Μεγάλο Δουκάτο του Κάτω Ρήνου

Το Μεγάλο Δουκάτο του Κάτω Ρήνου (Γερμανικά: Großherzogtum Niederrhein), ή απλά γνωστό ως Eπαρχία Κάτω Ρήνου (Provinz Niederrhein), ήταν μια επαρχία του Βασιλείου της Πρωσίας και υπήρχε από το 1815 έως το 1822.

Μεγάλο Δουκάτο του Κάτω Ρήνου
30  Απριλίου 181522  Ιουνίου 1822

Σημαία
ΧώραΠρωσία και Γερμανία
Διοικητική υπαγωγήΒασίλειο της Πρωσίας
ΠρωτεύουσαΚόμπλεντς

Η επαρχία δημιουργήθηκε μετά το Συνέδριο της Βιέννης το 1815, όπου ο Φρειδερίκος Γουλιέλμος Γ΄ έλαβε τη Ρηνανία και μαζί του τον τίτλο του "Μεγάλου Δούκα του Κάτω Ρήνου". Αυτό επέτρεψε στην Πρωσία να ενοποιήσει τα ρινικά εδάφη της που διατηρούνται από το 1803, όπως το Εκλεκτοράτο της Τριρ, την Επαρχία Μάντερσχαιντ, το Πριγκιπάτο του Σταβελό-Μαλμεντί, την ελεύθερη αυτοκρατορική πόλη του Άαχεν, τμήματα του Λουξεμβούργου και του Λίμπουργκ, καθώς και μερικά άλλα μικρά εδάφη. Στις 22 Απριλίου 1816, αυτά τα εδάφη συνδυάστηκαν για να σχηματίσουν το Μεγάλο Δουκάτο του Κάτω Ρήνου, με την επαρχιακή πρωτεύουσα που βρίσκεται στο Κόμπλεντς.

Στις 22 Ιουνίου 1822, με εντολή του πρωσικού υπουργικού συμβουλίου, αυτή η επαρχία συγχωνεύτηκε με τη γειτονική (κάτω) επαρχία του Γύλιχ-Κλέβης-Μπεργκ για να σχηματίσει την επαρχία του Ρήνου, της οποίας το πρώην δουκάτο ήταν το άνω μέρος.