Λουίζα Μαρία του Βελγίου
Η Λουίζα Μαρία του Βελγίου (Princesse Louise Marie de Belgique, 18 Φεβρουαρίου 1858 - 1 Μαρτίου 1924) ήταν η μεγαλύτερη κόρη του Λεοπόλδου Β΄ του Βελγίου.
| Λουίζα Μαρία | |
|---|---|
| Πριγκίπισσα του Βελγίου Πριγκίπισσα Φιλίππου της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα | |
 | |
| Γέννηση | 18 Φεβρουαρίου 1858 Βρυξέλλες, Βέλγιο |
| Θάνατος | 1 Μαρτίου 1924 (66 ετών) Βισμπάντεν, Γερμανία |
| Σύζυγος | Πρίγκιπας Φίλιππος της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα |
| Επίγονοι | Πρίγκιπας Λεοπόλδος Κλήμης Δωροθέα, Δούκισσα του Σλέσβιχ-Χολστάιν |
Πλήρες όνομα | |
Λουίζα Μαρία Αμέλια Γαλλικά: Louise Marie Amélie Ολλανδικά: Louise Maria Amelie | |
| Οίκος | Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα |
| Πατέρας | Λεοπόλδος Β΄ του Βελγίου |
| Μητέρα | Μαρία Ερριέττα της Αυστρίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
ΒιογραφίαΕπεξεργασία
Η Λουίζα Μαρία Αμαλία γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1858 στις Βρυξέλλες και ήταν κόρη του Λεοπόλδου Β΄ του Βελγίου και της Μαρίας Ερριέττας της Αυστρίας.
Στις 18 Μαΐου 1875 η Λουίζα παντρεύτηκε στις Βρυξέλλες τον δεύτερο εξάδελφό της Φίλιππο της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα και μαζί απέκτησαν δύο παιδιά:
- τον Λεοπόλδο Κλήμη (1878-1916).
- την Δωροθέα (1881-1967), παντρεύτηκε τον Ερνέστο Γκύντερ του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν. Δεν απέκτησαν παιδιά.
Ο γάμος αυτός δεν τον άρεσε στο πατέρας της, που τον θεωρούσε ως μια ανεπιθύμητη συμμαχία με τη Πρωσία, αλλά η μητέρα της ενέκρινε το γεγονός ότι ο Φίλιππος έζησε στην Ουγγαρία. Η σχέση μεταξύ της Λουίζας και του Φίλιππου δεν ήταν ευτυχισμένη. Ο Φίλιππος λέγεται ότι την είχε υπό έλεγχο, και η Λουίζα αποκρίθηκε ζώντας με ένα πλούσιο τρόπο ζωής στην αυλή της Βιέννης, όπου προσέλκυσε μεγάλη προσοχή.
Το 1880, πρότεινε το γάμο μεταξύ της αδελφής της Στεφανίας και του Ροδόλφου της Αυστρίας.
Το 1895, η Λουίζα είχε ένα ειδύλλιο με τον Κόμη Γκέζα Μάτατσιτς, θετό γιο του Όσκαρ Κέγκλεβιτς, Κόμη του Μπούζιν. Ο Μάτατσιτς ήταν υπολοχαγός στο Κροατικό σύνταγμα του αυστριακού στρατού. Συναντήθηκαν στο Πράτερ της Βιέννης. Τον Ιανουάριο του 1897, έγινε μεγάλο σκάνδαλο στη Βιέννη, η Λουίζα εγκατέλειψε μόνιμα τον σύζυγό της, Φίλιππο, για τον Μάτατσιτς μαζί με την κόρη της.[1]
Ο γιος της αποξενώθηκε από αυτήν, επειδή αισθάνθηκε ότι οι πράξεις της είχαν καταστρέψει την ευκαιρία του για την κληρονομιά. Η κόρη της άφησε σύντομα τη μητέρα της μετά τη συμβουλή του αρραβωνιαστικού της, Δούκα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν.
Το 1898, ο Πρίγκιπας Φίλιππος και ο Μάτατσιτς πολέμησαν σε μια μονομαχία στη Βιέννη, πρώτα με όπλα και μετά με ξίφη, όπου ο πρίγκιπας τραυματίστηκε.[2] Ο Μάτατσιτς συνελήφθη στο Ζάγκρεμπ και φυλακίστηκε για τέσσερα χρόνια για παραχάραξη.
Η Λουίζα και ο Φίλιππος χώρισαν οριστικά στις 15 Ιανουαρίου 1906, σχεδόν οκτώ χρόνια μετά την έναρξη της διαδικασίας διαζυγίου. Αποξενωμένη από τον πατέρα της, τον σύζυγό της και τα παιδιά της, τα υπερβολικά έξοδα της Λουίζας την έφεραν σε βαθύ χρέος.
Παρόλο που ήταν η κόρη του αναμφισβήτητα του πλουσιότερου βασιλιά της εποχής, αναγκάστηκε να βγει σε πτώχευση αφού έγινε γνωστό ότι ο Μάτατσιτς είχε πλαστογραφήσει την υπογραφή της αδερφής της Λουίζας, Στεφανίας, σε γραμμάτια για κοσμήματα αξίας περίπου 2.500.000 δολαρίων.[3]
Ως αποτέλεσμα αυτού του επεισοδίου, τον Μάιο του 1898 μπήκε σε άσυλο για έξι χρόνια. Ο Μάτατσιτς καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκισης για πλαστογραφία. Μετά την αποφυλάκιση του, ο Μάτατσιτς βοήθησε τη Λουίζα να δραπετεύσει από το άσυλο το 1904 και ήταν μαζί μέχρι το θάνατό του στο Παρίσι.
Μετά το θάνατο του Μάτατσιτς της δόθηκε ένα σπίτι από τη Βασίλισσα Ελισάβετ, τη σύζυγο του εξαδέλφου της, Αλβέρτου Β΄ του Βελγίου.
Η Λουίζα πέθανε στο Βισμπάντεν της Γερμανίας σε ηλικία 66 ετών. Μετά το θάνατό της, η βασιλική αυλή στις Βρυξέλλες είχε πένθος για ένα ολόκληρο μήνα.[4]
ΤίτλοιΕπεξεργασία
- 18 Φεβρουαρίου 1858 - 18 Μαΐου 1875: Η Βασιλική Υψηλότητα Πριγκίπισσα Λουίζα Μαρία του Βελγίου
- 18 Μαΐου 1875 - 15 Ιανουαρίου 1906: Η Βασιλική Υψηλότητα Πριγκίπισσα Φιλίππου της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα, Πριγκίπισσα του Κοχάρι
- 15 Ιανουαρίου 1906 - 1 Μαρτίου 1924: Η Βασιλική Υψηλότητα Πριγκίπισσα Λουίζα Μαρία του Βελγίου
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ «Princess Louise of Belgium Elopes». The New York Times. 1 February 1897. https://select.nytimes.com/mem/archive/pdf?res=FB0C13F93E5811738DDDA80894DA405B8785F0D3.
- ↑ «PRINCE PHILIP IN A DUEL.; Wounded in the Arm by Lieut. Mittachich in Vienna.». New York Times. 19 February 1898. http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=F40610F8355D11738DDDA00994DA405B8885F0D3. Ανακτήθηκε στις 2008-08-08.
- ↑ «PRINCESS LOUISE'S FORGERIES.; Her Creditors Bring Action in an Attempt to Recover $2,500,000». The New York Times. 12 June 1898. https://select.nytimes.com/mem/archive/pdf?res=F00E10F6355D11738DDDAB0994DE405B8885F0D3.
- ↑ Moniteur Belge 1924, p 1034
ΒιβλιογραφίαΕπεξεργασία
- Louise de Belgique, Autour des trônes que j'ai vu tomber, Albin Michel, Paris, 1921
- Olivier Defrance, Louise de Saxe-Cobourg : Amours, argent, procès, Racine, Bruxelles, 2000 ((ISBN 2-87386-230-0))
- Ouvrage collectif, Louise et Stephanie de Belgique, Le Cri, 2003 ((ISBN 2-87106-324-9))
- Comte Geza Mattachich, Folle par raison d'État : la princesse Louise de Belgique. Mémoires inédits du comte Mattachich, 1904
- Dan Jacobson, All for Love, Hamish Hamilton, Londres, 2005 ((ISBN 0241142733))