Μαρία Ναρύσκινα
Η Μάρια Αντόνοβνα Ναρύσκινα (ρωσικά: Мария Антоновна Нарышкина, 1779 –1854), γεννήθηκε Μάρια Τσετβερτύνσκα-Σβιάτοπελκ (Мария Святополк-Четвертинская), ήταν Πολωνή ευγενής που ήταν η ερωμένη του Αλέξανδρου Α΄ της Ρωσίας για 19 χρόνια.[5]
| Μάρια Αντόνοβνα Νάρυσκινα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 2 Φεβρουαρίου 1779 ή 1779[1][2] Βαρσοβία |
| Θάνατος | 6 Σεπτεμβρίου 1854 ή 1854[1][2] Στάρνμπεργκ |
| Τόπος ταφής | παλαιό νότιο νεκροταφείο του Μονάχου (48°7′35″ s. š., 11°33′56″ v. d.) |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Κυρία επί των τιμών |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Dmitry Naryshkin[3] |
| Σύντροφος | Αλέξανδρος Α΄ της Ρωσίας |
| Τέκνα | Emmanuil Naryshkin[4] Sofya Naryshkina[4] Zenaida Narishkin[4] Marina Gurieva (Naryshkina) |
| Γονείς | Αντόνι Στανίσουαφ Τσετφερτίνσκι-Σφιατόπεουκ[4] και Tekla Kampenhausen |
| Οικογένεια | House of Naryshkin και House of Czetwertyński |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν η κόρη του Πολωνού πρίγκιπα Αντόνι Στάνισουαφ Τσετβερτύνσκα-Σβιάτοπελκ και της συζύγου του, Τέκλα φον Κάμπενχαουζεν. Το 1795, παντρεύτηκε τον Ντμίτρι Λβόβιτς Νάρυσκιν, έναν υπάλληλο. Το 1799, με την έγκριση του συζύγου της, σύναψε σχέση με τον Αλέξανδρο, ο οποίος έγινε τσάρος το 1801. Της άρεσε πολύ η οικογένεια του Αλεξάνδρου, εκτός από τη σύζυγό του, την αυτοκράτειρα Ελισάβετ Αλεξέγιεβνα.
Περιγράφεται ως συναρπαστική και γοητευτική, με την ικανότητα να προσελκύει ανθρώπους, και ονομάζεται "Η Ασπασία του Βορρά". Ο Φιλίπ Βίγκελ έγραψε ότι είχε ομορφιά "τόσο τέλεια που φαινόταν αδύνατη". [5] Το 1803, προσπάθησε να πείσει τον Αλέξανδρο να χωρίσει τη σύζυγό του και να την παντρευτεί, αλλά απέτυχε. Συνόδευσε τον Τσάρο στο Συνέδριο της Βιέννης το 1815, το οποίο του έδωσε κακή δημοσιότητα.
Είχε τουλάχιστον τέσσερις νόθες κόρες από τον Αλέξανδρο. Τρεις από αυτές (δύο ονομαζόμενες Γιελιζαβέτα και μία με το όνομα Ζινάιντα) πέθαναν σε βρεφική ηλικία και το άλλο, η Σόφια, έζησε ως την ηλικία των 16 ετών. Είχε επίσης έναν γιο, τον Εμάνουελ, ο οποίος δεν έγινε δεκτός από τον σύζυγό της και ήταν πιθανώς και το παιδί του Τσάρου. [6]
Ο Αλέξανδρος πείστηκε να την αφήσει το 1818 και επέστρεψε στη σύζυγό του, Ελίζαμπεθ. Συνέχισε να αναφέρεται σε αυτήν ως μέλος της οικογένειά του.
Απόγονοι Επεξεργασία
Απέκτησε έξι παιδιά:
- Μαρίνα Ναρύσκινα (1798 - 1871).
- Γιελιζαβέτα Ναρύσκινα (1803).
- Γιελιζαβέτα Ναρύσκινα (1804).
- Ζινάιντα Ναρύσκινα (1806 - 1810).
- Σόφια Ναρύσκινα (1808 - 1824).
- Εμάνουελ Νάρυσκιν (1813 - 1901).
Τέσσερα από αυτά ήταν πιθανώς παιδιά του Αλεξάνδρου Α΄ της Ρωσίας.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p5955.htm#i59546.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00636260.
- ↑ p5955.htm#i59546. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 5,0 5,1 «Tsar-crossed lovers: 4 women who obsessed the Russian emperors». Russia Beyond the Headlines. 2 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «Alexander I of Russia & Maria Naryshkina».[νεκρός σύνδεσμος]
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- Ερωτές ρωσικής οικογένειας, συμπεριλαμβανομένων: Άννα Παύλοβα, Ναταλία Μπράσοβα, Μαρία Ναρύσκινα, Αικατερίνη Ντολγκόροκοφ, Παύλη ντε Ροθσίντλ, Πριγκίπισσα Όλγα(ISBN 978-1-242-90165-2)
- Troyat, Henri Alexander της Ρωσίας: Κατακτητής του Ναπολέοντα Dutton Adult; Πρώτη έκδοση. έκδοση (31 Ιανουαρίου 1983)(ISBN 978-0-525-24144-7)