Μωάμεθ Δ΄
Ο Μωάμεθ Δ΄ ο επιλεγόμενος Κυνηγός (τουρκικά: Mehmed IV, 2 Ιανουαρίου 1642 - 6 Ιανουαρίου 1693) ήταν σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από το 1648 μέχρι το 1687.[1]
Μωάμεθ Δ΄ محمد رابع | |
---|---|
Χαλίφης του Ισλάμ Καίσαρας των Ρωμαίων Υπηρέτης των δύο Ιερών Προσκυνημάτων Ηγέτης των πιστών | |
19ος Σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας | |
Περίοδος | 8 Αυγούστου 1648 - 8 Νοεμβρίου 1687 (39 έτη & 3 μήνες) |
Προκάτοχος | Ιμπραήμ Α΄ |
Διάδοχος | Σουλεϊμάν Β΄ |
Αντιβασιλέας | Κιοσέμ Σουλτάν (1648-1651) Τουρχάν Χατιτζέ Σουλτάν (1651-1656) |
Γέννηση | 2 Ιανουαρίου 1642 Τοπ Καπί, Κωνσταντινούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία |
Θάνατος | 6 Ιανουαρίου 1693 (51 ετών) Αδριανούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία |
Τόπος ταφής | Γενί Τζαμί, Κωνσταντινούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία |
Σύζυγος | Εμετουλάχ Ραμπιά Γκιουλνούς Σουλτάνα Αφιφέ Χατούν Γκιουλμπεγιάζ Χατούν Σιγιαβούς Χατούν Κανιγιέ Χατούν |
Επίγονοι | Χατιτζέ Σουλτάν Μουσταφά Β΄ Ουμί Σουλτάν Ουμιουγκιουλσούμ Σουλτάν Φατμά Σουλτάν |
Πλήρες όνομα | |
Μωάμεθ μπιν Ιμπραήμ Χαν | |
Οίκος | Οσμανιδών |
Πατέρας | Ιμπραήμ Α΄ |
Μητέρα | Τουρχάν Χατιτζέ Σουλτάνα |
Θρησκεία | Ισλάμ |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1642. Ήταν δευτερότοκος γιος του Ιμπραήμ Α΄ και της Τουρχάν Χατιτζέ Σουλτάν.[2] Το 1647 διαδέχτηκε τον πνευματικά άρρωστο πατέρα του. Στην πραγματικότητα όμως την εξουσία ασκούσε η γιαγιά του Κιοσέμ Σουλτάν.[3] Το 1654 τον έλεγχο πήρε η μητέρα του Τουρχάν Χατιτζέ Σουλτάν.[4] Την περίοδο αυτή ανήλθαν στην εξουσία οι Κιοπρουλίδες, σε μια ύστατη προσπάθεια να ανακόψουν τη ραγδαία κατάρρευση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Στην πρώτη φάση της βασιλείας του πέτυχε να υποτάξει την Κρήτη, πετυχαίνοντας να αποσπάσει και τη τελευταία θέση των Δυτικών στην ανατολική Μεσόγειο. Λίγο όμως αργότερα η συνδυασμένη επίθεση των κρατών μελών της Ιερής Λίγκας οδήγησε σε συνδυασμένες ήττες. Η απώλεια της Ουγγαρίας και η εισβολή των Αυστριακών στη βόρειο Βαλκανική, καθώς και η κατάληψη της Πελοποννήσου από το Μοροζίνι προκάλεσε εξέγερση των γενιτσάρων που τον εκθρόνισαν στις 8 Νοεμβρίου 1687. Πέθανε στην Αδριανούπολη το 1693.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΣύζυγοι
- Χασεκί Εμετουλάχ Ραμπιά Γκιουλνούς Βαλιντέ Σουλτάν (νόμιμη σύζυγος)
- Αφιφέ Χατούν
- Γκιουλμπεγιάζ Χατούν
- Σιγιαβούς Χατούν
- Κανιγιέ Χατούν
Παιδιά
- Ηγεμόνας Σελίμ (1659-1679), γιος της Γκιουλνούς Σουλτάν
- Ηγεμόνας Μαχμούτ (1660-?) γιος της Γκιουλμπεγιάζ Χατούν
- Χατιτζέ Σουλτάν (1663-1743), κόρη της Γκιουλνούς Σουλτάν
- Μουσταφά Β΄ (1664-1703), γιος της Γκιουλνούς Σουλτάν
- Ηγεμόνας Ιμπραήμ (1665-1666), γιος της Αφιφέ Χατούν
- Ουμί Σουλτάν (1668-1670), κόρη της Γκιουλνούς Σουλτάν
- Ουμιουγκιουλσούμ Σουλτάν (1670-1722), κόρη της Κανιγιέ Χατούν
- Αχμέτ Γ΄ (1673-1736), γιος της Γκιουλνούς Σουλτάν
- Ηγεμόνας Μπεγιαζίτ (1678-1679), γιος της Γκιουλνούς Σουλτάν
- Φατμά Σουλτάν (1679-1700), κόρη της Γκιουλνούς Σουλτάν
- Ηγεμόνας Σουλεϊμάν (1681-1685), γιος της Σιγιαβούς Χατούν
- Γκεβχέρ Σουλτάν (?-?), κόρη της Γκιουλμπεγιάζ Χατούν
- Σαφιγιέ Σουλτάν (?-1687)
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Börekçi, Günhan (2009). «Mehmed IV». Στο: Ágoston, Gábor· Bruce Masters. Encyclopedia of the Ottoman Empire. σελίδες 370–371.
- ↑ Afyoncu· Uğur Demir, Erhan (2015). Turhan Sultan. Istanbul: Yeditepe Yayınevi. σελ. 27. ISBN 978-605-9787-24-6.
- ↑ Finkel, Caroline (2005). Osman's Dream: The Story of the Ottoman Empire, 1300–1923. New York: Basic Books. σελ. 197. ISBN 978-0-465-02396-7.
- ↑ Zarinebaf, Fariba (2010). Crime and Punishment in Istanbul: 1700–1800. University of California Press. σελίδες 159. ISBN 978-0520262218.