Μάνσο Γ΄ του Αμάλφι
Ο Μάνσο, ήταν Λομβαρδός Αντίδούκας του Αμάλφι που κυβέρνησε το δουκάτο κατά την περίοδο της βασιλείας του Ρογήρου Μπότσα, του Νορμανδού Δούκα της Απουλίας. Είναι γνωστός μόνο από τα νομίσματά του: μεγάλο χάλκινο θυλάκιο που φέρει την επιγραφή MANSO VICEDUX στην πίσω πλευρά, τα νομίσματα αυτά αποδόθηκαν αρχικά στο Μάνσο του Σαλέρνο δούκας του Αμάλφι το 981-83[1].
| Μάνσο Γ΄ του Αμάλφι | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Χώρα πολιτογράφησης | Δουκάτο του Αμάλφι |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Περίοδος ακμής | 1077 - 1096 |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Μάνσο |
Ο όρος vicedux (αντιδούκας) είναι πιθανώς ένας τίτλος που σχηματίζεται από το λατινικό dux (δούκας), τον παραδοσιακό τίτλο των ηγεμόνων της Αμάλφι από τα μέσα του δέκατου αιώνα, και το πρόθεμα αντί που δείχνει έναν αναπληρωτή.[2]. Μπορεί, ωστόσο, να είναι συντομογραφία, είτε για το vicerosissimus dux είτε για το vicarius et dux (vicar και duke). Κάθε νόμισμα που αποδίδεται στον Μάνσο φέρει το όνομα και τον τίτλο του, μερικές φορές περιβάλλει έναν σταυρό. Μεταξύ των εμπρόσθιων εικόνων - πολλές ανεξήγητες - που βρέθηκαν σε νομίσματα που φέρουν αυτήν την επιγραφή είναι: μια προτομή (μερικές φορές ανάμεσα σε δύο αστέρια ή σε ένα πεδίο σβόλων), ένα εστεμμένο κεφάλι, ένα ανοιχτό χέρι (το χέρι του Θεού), ένας ταύρος κάτω από τα γράμματα VIC ή IMA, ένα άλογο, ένα κάστρο και δύο πύργους (ή ίσως έναν πύργο και το γράμμα Ζ)[3].
Δεν γίνεται αναφορά σε κανένα Μάνσο αντιδούκα σε σύγχρονα έγγραφα, αλλά είναι γνωστό ότι ότι ο Μάνσο Β΄, είχε έναν γιο με το όνομα Μάνσο, ο οποίος με τη σειρά του είχε έναν γιο Μάνσο. Αυτός ο τελευταίος Μάνσο παντρεύτηκε την Γκαϊτελγκίμα και ήταν ο πατέρας του Ιωάννη[4]. Και οι δύο Μάνσο εμφανίζονται σε έγγραφα των 1080 και 1098 που φέρουν τον τίτλο dominus. Μάλλον ένας από αυτούς διορίστηκε από τον Ροβέρτο Γυισκάρδο ή τον γιο και διάδοχό του, Ρογήρο, για να κυβερνήσει το Αμάλφι για λογαριασμό του. Δεδομένου ότι ο Ρογήρος προτιμούσε να χρησιμοποιήσει τον τίτλο πρίγκιπας (πρίγκιπας) μετά την κατάκτησή του Πριγκιπάτου του Σαλέρνο (1078). Ο Ρογήρος είχε επίσης τη φήμη, μεταξύ των Νορμανδών οπαδών του, ότι ευνοούσε τους Λομβαρδούς στην υπηρεσία του.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Philip Grierson established their later date in 1956.
- ↑ The analogous titles vicecomes (viscount) and vicedominus (vidame) were current at the time
- ↑ For a fuller description of Manso's coinage, see Medieval European Coinage, III, pp. 95–97.
- ↑ Cf. the family tree of the Amalfitan ducal family, fig. 2.6 in Skinner, p. 53. See also the Medieval Lands Project, Southern Italy: Chapter 5. Amalfi.
Πηγές Επεξεργασία
- Philip Grierson, Mark A. S. Blackburn, and Lucia Travaini, edd. Medieval European Coinage: Italy, III (South Italy, Sicily, Sardinia). Cambridge: Cambridge University Press, 1998.
- Patricia Skinner, Family Power in Southern Italy: The Duchy of Gaeta and its Neighbours, 850-1139. Cambridge: Cambridge University Press: 1995.