Η Μάχη του Φαρδύκαμπου, πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο του 1943, μεταξύ του ΕΛΑΣ και της ΕΚΑ, ενάντια σε ιταλική φάλαγγα. Η έκβαση της μάχης υπήρξε νικηφόρα για τις αντιστασιακές δυνάμεις, και αποτέλεσε την πρώτη νίκη των ανταρτών απέναντι στους Ιταλούς.

Μάχη του Φαρδύκαμπου
Β' Παγκόσμιος Πόλεμος
Χρονολογία4-7 Μαρτίου 1943
ΤόποςΣιάτιστα
ΈκβασηΝίκη των Ελλήνων
Αντιμαχόμενοι
  • ΕΛΑΣ
  • ΕΚΑ
  • οπλισμένοι κάτοικοι Σιάτιστας
Ηγετικά πρόσωπα
Περόνε Πασκονέλι
Δυνάμεις
200-250 αντάρτες
180 στρατιώτες
Απώλειες
3 νεκροί αντάρτες, 13 νεκροί ένοπλοι Σιατιστινοί
95 νεκροί, 553-644 αιχμάλωτοι, λεία (μεγάλος αριθμός όπλων και τροφίμων)
Ενέδρα Ελλήνων ανταρτών σε ιταλική φάλαγγα

Ιστορικό

Επεξεργασία

Τον Ιανουάριο του 1943 δυνάμεις του ΕΛΑΣ εισέβαλαν στον σταθμό Χωροφυλακής της Σιάτιστας, καταλύοντας την κατοχική εξουσία στη συγκεκριμένη πόλη. Αρκετοί χωροφύλακες προσχώρησαν τότε στον ΕΛΑΣ. Μια σύγκρουση ενός ιταλικού λόχου με δυνάμεις του ΕΛΑΣ τον Φεβρουάριο στα Γρεβενά ήταν το πρελούδιο των συγκρούσεων που θ' ακολουθήσουν.

Τον Μάρτιο το ΕΑΜ Σιάτιστας πληροφορείται πως μεγάλη φάλαγγα του Ιταλικού στρατού με πολεμοφόδια και τρόφιμα θα κινούνταν από την Κοζάνη με κατεύθυνση τη Σιάτιστα και τα Γρεβενά. Ο ΕΛΑΣ, υπό τον Αλέκο Ρόσιο, τότε προχώρησε σε μαζική κινητοποίηση των κατοίκων της Σιάτιστας, για την αντιμετώπιση των δυνάμεων των κατακτητών. Το κάλεσμά του βρήκε θετική ανταπόκριση στον ντόπιο πληθυσμό[1].

Στις 4 Μαρτίου, δυνάμεις του ΕΛΑΣ, αποτελούμενες από 200-250 αντάρτες, συνέτριψαν μια ιταλική φάλαγγα 180 ανδρών, από τους οποίους 15 σκοτώθηκαν και οι υπόλοιποι παραδόθηκαν. Μεγάλες ποσότητες τροφίμων και όπλων έπεσαν στα χέρια των ανταρτών, οι οποίοι είχαν μόνο 3 τραυματίες σ' εκείνην τη φάση.

Ο Ιταλός διοικητής της Φρουράς Γρεβενών, Περόνε Πασκονέλι, έστειλε έναν λόχο προς ενίσχυση των μαχόμενων τμημάτων. Εντούτοις, ο λόχος αυτός καθηλώθηκε από δυνάμεις του ΕΛΑΣ στη γέφυρα του Αλιάκμονα. Μετά και από αυτό το πλήγμα, ο Πασκονέλι κινητοποίησε ολόκληρο το τάγμα, προκειμένου να συντρίψει τις αντάρτικες δυνάμεις και ν' ανακαταλάβει τη Σιάτιστα.

Στο μεταξύ, ο ΕΛΑΣ είχε κινητοποιήσει όλα τα αντάρτικα τμήματά του στις γύρω περιοχές (Τσοτύλι, Βογατσικό κ.λπ.), συγκεντρώνοντας 600 άνδρες. Το πρωινό της 5ης Μαρτίου, 600 Ιταλοί στρατιώτες πέρασαν τη γέφυρα του Αλιάκμωνα και το μεσημέρι επιτέθηκαν στις θέσεις των ανταρτών στα υψώματα της Σιάτιστας. Αρχικά, οι αντάρτες απώθησαν τους Ιταλούς, αλλά με την αντιπίθεσή τους οι Ιταλοί κέρδισαν έδαφος, μπαίνοντας στις πρώτες κατοικίες της Κάτω Σιάτιστας, αντιμετωπίζοντας, όμως, τη σκληρή ένοπλη άμυνα των Σιατιστινών. Για ν' ανακόψει την ιταλική αντεπίθεση, ο ΕΛΑΣ έπληξε τους Ιταλούς από τα δυτικά, ενώ ένα άλλο τμήμα του ΕΛΑΣ, υπό τον έφεδρο Ανθυπολοχαγό Μήτσο Ζυγούρα(Καπετάν Παλαιολόγο), κολυμπώντας τον Αλιάκμωνα, έφτασε να παρενοχλεί τον Σταθμό Διοίκησης των Ιταλών. Έπειτα, ο ΕΛΑΣ Γρεβενών, υπό τον Βασίλη Γκανάτσιο (Καπετάν Χείμαρρο), πραγματοποίησε νότια πλευρική επίθεση στους Ιταλούς, αναγκάζοντας τους τρεις λόχους τους να συμπτηχθούν. Οι αντάρτες το βράδυ έφτασαν κοντά στη σκηνή του Ιταλού διοικητή, αλλά αναγκάστηκαν να σταματήσουν, εξ αιτίας της νύχτας.

Την επόμενη μέρα, το ΕΑΜ Σιάτιστας κάλεσε τον απόστρατο Ταγματάρχη και στέλεχος της ΕΚΑ Ιωάννη Κοντονάση να διευθύνει τις αντάρτικες δυνάμεις. Με τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ ενώθηκαν και ένοπλοι της ΕΚΑ. Ο Κοντονάσης διέταξε την περικύκλωση και την εξόντωση των Ιταλών, αλλά τεχνικές δυσκολίες οδήγησαν στην απόκρουση της πρώτης επίθεσης. Μια νέα επίθεση των ανταρτών, κατά τις απογευματινές ώρες, απέτυχε. Τα αεροπλάνα καθιστούσαν δύσκολη τη δράση των ανταρτών, που, όμως, μπόρεσαν να κλέψουν πλήθος εφοδίων, που προορίζονταν για τους ιταλικούς λόχους, από τις ρίψεις των αεροπλάνων.

Η πίεση των ανταρτών και η πείνα και η κούραση, που γονάτιζε συνεχώς τους Ιταλούς, οδήγησε τον Πασκονέλι στην παράδοση. Η 7η Μάρτη σηματοδότησε την άνευ όρων παράδοση των Ιταλών στους Έλληνες αντάρτες[2].

Εκτιμήσεις και απολογισμοί

Επεξεργασία

Η Μάχη του Φαρδύκαμπου έχει χαρακτηριστεί ως η μεγαλύτερη μάχη που έδωσαν οι δυνάμεις της Εθνικής Αντίστασης ενάντια στους κατακτητές[3].

Σύμφωνα με τον Μήτσο Ζυγούρα, οι απώλειες των Ιταλών υπήρξαν 95, ενώ οι αιχμαλωτοί ήταν 644, από τους οποίους οι 79 τραυματίες. Ο Φοίβος Γρηγοριάδης υπολογίζει τους Ιταλούς παραδοθέντες σε 536 οπλίτες και 17 αξιωματικούς. Χαρακτηριστικό της αποτελεσματικότητας των ελληνικών αντάρτικων δυνάμεων είναι πως μόνο 3 νεκροί αντάρτες και 13 νεκροί Σιατιστινοί ήταν οι απώλεις από μια τετραήμερη μάχη[3].

Η νίκη των Ελλήνων ανταρτών στον Φαρδύκαμπο δεν θεωρήθηκε αποτέλεσμα κάποιου κεντρικού στρατηγικού σχεδιασμού, αλλά περισσότερο δείγμα λαϊκού ενθουσιασμού των άσχημα εξοπλισμένων ανταρτών, κατά την πρώτη περίοδο της ένοπλης Αντίστασης, οι οποίοι, όμως, μπορούσαν από τότε ν' αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τον τακτικό στρατό των κατακτητών[4]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. http://www.youtube.com/watch?v=_u0ELrhV6Bw ΕΑΜ - ΕΛΑΣ Μάρτης1943: Η μάχη της Σιάτιστας-Φαρδύκαμπου (απόσπασμα από το Ντοκιμαντέρ "Το Χρονικό της Εθνικής Αντίστασης")
  2. 1941-1944 Εθνική Αντίσταση, Η Αληθινή Ιστορία του Ελληνικού Αντάρτικου,Μονογραφίες του περιοδικού "Στρατιωτική Ιστορία", σελ.32-35
  3. 3,0 3,1 Στο ίδιο
  4. Στο ίδιο.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία