Οι γλώσσες Μούντα είναι γλωσσική οικογένεια με εννέα περίπου εκατομμύρια ομιλητές στην ανατολική Ινδία και το Μπανγκλαντές. Συνιστούν κλάδο των αυστροασιατικών γλωσσών και θεωρούνται συνήθως ως κλάδος ο αντίποδας των επίσης αυστροασιατικών γλωσσών Μον-Χμερ της ΝΑ Ασίας, που σημαίνει ότι είναι μακρινοί συγγενείς της Βιετναμικής. Η προέλευση των γλωσσών Μούντα δεν είναι γνωστή, αν και πιστεύεται γενικώς ότι είναι αυτόχθονες γλώσσες της ανατολικής Ινδίας. Η Χο, η Μουντάρι και η Σαντάλι είναι αξιοσημείωτες γλώσσες αυτής της ομάδας.

Οι γλώσσες Μούντα έχουν δεχθεί επίδραση από άλλες ινδικές γλώσσες όπως η Σανσκριτική και οι Δραβιδικές γλώσσες, στις οποίες θεωρείται ότι έχουν εξίσου ασκήσει σημαντική επίδραση. Η οικογένεια γενικώς διαιρείται σε δύο κλάδους: τις βόρειες Μούντα, που μιλούνται στα υψίπεδα της Χότα Ναγκπούρ του Τζαρκάντ, στη Βεγγάλη και την Ορίσα και τις νότιες, που μιλούνται στην κεντρική Ορίσα και στα σύνορά της με το Άντρα Πραντές.

Σημαντικότερες θεωρούνται οι βόρειες Μούντα, από τις οποίες κύρια είναι η Σαντάλι. Οι γλώσσες της μιλούνται περίπου από το 90% των ομιλητών των γλωσσών Μούντα. Δεύτερη κατατάσσονται σε αριθμό ομιλητών οι γλώσσες Μουντάρι και Χο ακολουθούμενες από τις γλώσσες Κόρκου και Σόρα. Οι υπόλοιπες γλώσσες Μούντα μιλούνται από μικρές, απομονωμένες ομάδες ατόμων και είναι λίγο γνωστές.

Στα χαρακτηριστικά των γλωσσών Μούντα περιλαμβάνονται οι αριθμοί ενικός, δυικός και πληθυντικός, δύο γένη και η χρήση προθεμάτων ή βοηθητικών ρημάτων που υποδεικνύουν χρόνο. Στο φωνητικό σύστημα των γλωσσών Μούντα δεν είναι συχνές οι σειρές συμφώνων παρά μόνον στο μέσον της λέξης.

Ταξινόμηση

Επεξεργασία

Αναφέρεται ευρέως στη βιβλιογραφία η διμερής ταξινόμηση Diffloth (1974:

Η ταξινόμηση Diffloth (2005) δείχνει μια πιο σύνθετη εικόνα:

  • Πυρηνικές γλώσσες Μούντα
    • Βόρειες γλώσσες Μούντα
    • Κόρκου
    • Χεβάρι
    • Χάρια-Γιουάνγκ
  • Κοραπούτ

Οι κλάδοι που καταγράφονται με έντονη γραφή θεωρούνται αδιαμφισβήτητες ομάδες.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία