbio Studiolo and its conservation, volumes 1 & 2, from The Metropolitan Museum of Art Libraries (fully available online as PDF), which contains material on Leonello d'Este (see index)