Νέο Δημόσιο Μάνατζμεντ

Το Νέο Δημόσιο Μάνατζμεντ πρόκειται για μία νέα προσέγγιση διοίκησης δημόσιων φορέων και οργανισμών, η οποία χρησιμοποιεί μεθόδους μάνατζμεντ από τον ιδιωτικό τομέα για να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα της λειτουργίας του δημόσιου τομέα. Όπως ο ιδιωτικός τομέας εστιάζει κυρίως στην εξυπηρέτηση του πελάτη, έτσι και το Νέο Δημόσιο Μάνατζμεντ επικεντρώνεται στην επίτευξη της ικανοποίησης του πολίτη, που είναι ο τελικός αποδέκτης των υπηρεσιών του δημόσιου τομέα.

Ιστορική αναδρομή

Οι πρώτες πρακτικές που σχετίζονται με τις αρχές του Νέου Δημόσιου Μάνατζμεντ έκαναν την εμφάνισή τους στο Ηνωμένο Βασίλειο τον καιρό της πρωθυπουργίας της Μάργκαρετ Θάτσερ. Η κυβέρνηση της Μ. Θάτσερ εισήγαγε δομικές αλλαγές στη διοίκηση του δημόσιου τομέα, και ειδικότερα στην οργάνωση των δημοσίων υπηρεσιών, στις εργασιακές σχέσεις, στον προγραμματισμό των δαπανών και στην αξιολόγηση των λειτουργών της δημόσιας διοίκησης. Ο όρος Νέο Δημόσιο Μάνατζμεντ χρησιμοποιήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του '80 για να σηματοδοτήσει τη σπουδαιότητα του μάνατζμεντ στο δημόσιο τομέα και τα τελευταία είκοσι χρόνια η τάση αυτή εξαπλώθηκε και εφαρμόστηκε ευρέως στην Αυστραλία, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη Νέα Ζηλανδία, στη Βόρεια Αμερική και στις Σκανδιναβικές χώρες.

Βασική αποστολή

Για πρώτη φορά στη δημόσια διοίκηση υπεισέρχονται έννοιες που συναντώνται και εφαρμόζονται ευρέως στον ιδιωτικό τομέα, όπως αποτελεσματικότητα, αποδοτικότητα, παραγωγικότητα και ποιότητα υπηρεσιών.Το Νέο Δημόσιο Μάνατζμεντ επικεντρώνεται στην ποιοτικότερη παροχή υπηρεσιών προς τον πολίτη ανάγοντας τον σε πελάτη, αντίληψη η οποία προέρχεται από την επιστήμη της Διοίκησης Ολικής Ποιότητας. Επιπρόσθετα, συντελεί στην βελτιστοποίηση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων μέσω της συσχέτισης κόστους - οφέλους και της συνεκτίμησης της εκπορευόμενης αποτελεσματικότητας, καθώς και στην επίτευξη προκαθορισμένων αποτελέσματων - στόχων που έχουν τεθεί σε σύγκεκριμένα χρονικά πλαίσια.

Κύρια χαρακτηριστικά

- Αντικατάσταση ιεραρχικών δομών από αποκεντρωμένα διοικητικά περιβάλλοντα, όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται πιο κοντά στο σημείο "δράσης"

- Εστίαση στο αποτέλεσμα και όχι στη διαδικασία, δίνοντας έμφαση στη σχέση κόστους - οφέλους ("Doing more with less")

- Καθιέρωση στόχων παραγωγικότητας και δημιουργία ανταγωνιστικού περιβάλλοντος μεταξύ των δημοσίων οργανισμών ("benchmarking")

- Εξωστρέφεια της δημόσιας διοίκησης με προσανατολισμό προς τους πολίτες/πελάτες με σκοπό την βελτίωση της παρεχόμενης ποιότητας υπηρεσιών

- Καθιέρωση και εφαρμογή εννοιών όπως επιχειρηματικό σχέδιο, όραμα και αποστολή δημοσίων φορέων και υπηρεσιών

- Αξιοποίηση τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών και Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση

- Ανάπτυξη ανθρώπινου δυναμικού μέσω της συνεχούς εκπαίδευσης και κατάρτισης του καθώς μέσω του matching - ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση

- Διαδικασία ελέγχου της αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας και αξιολόγηση αυτών

- Ενίσχυση προγραμματισμού και οργανωσιακής ευελιξίας

Βιβλιογραφία

Ρωσσίδης Φ. Ιωάννης, (2014), Εφαρμογές του Επιχειρησιακού Μάνατζμεντ στην Ελληνική Δημόσια Διοίκηση, εκδ. Σταμούλη Α.Ε., Αθήνα.