Μαρία του Ανγκιάν (κόρη του Γκυ)
Η Μαρία, γαλλ.: Marie d'Enghien (μετά το 1363 – 1392/1393) από τον Οίκο του Ανγκιάν, ήταν κυρία του Άργους και της Ναυπλίας στη Φραγκοκρατούμενη Ελλάδα από το 1376/77 έως το 1388. Επειδή ήταν ανήλικη όταν κληρονόμησε την κυριότητα από τον πατέρα της, Γκυ του Ανγκιάν, ο αδελφός του, Λουδοβίκος του Ανγκιάν, διορίστηκε κηδεμόνας της. Ο Λουδοβίκος πάντρεψε τη Μαρία με έναν Βενετό πατρίκο, τον Πιέτρο Κορνάρο, το 1377. Η Μαρία μετακόμισε στη Βενετία, αλλά συμμετείχε στη διοίκηση της κυριότητάς της.Όταν απεβίωσε ο σύζυγός της, πώλησε την κυριότητα στη Δημοκρατία της Βενετίας για ένα κανονικό εισόδημα το 1388.
| Μαρία του Ανγκιάν (κόρη του Γκυ) | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1363 |
| Θάνατος | 1392 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Pedro Cornaro |
| Γονείς | Γκυ του Ανγκιάν |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε μετά το 1363 από τον Γκυ του Ανγκιάν, κύριο του Άργους και της Ναυπλίας και της Μπόνης του Φουσερόλ. [1] [2] Όντας το μοναχοπαίδι των γονιών της, ήταν η μοναδική κληρονόμος της κυριότητας τού πατέρα της, όταν αρραβωνιάστηκε τον Ιωάννη ντε Λούρια, τον Καταλανό κύριο στο Στείρι Βοιωτίας, στο Δουκάτο των Αθηνών, το 1371. [3] Αν και το συμβόλαιο γάμο συντάχθηκε (τους τελευταίους μήνες του έτους), ο γάμος δεν έγινε τελικά. [3]
Πρώτος γάμος Επεξεργασία
Η Μαρία κληρονόμησε το Άργος και τη Ναυπλία, όταν ο πατέρας της απεβίωσε λίγο μετά τον Οκτώβριο του 1376. [4] Ήταν ακόμη ανήλικη, και ο θείος της Λουδοβίκος του Ανγκιάν, κόμης του Κονβερσάνο διοικούσε την κυριότητά της ως κηδεμόνας της. [4] Αυτός πάντρεψε τη Μαρία με τον Πιέτρο Κορνάρο, γιο ενός πλούσιου Βενετού πατρίκιου, του Φεντερίγκο Κορνάρο. [3] Το συμβόλαιο για τον γάμο υπογράφηκε στη Βενετία στις 17 Μαΐου 1377. [4] Περίπου δύο μήνες αργότερα, η Σύγκλητος της Βενετίας εξουσιοδότησε τον Φεντερίγκο να φέρει τη Μαρία στη Βενετία. [4] Στη συνέχεια, ο Φεντερίγκο φρόντισε για την άμυνα του Άργους και της Ναυπλίας ενάντια στους Τούρκους και άλλους πειρατές. [4]
Η Μαρία και ο σύζυγός της διοικούσαν μαζί την κυριότητα. [4] Για παράδειγμα, επιβεβαίωσαν από κοινού την προηγούμενη παραχώρηση γης του Λουδοβίκου το Ανγκιάν σε έναν τοπικό ευγενή. [4] Ο Πιέτρο απεβίωσε πριν από το 1388, και η Μαρία ξεκίνησε διαπραγματεύσεις για την πώληση της κυριότητάς της στη Βενετία, επειδή δεν μπορούσε να την υπερασπιστεί. [5] [6] Τόσο το Άργος όσο και η Ναύπλια βρίσκονταν σε στρατηγικώς σημαντικά σημεία, και η Σύγκλητος αποδέχθηκε την προσφορά. [6] Στις 12 Δεκεμβρίου 1388 η Μαρία πώλησε την κυριότητά της, σε αντάλλαγμα για ένα ετήσιο εισόδημα που θα καταβάλλεται σε αυτήν και στους απογόνους της, όσο η Βενετία κατείχε το Άργος και τη Ναυπλία. [7]
Δεύτερος γάμος Επεξεργασία
Παντρεύτηκε τον Πασκάλε Ζάνο το 1388, αλλά η Μαρία απεβίωσε στη Βενετία το 1393 ή πριν, χωρίς να αφήσει παιδιά από κανέναν από τους δύο γάμους. [1] Ο θείος της Ενζελμπέρ του Ανγκιάν πλησίασε τη βενετική Σύγκλητο, απαιτώντας την κυριότητα του Άργους και της Ναυπλίας, αλλά σύντομα ενημερώθηκε για την πώληση της κυριότητας. [8]
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Lock 1995, σελ. 367.
- ↑ Luttrell 1966, σελ. 44.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Luttrell 1966.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Luttrell 1966, σελ. 42.
- ↑ Luttrell 1966, σελ. 45.
- ↑ 6,0 6,1 Topping 1975, σελ. 153.
- ↑ Setton 1975, σελ. 247.
- ↑ Lock 1995, σελ. 46.
Πηγές Επεξεργασία