Μάλτα Αβίας Μεσσηνίας
Συντεταγμένες: 36°55′53.0″N 22°11′31.2″E / 36.931389°N 22.192000°E
Η Μάλτα είναι οικισμός της Πελοποννήσου στην Περιφερειακή Ενότητα Μεσσηνίας.[1][2]
| Μάλτα | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Πελοποννήσου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Μεσσηνίας |
| Δήμος | Δυτικής Μάνης |
| Δημοτική Ενότητα | Αβίας |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Μεσσηνίας |
| Υψόμετρο | 330 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 58 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
Γενικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΗ Μάλτα βρίσκεται νοτιοανατολικά από την Καλαμάτα (22 χλμ.) και βορειοδυτικά πάνω από την Καρδαμύλη (14 χλμ.) σε υψόμετρο 330 μέτρα.[1]
Η Μάλτα είναι Μανιάτικο Πυργοχώρι, όπου υπάρχει ο ιστορικός πύργος των Κουτουφαραίων - Αλούπηδων. Στην περιοχή δεσπόζει σε κοντινό λόφο ο πύργος του Μαυρίκου (1814), χαρακτηρισμένος Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο, από το Υπουργείο Πολιτισμού. Πρόκειται για οχυρό πυργόσπιτο, που κτίσθηκε το 1814 από τον Μαυρίκο, προεστό της Μάλτας.[3] Μετά από 1 χιλιόμετρο απόσταση, βρίσκεται η γυναικεία μονή Ανδρουμπεβίτσας,[4] βυζαντινό κτίσμα με στοιχεία μανιάτικης αρχιτεκτονικής (χαρακτηρισμένη ως Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο), ενώ στο Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (χαρακτηρισμένος ως Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο), σώζονται μερικές σπουδαίες τοιχογραφίες του 13ου αιώνα. Επιπλέον, το Υπουργείο Πολιτισμού, με αποφάσεις του, έχει χαρακτηρίσει στην Κοινότητα Σταυροπηγίου, ως Ιστορικά Διατηρητέα Μνημεία τον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής και τον Ιερό Ναό Αγίων Νικολάου και Ιωάννου Προδρόμου.
Αναφέρεται επίσημα, μετά την Επανάσταση του 1821, το 1835 να προσαρτάται στον τότε δήμο Γερηνίας. [5] Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι, μαζί με το Σταυροπήγι αποτελούν την κοινότητα Σταυροπηγίου[6] που υπάγεται στη Δημοτική Ενότητα Αβίας του Δήμου Δυτικής Μάνης ενώ σύμφωνα με την απογραφή 2011 είχε 100 κατοίκους.[7]
Σημείωση
ΕπεξεργασίαΣτην Μεσσηνία αλλά τον Δήμο Οιχαλίας υπάρχει ο συνώνυμος οικισμός Μάλτα.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 40. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 170.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 34. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 31.
- ↑ Παπαθανασίου, Μανώλης. «Πύργος Μαυρίκου». Καστρολόγος. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2024.
- ↑ «ΟΙ ΜΑΝΙΑΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΥ - ΣΤΑΥΡΟΠΗΓΙΟ».
- ↑ «Μάλτα Μεσσηνίας». Διοικητικές μεταβολές των ΟΤΑ. Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2024.
- ↑ «Νόμος 4555/2018 - ΦΕΚ 133/Α/19-7-2018 ( Άρθρα 1 - 151) (Πρόγραμμα ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ) (Κωδικοποιημένος)». e-nomothesia.gr | Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας. 19 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2024.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού Απογραφής 2011», σελ. 10781 (σελ. 307 του pdf)
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα χωριό της Ελλάδας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |