Μαργαρίτα της Φλάνδρας, κόμισσα του Χέλρε
Η Μαργαρίτα η Νεότερη, γερμ.: Margarete von Flandern von Dampierre (απεβ. το 1331) από τον Οίκο του Νταμπιέρ ήταν κόρη του κυρίου του Νταμπιέρ και με τους γάμους της έγινε πρώτα πριγκίπισσα της Σκωτίας και μετά κόμισσα του Χέλρε.
| Μαργαρίτα της Φλάνδρας, κόμισσα του Χέλρε | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1272 |
| Θάνατος | 1331 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αλέξανδρος, πρίγκιπας της Σκωτίας (από 1282)[1] Ρέγκιναλντ Α΄ του Χέλρε (από 1286)[1] |
| Τέκνα | Ρέγκιναλντ Β΄ του Χέλρε Margaretha van Gelre[2] Philippa van Gelre[2] Isabella van Gelre[2] |
| Γονείς | Γκι της Νταμπιέρ και Ισαβέλλα του Λουξεμβούργου |
| Αδέλφια | Marie of Dampierre Μαργαρίτα της Φλάνδρας, δούκισσα της Βραβάντης Philippa of Flanders Beatrix of Flanders Ισαβέλλα της Φλάνδρας Βεατρίκη της Φλάνδρας Ιωάννης Α΄, μαρκήσιος του Ναμύρ Φίλιππος του Κιέτι William of Dendermonde Henry, Count of Lodi Ροβέρτος Γ΄ της Φλάνδρας Γκυ του Ναμύρ Ιωάννης της Φλάνδρας |
ΒιογραφίαΕπεξεργασία
Ήταν η πέμπτη κόρη (2η από τον 2ο γάμο) του Γκυ κόμη της Φλάνδρας και της δεύτερης συζύγου του Iσαβέλλας του Λόμπουργκ, κόρης του Ερρίκου Ε΄ κόμη του Λουξεμβούργου.
ΟικογένειαΕπεξεργασία
Το 1281 ο Αλέξανδρος Β΄ της Σκωτίας άρχισε τις διαπραγματεύσεις με τον κόμη της Φλάνδρας, σχετικά με το γάμο τής κόρης του κόμη Μαργαρίτας με τον γιο του Αλέξανδρο πρίγκιπα της Σκωτίας. [3] Το ζευγάρι παντρεύτηκε στις 14 Νοεμβρίου 1282 στο Ρόξμπουργκ της Σκωτίας [4] και ο γάμος εορτάστηκε την επόμενη ημέρα. [5] Όμως ο πρίγκιπας Αλέξανδρος απεβίωσε μία εβδομάδα μετά τα 20ά γενέθλιά του, στις 28 Ιανουαρίου 1284. [3]
Στις 3 Ιουλίου 1286 η Mαργαρίτα παντρεύτηκε για δεύτερη φορά, με τον Ρέγκιναλντ Α΄ των Βάσενμπεργκ κόμη του Χέλρε, στο Ναμύρ της Βαλλωνίας. Είχαν έξι παιδιά:
- Ρέγκιναλντ Β΄ π.1295-1343, δούκας του Χέλρε.
- Μαργαρίτα.
- Γκυ.
- Φίλιππος.
- Ελισάβετ.
- Φιλίππα.
Βιβλιογραφικές αναφορέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 p10781.htm#i107809. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 3,0 3,1 Barrow 1990, σελ. 122.
- ↑ Fegley 2002, σελ. 105.
- ↑ Duncan 2002, σελ. 169.
ΒιβλιογραφίαΕπεξεργασία
- Barrow, G. W. S. (1990). A Kingdom in Crisis: Scotland and the Maid of Norway. 69. Edinburgh University Press.
- Duncan, Archibald Alexander McBeth (2002). The Kingship of the Scots, 842-1292: Succession and Independence. Edinburgh University Press. ISBN 0748616268.
- Fegley, Randall (2002). The Golden Spurs of Kortrijk: How the Knights of France Fell to the Foot Soldiers of Flanders in 1302. McFarland & Co. ISBN 0786480548.