Συντεταγμένες: 8°33′54″S 116°21′04″E / 8.565°S 116.351°E / -8.565; 116.351

Το Λομπόκ (Lombok) είναι ένα νησί στην Ινδονησία. Είναι μέρος της νησιωτικής αλυσίδας μικρές Σούνδες και χωρίζεται με το στενό του Λομπόκ από το Μπαλί και με το στενό Αλάς με την Σουμπάουα. Είναι σχεδόν κυκλικό, με μόνο μια μικρή χερσόνησο στα νοτιοδυτικά, τη χερσόνησο Σεκοτόνγκ, με διάμετρο περίπου 70 χιλιόμετρα. Έχει περίπου την ίδια έκταση και πυκνότητα με το Μπαλί, με το οποίο έχουν κοινά πολιτισμικά στοιχεία. Το Λομπόκ ανήκει στην ίδια περιφέρεια με την πιο αραιοκατοικημένη Σουμπάουα. Τα νησιά που περιβάλλουν το Λομπόκ είναι γνωστά ως Γκίλι. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Ματαράμ, η οποία έχει 402.296 σύμφωνα με την απογραφή του 2010.

Λομπόκ
Lombok
Χάρτης του Λομπόκ
Γεωγραφία
ΤοποθεσίαΝοτιοανατολική Ασία
ΑρχιπέλαγοςΜικρές Σούνδες
Έκταση4.725 km²
Υψόμετρο3.726 μ
Υψηλότερη κορυφήΡιντζάνι
Χώρα
ΕπαρχίαΔυτική Νούσα Τενγκάρα
Μεγαλύτερη πόληΜαταράμ
Δημογραφικά
Πληθυσμός3.166.685 (απογραφής 2010)
Πυκνότητα670 /χλμ2
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Στο νησί κυριαρχεί το ηφαίστειο Ριντζάνι, το οποίο έχει ύψος 3.726 μέτρα. Είναι το δεύτερο ψηλότερο ηφαίστειο και το τρίτο ψηλότερο βουνό στη χώρα. Η τελευταία έκρηξή του έλαβε χώρα το 2010 από τον ηφαιστειακό κώνο Μπαρουτζάρι, ο οποίος βρίσκεται μέσα στην πλημμυρισμένη καλντέρα του ηφιαστείου. Η κορυφή του όρους μαζί με τη λίμνη στην καλντέρα αποτελούν το Εθνικό Πάρκο Γκουρούνγκ Ριντζάνι από το 1997. Οι πλαγιές του ηφαιστείου δεν έχουν αναπτυχθεί οικονομικά, ενώ οι πεδιάδες του νησιού καλλιεργούνται εντατικά. Μια σημαντική πηγή εισοδήματος είναι ο τουρισμός. Η τουριστική ανάπτυξη του νησιού άρχισε τη δεκαετία του 80 και επικεντρώνεται στην δυτική πλευρά του νησιού, γύρω από τη πόλη Σενγκίγκι, σε μήκος 30 χιλιομέτρων κοντά στην ακρογιαλιά. To Λομπόκ προωθείται στην τουριστική αγορά ως ένα «πιο ανόθευτο, πιο φθηνό» Μπαλί[1].

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Γιώργος Τσίρος (15 Μαΐου 2009) Μπαλί - Λομποκ Τα νησιά που απέχουν 30 χρόνια Αρχειοθετήθηκε 2012-01-30 στο Wayback Machine. Καθημερινή. Ανακτήθηκε την 17 Σεπτεμβρίου 2012.