Βικιπαίδεια

Μονρεάλε

δήμος της Ιταλίας

Το Μονρεάλε (Ιταλικά : Monreale, Σικελικά : Murriali) είναι η τρίτη πόλη της Μητροπολιτικής πόλης της Παλέρμο στην Ιταλική Περιφέρεια Σικελία που αντικατέστησε την Ιταλική επαρχία του Παλέρμο με διοικητική μεταρρύθμιση (15 Αυγούστου 2015).[1] Η πόλη εκτείνεται στην πλαγιά του όρους Καπούτο, με θέα την πολύ εύφορη κοιλάδα το Χρυσό Κοχύλι (la Conca d' Oro), περιοχή με πορτοκαλιές, ελιές και αμυγδαλιές, των οποίων η μεγάλη παραγωγή εξάγεται.[2]

Μονρεάλε
Εικόνα
καθεδρικός ναός του Μονρεάλε
Διοικητικές πληροφορίες
Χώρα    Ιταλία
Περιφέρεια    Σικελία
Δήμαρχος   Pietro Capizzi
Περιοχή
Υψόμετρο   310 μ. μ.
Έκταση   530,18 τετρ.χλμ. χλμ²
Πληθυσμός   653.834 (2017)
Άλλες πληροφορίες
Ζώνη ώρας   UTC+1
Πολιούχος   St. Castrensis
http://www.monrealeduomo.it/

Η πόλη έχει πληθυσμό 39.000 κατοίκους και βρίσκεται περίπου 15 χιλιόμετρα νότια του Παλέρμο στο εσωτερικό του νησιού. Το Μονρεάλε έχει δική του αρχιεπισκοπή και ο καθεδρικός ναός του είναι ιστορικό Νορμανδο-Βυζαντινό κτίσμα. Οι Καθεδρικοί ναοί του Μονρεάλε και της Τσεφαλού είναι δύο από τα εννέα κτίσματα στο Αραβο-Νορμανδικού Παλέρμο που έχουν χαρακτηριστεί από την UNESCO Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς

Ιστορία Επεξεργασία

Όταν οι Άραβες κατέλαβαν το Παλέρμο ιδρύοντας το Εμιράτο της Σικελίας ανάγκασαν τον επίσκοπο να μεταθέσει την έδρα του έξω από την πρωτεύουσα, μητρόπολη έγινε ο μικρός ναός της Αγίας Κυριακής κοντά στο Παλέρμο στην μικρή κώμη του Μονρεάλε. Το 1072 οι Νορμανδοί κατέλαβαν τη νήσο και η μητρόπολη αποκαταστάθηκε στον Καθεδρικό ναό του Παλέρμο. Φαίνεται πως ο ρόλος της κώμης ως προσωρινό εκκλησιαστικό κέντρο ήταν ο λόγος που ο Γουλιέλμος Β΄ της Σικελίας αποφάσισε να κτίσει έναν Καθεδρικό ναό εκεί.[3] Το Μονρεάλε έμεινε μικρή κώμη για πολύ καιρό ώσπου οι Νορμανδοί βασιλείς της Σικελίας επέλεξαν την περιοχή ως κυνηγετικό κατάλυμα, περισσότεροι άνθρωποι και έμποροι ήρθαν όταν οι ηγεμόνες έκτισαν ένα ανάκτορο, μάλλον το σημερινό δημαρχείο. Υπό τον Γουλιέλμο Β΄ ήλθαν Βενεδικτίνοι από το Κάβα ντε Τιρρένι του Σαλέρνο και ίδρυσαν ναό και μεγάλη μονή, τους παραχωρήθηκαν μεγάλες ιδιοκτησίες. Το οικοδόμημα των μοναχών είχε σημαντική αμυντική λειτουργία, το Μονρεάλε έγινε η έδρα της αρχιεπισκοπής Σικελίας που άσκησε σημαντική επιρροή στη νήσο.[4] Τον 19ο αιώνα στην περιοχή γινόταν γάμοι με ανήλικες ή χωρίς την ευλογία των γονέων της νύφης, η Ελίζα Λυνν Λίντον (1822-1898) τους ονόμασε "γάμους του Μονρεάλε", γίνονταν σε απομονωμένα μέρη όπου η ακριβής εφαρμογή του νόμου ήταν λιγότερο παρατηρήσιμη.[5]

Ο καθεδρικός ναός Επεξεργασία

 
Η Θεοτόκος ένθρονη δέχεται τον ναό από τα χέρια του Γουλιέλμου Β΄. Επιγραφή ΜΗΤΗΡ ΘΕΟΥ - REX GUILELMUS S[AN]C[T]OS.

Ο Καθεδρικός Ναός του Μονρεάλε είναι ένα από τα σωζόμενα παραδείγματα Νορμανδικής αρχιτεκτονικής. Ξεκίνησε το 1174 από τον Γουλιέλμο Β΄ και ολοκληρώθηκε τέσσερα έτη μετά. Το 1182 ο ναός, αφιερωμένος στο Γενέθλιο της Παρθένου Μαρίας, με βούλα του πάπα Λούκιου Γ΄ αναβαθμίστηκε σε έδρα καθεδρικού μητρόπολης.[6] Ο ναός είναι ένα εθνικό μνημείο της Ιταλίας και ένα από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα της Σικελίας. Οι διαστάσεις του είναι 102 μ. επί 40 μ. Η πρόσοψη χαρακτηρίζεται από δύο μεγάλα κωδωνοστάσια (το ένα καταστράφηκε μερικά από κεραυνό το 1807) και η είσοδος έχει ρωμανικές, ορειχάλκινες θύρες διακοσμημένες από τον Μπονάννο Πιζάνο. Το εσωτερικό έχει κάτοψη σταυρού και αποτελείται από οξυκόρυφες στοές με νωπογραφίες, που εκτελέστηκαν κατά τη βασιλεία του Γουλιέλμου Β΄ και του διαδόχου εξαδέλφου του Τανκρέδου (απεβ. το 1194). Η στοά γύρω από τη γειτονική εσωτερική αυλή έχει 228 μικρούς κίονες, καθεμία με διαφορετικό διάκοσμο, επηρεασμένο από τη μεσαιωνική τέχνη της Προβηγκίας, της Βουργουνδίας, των Αράβων και του Σαλέρνο.

Άλλα αξιοθέατα Επεξεργασία

 
Η στοά περιμετρικά της εσωτερικής αυλής, στη γειτονική της μητρόπολης μονή. Κάθε ζεύγος κιόνων φέρει διαφορετικό διάκοσμο.
  • H Kαστροπαγίδα (Castel laccio), δείγμα φρουριακής μονής στο όρος Καπούτο, σε υψόμετρο 764 μ. Κτίστηκε τον 12ο αι. από τον Γουλιέλμο Β΄ μαζί με τον καθεδρικό και τη γειτονική μονή. Έχει διαστάσεις 80 μ. Χ 30 μ. με τέσσερις πύργους στη δυτική πλευρά και έναν πύργο εισόδου στη μέση της ανατολικής πλευράς.
  • Ο ναός του αββαείου του Σαν Μαρτίνο ντελλα Σκάλε, που ιδρύθηκε τον 6ο αι. Έχει κάτοψη σταυρού και τρούλο· στη χορωδία (χώρο προ του ιερού) υπάρχουν ζωγραφιές του Πάολο ντε Ματτέις (1727)· έχει δύο μικρά ημιθόλια (τεταρτοσφαίρια), παρεκκλήσια στο εγκάρσιο κλίτος και δέκα παρεκκλήσια στα πλάγια κλίτη. Το εσωτερικό διακοσμήθηκε το 1602 με γύψινα ανάγλυφα. Το βαπτιστήριο, κοντά στο ιματιοφυλάκιο, είναι του 1396.
  • Ναός της Κολλετζιάτα (16ος-19ος αι.)
  • Ναός της Αγίας Κιάρας.
  • Ναός του Σαν Σιλβέστρο.

Αδελφές πόλεις Επεξεργασία

Το Μονρεάλε έχει αδελφοποιηθεί με την Μπιέλσκο-Μπιάβα της Πολωνίας.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ To όνομα "Μονρεάλε" προέρχεται από το "Μόντ Ρεάλε" που μεταφράζεται ως "Βασιλικό βουνό" χάρη σε ένα ανάκτορο που οικοδόμησε στην πόλη ο Ρογήρος Α΄ της Σικελίας
  2. ↑ Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα, Ενδέκατη Έκδοση, "Monreale", Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, σ.736
  3. ↑ Rodo Santoro: Palermo Cathedral,' Palermo: 1999, σ. 7
  4. ↑ Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα, Ενδέκατη Έκδοση, "Monreale", Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, σ.736
  5. ↑ Linton, Eliza Lynn (1885). Some Sicilian Customs, 41η Έκδοση.
  6. ↑ Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα, Ενδέκατη Έκδοση, "Monreale", Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, σ.736

Πηγές Επεξεργασία

  • Linton, Eliza Lynn (1885). Some Sicilian Customs, 41η Έκδοση.
  • Rodo Santoro: Palermo Cathedral,' Palermo: 1999

Πινακοθήκη Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μονρεάλε&oldid=9581501"