Μοχέντζο-ντάρο

πόλη του Πακιστάν

Συντεταγμένες: 27°19′35″N 68°08′15″E / 27.3264°N 68.1375°E / 27.3264; 68.1375

Το Μοχέντζο-ντάρο ( Ουρντού: موئن جودڑو, Σίντι: موئن جو دڙو, Ελληνικά: Λόφος των νεκρών) ήταν πόλη του πολιτισμού της κοιλάδας του Ινδού κτισμένη περί του 2600 π.Χ. και βρίσκεται στην Επαρχία Σιντ του Πακιστάν. Είναι η μεγαλύτερη αρχαία πόλη της κοιλάδας του Ινδού και αναγνωρίζεται ευρέως ως μία από τις σημαντικότερες και πρωιμότερες πόλεις της Ν. Ασίας και του πολιτισμού της κοιλάδας του Ινδού. Ενίοτε αναφέρεται ως «αρχαία μητρόπολη της κοιλάδας του Ινδού».

Μνημείο Παγκόσμιας
Κληρονομιάς της UNESCO
Αρχαιολογικός τόπος: Μοχέντζο-ντάρο
Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ.
Χάρτης
Χώρα μέλοςΠακιστάν Πακιστάν
ΤύποςΠολιτισμικό
Κριτήριαii, iii
Ταυτότητα138
ΠεριοχήΑσία - Ειρηνικός
Ιστορικό εγγραφής
Εγγραφή1980 (4η συνεδρίαση)

Το Μοχέντζο-ντάρο, η Χαράππα και ο πολιτισμός τους εξαφανίστηκαν δίχως ίχνη έως την ανακάλυψή τους το 1920. Η συγκεκριμένη αρχαιολογική θέση ανασκάφθηκε εκτεταμένα επί σειρά ετών, ενώ σε ορισμένα σημεία οι ανασκαφές συνεχίζονται με νέες τεχνικές επιφανειακής επιθεώρησης, συντήρησης και προστασίας από φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές.

Το Μοχέντζο-ντάρο είναι Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Το μεγαλύτερο τμήμα των έργων που γίνονται σήμερα εκεί έχει επικεντρωθεί στην προστασία και συντήρηση των κτηρίων, εγχείρημα που ανέλαβε η UNESCO σε συνεργασία με το Τμήμα Αρχαιολογίας και Μουσείων, καθώς και διάφορους συμβούλους.

Τον Δεκέμβριο του 1996, το έργο της συντήρησης ανεστάλη εξαιτίας της έλλειψης χρηματοδότησης από την κυβέρνηση και τους διεθνείς οργανισμούς. Τον Απρίλιο του 1997 η UΝESCO χρηματοδότησε με $10 εκατομμύρια ένα νέο εγχείρημα -επιτυχημένο έως τώρα- εικοσαετίας για την προστασία του Μοχέντζο-ντάρο από τις πλημμύρες. Οι προσπάθειες της UNESCO για τη διάσωση του Μοχέντζο-ντάρο ήταν ένα από τα κεντρικά γεγονότα που οδήγησαν στην απόφαση της εγκαθίδρυσης του θεσμού των Μνημείων Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

 
Θέση της Κοιλάδας του Ινδού.

Το Μοχέντζο-ντάρο κτίστηκε περί το 2600 π.Χ. και εγκαταλείφθηκε κατά το 1700 π.Χ.. Την ύπαρξή του ανακάλυψε το 1920 ο Τζον Μάρσαλ και οι αρχαιολόγοι του. Το αυτοκίνητό του βρίσκεται ακόμη στο Μουσείο Μοχέντζο-ντάρο, ως ένδειξη της παρουσίας και της αφοσίωσής του σε αυτόν τον αρχαιολογικό τόπο. Περαιτέρω ανασκαφές έγιναν το 1945 από τον Αχμάντ Χασάν Ντανί και τον Μόρτιμερ Γουήλερ. Πιθανώς το Μοχέντζο-ντάρο υπήρξε διοικητικό κέντρο του αρχαίου πολιτισμού της κοιλάδας του Ινδού. Όπως υποδεικνύει ο σχεδιασμός και οι κατασκευές της, ήταν η πλέον ανεπτυγμένη και εξελιγμένη πόλη στη Ν. Ασία στην περίοδο της ακμής της.

Ο Πολιτισμός της κοιλάδας του Ινδού (περ. 3300–1700 π.Χ., ακμή περί το 2600–1900 π.Χ.), ήταν αρχαίος ποτάμιος πολιτισμός που ήκμασε στην κοιλάδα του Ινδού ποταμού στο Πακιστάν και τη βορειοδυτική Ινδία. Εναλλακτική ονομασία για τον ίδιο πολιτισμό είναι η «Χαράππειος πολιτισμός». Σύμφωνα με ενδείξεις (τυπολογία εγκαταστάσεων) ήταν εξαπλωμένος νότια έως τις ακτές της Ινδίας προς την Αραβική Θάλασσα και δυτικά έως τα ιρανικά σύνορα. Βόρεια επεκτεινόταν έως την οροσειρά των Ιμαλαΐων. Εκτός από τη Χαράππα και το Μοχέντζο-ντάρο στις μείζονες αστικές εγκαταστάσεις περιλαμβάνεται και η πόλη Λοθάλ.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αρχαιολόγων στο Μοχέντζο-ντάρο και τις άλλες πόλεις αυτού του διακριτού πολιτισμού στην περίοδο της ακμής του ζούσαν τουλάχιστον 5 εκατομμύρια κάτοικοι. Έως σήμερα έχουν ανακαλυφθεί πάνω από 1.000 πόλεις και άλλου είδους εγκαταστάσεις κυρίως στην κοιλάδα του Ινδού στο Πακιστάν και τη βορειοδυτική Ινδία.

Η γλώσσα του συγκεκριμένου πολιτισμού δεν έχει ακόμη αποκρυπτογραφηθεί και το πραγματικό όνομα της πόλης είναι άγνωστο.

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία