Μιχαήλ Σπονδύλης
Ο Μιχαήλ Σπονδύλης ήταν βυζαντινός υψηλόβαθμος αυλικός που έλαβε πολλά αξιώματα, όπως διοικητής της Αντιόχειας και έπειτα διοικητής (κατεπάνω) της Ιταλίας και στρατηγός. Ήταν ευνούχος και προστατευόμενος του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Η΄, ανήκε στην τάξη των δικαστικών υπαλλήλων που διορίζονται σε ανώτερες θέσεις για την υποστήριξη του Κωνσταντίνου ως μόνος αυτοκράτορας[1].
| Μιχαήλ Σπονδύλης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | κυβερνητικός αξιωματούχος ευνούχος |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | στρατηγός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Κατεπάνω της Ιταλίας Δουξ |
Το 1027 ο εμίρης του Χαλεπίου, Σαλίχ ιμπν Μίδας, εισέβαλε στα βυζαντινά εδάφη. Ο Σπονδύλης, αν και άπειρος σε πόλεμο, βάδισε με στρατό για να τον συναντήσει, αλλά νικήθηκε και αναγκάστηκε να αποσυρθεί στην ασφάλεια της Αντιόχειας[2]. Λίγο μετά (στα 1027-1028) δέχτηκε επίθεση από τον Νασρ ιμπν αλ Μουσάραφ - Ραβαντιφί, ο οποίος συνελήφθη από τον αναπληρωτή του Μιχαήλ, Πόθο Αργυρό. Ο Νασρ έπεισε τον Μιχαήλ να τον απελευθερώσουν και να του επιτρέψουν να κατασκευάσει ένα φρούριο στο Αλ Μανίκα από όπου θα υπερασπιστεί τις βυζαντινές περιοχές. Ο Μιχαήλ συμφώνησε και έστειλε ισχυρή φρουρά εκεί με 1.000 στρατιώτες, αλλά όταν το φρούριο είχε τελειώσει, ο Νασρ αρνήθηκε να το παραδώσει, και με τη βοήθεια του εμίρη της Τρίπολης του Λιβάνου και του τοπικού Φατιμίδη διοικητή, σκότωσε τη φρουρά[3][4].
Τον Ιούλιο του 1029 ο Μιχαήλ αποφάσισε να επιτεθεί στο Χαλέπι, χωρίς όμως την άδεια από τον αυτοκράτορα Ρωμανό Γ΄ και αγνοώντας τις εκκλήσεις άλλων Αράβων διοικητών για τη διατήρηση της ειρήνης. Τέλος συνελήφθη σε ενέδρα και το στρατόπεδο του λεηλατήθηκε από τους Άραβες, έτσι αναγκάστηκε να συνάψει συνθήκη με τους Άραβες[5].
Μετά από αυτές τις αποτυχίες, απολύθηκε από τον Ρωμανό Γ΄, ο οποίος αποφάσισε εκστρατεία στη Συρία, στέλνοντας τον αδελφό, σε δικαίου, Κωνσταντίνο Καραντινό μπροστά με κάποια στρατεύματα για να αντικαταστήσει τον Σπονδύλη[6]. Η εκστρατεία του αυτοκράτορα όμως οδηγούσε σε μια νέα ταπεινωτική ήττα[7][8].
Ο Μιχαήλ (που ονομάζεται Σπονδύλης από τους Λατίνους ιστορικούς) επανεμφανίζεται το 1038, όταν με τον στρατό του Γεώργιου Μανιάκη πήρε μέρος στην Σικελική εκστρατεία[9]. Στην συνέχεια αντικατέστησε τον Κωνσταντίνο Ώπο σαν διοικητής της Ιταλίας ως την επόμενη χρονιά (1039) που τον αντικατέστησε ο Νικηφόρος Δοκειανός.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ John Skylitzes, Synopsis of Histories, 370.37–371.1
- ↑ John Skylitzes, Synopsis of Histories, 378.51–379.57
- ↑ John Skylitzes, Synopsis of Histories, 379.59–69
- ↑ Yahya of Antioch, 502
- ↑ John Skylitzes, Synopsis of Histories, 377.14–18, 379.75–77
- ↑ Yahya of Antioch, 492
- ↑ John Skylitzes, Synopsis of Histories, 279.81–381.18
- ↑ Yahya of Antioch, 492-500
- ↑ Lupus Protospatharius, 58.6-7
Πηγές
Επεξεργασία- G.H. Pertz, Lupus protospatharius, Monumenta Germaniae historica, Scriptores V, Hannover 1844, 52-63
- I. Thurn, Ioannis Scylitzae Synopsis Historiarum, Corpus fontium historiae Byzantinae 5, Berlin & New York, 1973.
- I. Kratchkovsky, F. Micheau, G. Troupeau, Histoire de Yahya ibn Sa’id d’Antioche, Patrologia Orientalis 47.4 (no.212), Turnhout 1997