Λουδοβίκος του Ανγκιάν

Ο Λουδοβίκος του Ανγκιάν (Louis d'Enghien, ... - 17 Μαρτίου 1394) ήταν κόμης του Μπριέν, κόμης του Ανγκιάν, κόμης του Ramerupt και του Lembeek, κόμης του Κονβερσάνο, τιτουλάριος δούκας των Αθηνών και μέγας κοντόσταυλος της Γαλλίας. Ήταν γιος του Γκωτιέ Γ΄ κόμη του Ανγκιάν και της Ισαβέλλας ντε Μπριέν, κόρης του Γκωτιέ Ε΄ κόμη του Μπριέν & Λέτσε.

Λουδοβίκος του Ανγκιάν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	14ος αιώνας Bassilly
Θάνατος	17  Μαρτίου 1394 Κονβερσάνο
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	φεουδάρχης
Οικογένεια
Τέκνα	Μαργαρίτα, κόμισσα του Μπριέν Yolande of Enghien
Γονείς	Γκωτιέ Γ΄ του Ανγκιάν και Ισαβέλλα ντε Μπριέν
Αδέλφια	John of Enghien Σιγκέρ Β΄ του Ανγκιάν
Θυρεός

Ο θυρεός των Ανγκιάν

Βιογραφία

Διαδέχτηκε τον αδελφό του Σιγκέρ Β΄ του Ανγκιάν όταν αυτός εκτελέστηκε στις κτήσεις και τα φέουδα του και τον ανιψιό του Γκωτιέ Δ΄ του Ανγκιάν στον τίτλο του δουκάτου των Αθηνών το 1381.

Ήταν επίσης αυθέντης του Άργους και Ναυπλίας σαν επίτροπος της ανήλικης ανιψιάς του Μαρίας του Ανγκιάν, μέχρι το 1381 που αυτή παντρεύτηκε. Επίσης βάιλος στο πριγκιπάτο της Αχαΐας του Φιλίππου Β΄ πρίγκιπα του Τάραντα. Το 1371 με την βοήθεια των αδελφών του Ιωάννη και Γκυ μάζεψε στρατό και επιτέθηκε στην Καταλανική εταιρεία, η οποία κατείχε το Δουκάτο των Αθηνών. Μετά την αποτυχημένη αυτή εκστρατεία σύναψε ανακωχή με τους Καταλανούς. Το 1378 έκανε νέα εκστρατεία για να ανακτήσει το δουκάτο από τους Καταλανούς, πάλι χωρίς επιτυχία. Απεβίωσε στο Κονβερσάνο της Ιταλίας περίπου το 1394.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε την Γιοβάνα του Σαν Σεβερίνο και απέκτησαν πέντε παιδιά:

• τον Αντώνιο που απεβ. 16 ετών,
• την Μαργαρίτα, κληρονόμο της οικογένειας. Παντρεύτηκε πρώτα τον Πέτρο ντε Μπω, μετά τον Ιάκωβο του Σανσεβερίνo και έπειτα τον τρίτο σύζυγό της Ιωάννη του Οίκου του Λουξεμβούργου, κύριο του Μπωβουάρ.
• τη Γιολάντα,
• την Ελένη και
• την Ισαβέλλα.

Πηγές

• Etienne Pattou γενεαλογία των Ανγκιάν, ανακτήθηκε 3 Ιουνίου 2013.
• Αργολική αρχειακή βιβλιοθήκη ιστορίας και πολιτισμού, Η Αργολίδα την περίοδο 1350-1400 – Το τέλος της Φραγκοκρατίας και η αρχή της Βενετοκρατίας, ανακτήθηκε 3 Ιουνίου 2013