Μερεβάλ
Ο Μερεβάλ ή Μερβάλ[1] ή Μερεβάλντ[2] (Merewalh, πέθανε μεταξύ 670 - 685) ένας από τους γιους του Πέντα της Μερκίας σύμφωνα με το Αγγλοσαξωνικό χρονικό ήταν βασιλιάς των Μαγκονσατών ενός υποτελούς βασιλείου στα δυτικά της Μερκίας μεταξύ του Χερεφορντσάιρ και του Σροπσάιρ.[3] Ο Μερεβάλ έζησε στα τέλη του 7ου αιώνα, ανέβηκε στον θρόνο κατά την διάρκεια της βασιλείας το πατέρα του, το Αγγλοσαξωνικό χρονικό για το έτος 656 αναφέρει :
| Μερεβάλ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Χώρα πολιτογράφησης | Μερκία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Domne Eafe |
| Τέκνα | Mildthryth Mildburh Mildgyth Merefin Merchelm Mildfrith |
| Γονείς | Πέντα της Μερκίας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μονάρχης |
"Εκείνη την χρονιά ο Πέντα σκοτώθηκε στην μάχη, ο γιος του Γούλφχερ της Μερκίας τον διαδέχθηκε στο βασίλειο της Μερκίας. Εκείνο τον καιρό προσάρτησε το πλούσιο αβαείο του Μέντχαμστεντ το οποίο δημιούργησε ο αδελφός του Πεάντα της Μερκίας, το αγάπησε υπερβολικά λόγω του αδελφού του Πεάντα, του γαμπρού του Οσουί της Νορθουμβρίας και του ηγούμενου Σάξουλφ. Είπε τότε ότι θα το αξιοποιήσει και θα το τιμησει αφού πάρει συμβουλή από τους αδελφούς του Έθελρεντ και Μερβάλ, τις αδελφές του Κινεμπούργκα και Κινεσουίθα, το συμβούλιο του αρχιεπισκόπου και όλους τους ευγενείς στο βασίλειο του".[4]
Το όνομα Μερεβάλ μεταφράζεται ως "διάσημος ξένος" ή "τιμώμενος Ουαλός" προφανώς θέλοντας να υποδείξει τις Κέλτικες ρίζες του Οίκου του Ικέλ. Ο Μερεβάλ προσηλυτίστηκε στον χριστιανισμό (600) και ίδρυσε την επισκοπή του Λέομινστερ.[5] Παντρεύτηκε την Ντόμν Εάφε και απέκτησε διάφορα παιδιά, μετά τον θάνατο του τον διαδέχθηκε ο γιος του Μερχέλμ.[6] Τα παιδιά τους ήταν οι άγιες Μίλμπουργκ, Μίλντριθ και Μίλντγυθ. [7][8][9] Ο γιος τους Μερεφίν περιγράφεται σύμφωνα με έναν θρύλο σαν "το άγιο παιδί" που πέθανε νέος, ο Φλωρέντιος του Γούστερ τον αναφέρει σαν "νέο εξαιρετικής ευσέβειας".[10]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ The Anglo-Saxon Chronicle, tr. James Henry Ingram (1917)
- ↑ The Chronicle of Florence of Worcester, tr. Thomas Forester (1854), Henry G. Bohn, London.
- ↑ The Chronicle of Florence of Worcester, tr. Thomas Forester (1854), Henry G. Bohn, London.
- ↑ The Anglo-Saxon Chronicle, tr. James Henry Ingram (1917)
- ↑ The Chronicle of Florence of Worcester, tr. Thomas Forester (1854), Henry G. Bohn, London.
- ↑ The Chronicle of Florence of Worcester, tr. Thomas Forester (1854). Henry G. Bohn, London, page 25.
- ↑ The Chronicle of Florence of Worcester, tr. Thomas Forester (1854). Henry G. Bohn, London, page 25.
- ↑ The Chronicle of Florence of Worcester, tr. Thomas Forester (1854). Henry G. Bohn, London, page 25.
- ↑ The Chronicle of Florence of Worcester, tr. Thomas Forester (1854). Henry G. Bohn, London, page 25.
- ↑ The Chronicle of Florence of Worcester, tr. Thomas Forester (1854). Henry G. Bohn, London, page 25.
Πηγές Επεξεργασία
- The Chronicle of Florence of Worcester, tr. Thomas Forester (1854). Henry G. Bohn, London
- James Henry Ingram, trans. The Anglo-Saxon Chronicle, (1917).
- Thomas Forester, trans. The Chronicle of Florence of Worcester, (1854). Henry G. Bohn, London.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Merewalh της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |