Μονή Παναγίτσας Λευκαΐτισσας Αρκαδίας

Η Ιερά Μονή Παναγίτσας Λευκαΐτισσας Αρκαδίας ήταν ένα ιστορικό, κατεστραμμένο σήμερα, μοναστήρι. Η μονή αυτή, βρισκόταν βόρεια του Άγιου Ιωάννη Αρκαδίας, στον συνοικισμό Μαντικέικα.

Μονή Παναγίτσας Λευκαΐτισσας Αρκαδίας
Είδοςμοναστήρι
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Βόρειας Κυνουρίας
ΧώραΕλλάδα

Ιστορία Επεξεργασία

Η μονή ιδρύθηκε πριν το 1740 από τον ιερομόναχο Δαμασκηνό Κουλιδά[1] και ήταν αφιερωμένη στην Ζωοδόχο Πηγή. Πήρε την ονομασία Λευκαΐτισσα, λόγω της ύπαρξης Λευκών στον χώρο της. Μετά από παράκληση των Αγιαννιτών, ο Δαμασκηνός αφιέρωσε την μονή και την περιουσία της στην Μονή Λουκούς, όπου και ηγουμένευσε από το 1740 έως τον θάνατό του το 1760. Έτσι η εκκλησία της Παναγίτσας αποτέλεσε μετόχι της Λουκούς.

Ο ναός της Παναγίτσας πυρπολήθηκε το 1826 από τις ορδές του Ιμπραήμ πασά και επειδή δεν ανακαινίστηκε, κατέρρευσε. Το 1835 ο ναός ήταν «παμπάλαιος και ερειπωμένος» και το μέρος «ακατοίκητον». Το 1838 η περιοχή πωλήθηκε στον Γεώργιο Σακελλαρίου, ο οποίος στη συνέχεια την μεταπώλησε στον Δημήτριο Γ. Μαντίκο.

Ο χώρος Επεξεργασία

Από την μονή δεν σώζεται πλέον κανένα κτίσμα. Στον χώρο της μονής έχει κτιστεί ο συνοικισμός Μαντικέικα. Το 1962, οι κάτοικοι του συνοικισμού κατασκεύασαν ένα προσκυνητάρι στην θέση της εκκλησίας, προς τιμήν της Ζωοδόχου Πηγής.

Πηγές Επεξεργασία

  • Νικολάου Φλούδα - Θυρεατικά, τόμος Γ': Άγιος Ιωάννης, μητρόπολις οικισμών Θυρέας, Αθήνα 1983

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Ο Δαμασκηνός καταγόταν από τον Άγιο Ιωάννη και ήταν μέλος της μεγάλης αγιογραφικής οικογένειας των Κουλιδάδων. Ο πατέρας του, ιερέας Γεώργιος Κουλιδάς, ήταν ο πρώτος αγιογράφος της οικογένειας και το 1754 αγιογράφησε το καθολικό της Μονής Θεολόγου στον Άγιο Ιωάννη. Αδερφός του Δαμασκηνού ήταν ο επίσης ιερέας και αγιογράφος Παναγιώτης Οικονομόπουλος - Κουλιδάς, που εργάστηκε σε διάφορα μοναστήρια της περιοχής