Μιθριδάτης της Κολχίδας
Ο Μιθριδάτης (άκμασε το 83 π.Χ.) από τη Δυναστεία των Μιθριδατιδών ήταν πρίγκιπας τού Πόντου, που ο πατέρας του τον έκανε ηγεμόνα της Κολχίδος.
| Μιθριδάτης της Κολχίδας | |
|---|---|
 Ο Μιθριδάτης ΣΤ΄ του Πόντου, πατέρας τού Μιθριδάτη της Κολχίδας, σε αργυρό τετράδραχμο με την επιγραφή ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΜΙΘΡΙΔΑΤΟΥ ΕΥΠΑΤΟΡΟΣ. | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 83 π.Χ. Σινώπη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Μιθριδάτης ΣΤ΄ Ευπάτωρ και Λαοδίκη |
| Αδέλφια | Φαρνάκης Β΄ του Πόντου Μαχάρης Αρκαθίας Κλεοπάτρα του Πόντου |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν ο πρωτότοκος γιος τού Μιθριδάτη ΣΤ΄ τού Πόντου και της αδελφής του Λαοδίκης, η οποία εκτελέστηκε για απιστία από αυτόν. Ο Μιθριδάτης ο νεότερος υπηρέτησε πιστά τον πατέρα του κατά τον Α΄ Μιθριδατικό Πόλεμο εναντίον της Ρώμης και ηττήθηκε από τον Ρωμαίο Γ. Φ. Φιμβρία στον Ρύνδακο της Μ. Ασίας το 85 π.Χ.. Διέφυγε στην Πέργαμο, όπου συνάντησε τον πατέρα του. Και εκεί τους καταδίωξε ο Φιμβρίας, οπότε έφυγαν μέσω της θάλασσας.[1] Έπειτα από τον πόλεμο ο Μιθριδάτης ΣΤ΄ έπρεπε να ασχοληθεί με τις αναστατώσεις των μακρινών υποτελών του, όπως αυτών της Κολχίδας στα ανατολικά τού Εύξεινου Πόντου. Για το βασίλειο η Κολχίδα κατείχε θέση κλειδί και παρείχε άνδρες και πρώτες ύλες.[2] Οι Κόλχιοι, δυσαρεστημένοι με την πρότερη διοίκηση, ζήτησαν από τον βασιλιά να τους στείλει τον πρωτότοκο γιο του ως ηγεμόνα. Όταν ο Μιθριδάτης ΣΤ΄ συγκατένευσε, οι Κόλχιοι επέστρεψαν στη συμμαχία τους. Η τοποθέτηση τού Μιθριδάτη τού νεότερου μάλλον έγινε ταυτόχρονα με τον διορισμό τού Μαχάρη, άλλου γιού τού βασιλιά, ως αντιβασιλιά στον Κιμμέριο Βόσπορο.[3] Τα 119 μπρούτζινα νομίσματα που βρέθηκαν σε θησαυρό στο Βάνι της Γεωργίας, ίσως τα έκοψε ο Μιθριδάτης της Κολχίδας.[4] Η βασιλεία του στην Κολίδα έγινε με τόση επίδειξη εύνοιας από τους υπηκόους του, που ο πατέρας του ζήλεψε. Σύμφωνα με τον ιστορικό Αππιανό τον Αλεξανδρέα ο Μιθριδάτης ΣΤ΄ υποπτεύθηκε, ότι η ανάπτυξη της Κολχίδας θα έκανε φιλόδοξο τον γιο του, ώστε να επιδιώξει τη βασιλεία.[5] Έτσι τον κάλεσε, τον έθεσε σε περιορισμό με χρυσά δεσμά και αργότερα τον εκτέλεσε. Ο βασιλιάς έστειλε έπειτα έναν έμπιστό του από την Αμάσεια, τον Μοαφέρνη, μεγάλο θείο τού Στράβωνα, να διοικήσει την Κολχίδα.[6]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Magie, David (2015). Roman Rule in Asia Minor, Volume 1. Princeton University Press. σ. 227
- ↑ Braund, David (1994). Georgia in Antiquity: A History of Colchis and Transcaucasian Iberia, 550 BC–AD 562. Oxford: Oxford University Press. σ. 4
- ↑ Gabelia, Alek Nikolayevitch (2003). "Dioscurias". In Grammenos, Dēmētrios V; Petropoulos, Elias K (eds.). Ancient Greek Colonies in the Black Sea, Volume 2. Archaeological Institute of Northern Greece. σ. 1245
- ↑ Braund, David (1994). Georgia in Antiquity: A History of Colchis and Transcaucasian Iberia, 550 BC–AD 562. Oxford: Oxford University Press. σ. 4
- ↑ Tsetskhladze, Gocha R. (1999). Pichvnari and its environs. Paris: Presses Univ. Franche-Comté. σ. 115
- ↑ Mayor, Adrienne (2011). The Poison King: The Life and Legend of Mithradates, Rome's Deadliest Enemy. Princeton University Press. σ. 230
Πηγές Επεξεργασία
- Magie, David (2015). Roman Rule in Asia Minor, Volume 1. Princeton University Press. σ. 227.
- Braund, David (1994). Georgia in Antiquity: A History of Colchis and Transcaucasian Iberia, 550 BC–AD 562. Oxford: Oxford University Press. σ. 4, 157–159.