Μαργαρίτα, κόμισσα του Μπριέν

Η Μαργαρίτα, γαλλ.: Marguerite d'Enghien (γενν. το 1365) από τον Οίκο του Ανγκιάν, ήταν μία πλούσια ευγενής γυναίκα από το Αινώ. Ήταν κόρη του κόμη του Μπριέν, κυρίου του Ανγκιάν & Κονβερσάνο και τιτουλάριου δούκα των Αθηνών. Με τον γάμο της έγινε κόμισσα του Σαιν-Πολ & Μπριέν και κυρία του Μποβουά.

Μαργαρίτα, κόμισσα του Μπριέν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1370 ή 1365
Brienne-le-Château[1]
Θάνατος1397
Κονβερσάνο[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[2]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφεουδάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΙωάννης του Μπωβουάρ (από 1384)[2][3]
ΤέκναΠέτρος Α΄ του Σαιν-Πολ[2]
Ιωάννης Β΄ του Λινύ
Λουδοβίκος του Λουξεμβούργου[2]
ΓονείςΛουδοβίκος του Ανγκιάν[2][1] και Giovanna de Sanseverino[4]

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε το 1365 ως η μεγαλύτερη κόρη του Λουδοβίκου κόμη του Μπριέν (Brienne) & Κονβερσάνο (Conversano), κυρίου του Ανγκιάν (Enghien), τιτουλάριου δούκα των Αθηνών και της Ιωάννας του Σανσεβερίνο. [5] Η Μαργαρίτα είχε έναν αδελφό, τον Aντώνιο, που απεβίωσε σε ηλικία 16 ετών, αφήνοντας την -ως μεγαλύτερη κόρη- κληρονόμο των κτήσεων και των τίτλων τού πατέρα της.

Από τον πατέρα της κληρονόμησε στις 17 Μαρτίου 1392 την κυριότητα του Ανγκιάν. Έγινε ιδίω δικαιώματι (suo jure) κόμισσα του Μπριέν και του Κονβερσάνο και κυρία του Ανγκιάν μετά το τέλος του πατέρα της στις 17 Μαρτίου 1394. Ο σύζυγός της Ιωάννης έγινε επίσης κόμης του Μπριέν και του Κονβερσάνο από τη σύζυγό του. [5]

Απεβίωσε σε μία άγνωστη ημερομηνία κάποια στιγμή μετά το 1394. Η διαθήκη της χρονολογείται στις 19 Σεπτεμβρίου 1393. Ο μεγαλύτερος γιος της Πέτρος Α΄ έλαβε τους τίτλους της του Μπριέν και του Κονβερσάνο.

Μέσω του γιου της Πέτρου Α΄ και της συζύγου του Μαργαρίτας του Μπω, η Mαργαρίτα έγινε η πρόγονος της Ελισάβετ Γούντβιλ (συζύγου του Εδουάρδου Δ΄ της Αγγλίας), του Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας [6]και του Ερρίκου Δ΄ της Γαλλίας.[7]

Οικογένεια Επεξεργασία

Σε μια άγνωστη ημερομηνία, παντρεύτηκε τον πρώτο σύζυγό της Πέτρο ντε Μπω, και μετά το τέλος του παντρεύτηκε ως δεύτερο σύζυγό της ένα συγγενή της μητέρας της, τον Ιάκωβο του Σανσεβερίνo. Και οι δύο πρώτοι γάμοι έμειναν άτεκνοι. Το 1380 μετά το τέλος του Ιακώβου, η Mαργαρίτα παντρεύτηκε τον τρίτο σύζυγό της Ιωάννη του Οίκου του Λουξεμβούργου κύριο του Μπωβουάρ (1370–1397). [5] Ήταν γιος του Γκυ κυρίου του Μπωβουά, και της Μαχώς/Ματθίλδης των Σατιγιόν, κόμισσας του Σαιν-Πολ. Από τον τρίτο σύζυγό της η Mαργαρίτα είχε παιδιά: [8]

  • Πέτρος Α΄ (1390–31 Αυγούστου 1433), κόμης του Σαιν-Πολ (1430), το οποίο κληρονόμησε από τη θεία του Ιωάννα του Οίκου του Λουξεμβούργου, κόμισα του Σαιν-Πολ και Λινύ. Κληρονόμησε επίσης, σε μία άγνωστη ημερομηνία, τα φέουδα της μητερας του Mαργαρίτας, δηλ. το Μπριέν και το Κονβερσάνο και έγινε έτσι κόμης του Μπριέν και του Κονβερσάνο. Νυμφεύτηκε στις 8 Μαΐου 1405 τη Μαργαρίτα του Μπω, από την οποία απέκτησε εννέα παιδιά, συμπεριλαμβανομένης της:
  • Ιωάννης Β΄ (1392–5 Ιανουαρίου 1441), κληρονόμησε τον τίτλο του Μποβουάρ από τον πατέρα του και τον τίτλο του Λινύ από τη θεία του Ιωάννα του Οίκου του Λουξεμβούργου. Στις 23 Νοεμβρίου 1418 νυμφεύτηκε την Ιωάννα του Μπετύν, χήρα του Ροβέρτου του Μπαρ, κόμη του Μαρλ και του Σουασόν, που είχε σκοτωθεί στη Μάχη του Αζινκούρ στις 25 Οκτωβρίου 1415. Ο Ιωάννης Β΄, ο οποίος ήταν σύμμαχος των Άγγλων κατά τη διάρκεια του Εκατονταετούς Πολέμου, παρέλαβε την Ιωάννα της Λωρραίνης ως αιχμάλωτή του, και στη συνέχεια την πώλησε στους Άγγλους για 10.000 λίβρες.
  • Λουδοβίκος (απεβ. 18 Σεπτεμβρίου 1443). Ήταν πολιτικός και με υψηλά εκκλησιαστικά αξιώματα. Οι θέσεις του και οι εκκλησιαστικοί του τίτλοι ήταν: καρδινάλιος (1439), αρχιεπίσκοπος του Ρουέν (1437), καγκελάριος της Γαλλίας (1425), κυβερνήτης του Παρισιού (1436), επίσκοπος της Τερουάν, διοικητής του Eλύ (1437) και επίσκοπος του Φρασκάτι (1442). Τάφηκε στον καθεδρικό ναό του Ελύ.
  • Αικατερίνη (γενν. 1393).
  • Ιωάννα (απεβ. 1420), παντρεύτηκε αρχικά στις 8 Σεπτεμβρίου 1415 τον Λουδοβίκο κύριο του Γκιστέλ (σκοτώθηκε στη μάχη του Αζενκούρ). Παντρεύτηκε ξανά στις 28 Οκτωβρίου 1419 τον Ιωάννη Δ΄ υποκόμη του Μελύν, κοντόσταυλο της Φλάνδρας.

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Luttrell, Anthony (1982). Latin Greece, the Hospitallers and the Crusades, 1291-1440. Variorum.