Νέρβας

Ο Μάρκος Κοκκήιος Νέρβας (Marcus Cocceius Nerva, 8 Νοεμβρίου 30 - 27 Ιανουαρίου 98) ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από τo 96 έως το 98 μ.Χ. Ο Νέρβας έγινε αυτοκράτορας στην ηλικία των 65 ετών, μετά από μία ζωή υπηρεσίας υπό τον αυτοκράτορα Νέρωνα και τους ηγεμόνες της δυναστείας των Φλαβίων. Υπό τον Νέρωνα, ήταν μέλος της αυτοκρατορικής συνοδείας. Παρά τη σύντομη βασιλεία του, είναι γνωστός για την ίδρυση της δυναστείας των Αντωνίνων διαλέγοντας για διάδοχό του τον εξαιρετικό στρατηγό Τραϊανό.

Νέρβας
Ρωμαίος Αυτοκράτορας
Περίοδος	18 Σεπτεμβρίου 96 – 27 Ιανουαρίου 98
Προκάτοχος	Δομιτιανός
Διάδοχος	Τραϊανός
Γέννηση	8 Νοεμβρίου 30 Νάρνι, Ιταλία
Θάνατος	27 Ιανουαρίου 98 (68 ετών) Ρώμη, Ιταλία
Τόπος ταφής	Μαυσωλείο του Αυγούστου, Ρώμη
Σύζυγος	Καμία
Επίγονοι	Τραϊανός (υιοθετημένος)
Πλήρες όνομα
Marcus Cocceius Nerva Caesar Augustus
Οίκος	Δυναστεία των Αντωνίνων
Πατέρας	Κοκκήιος Νέρβας
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Τα πρώτα χρόνια

Γεννήθηκε το έτος 30 στη Νάρνια της Ουμβρίας σε μια ευγενική ιταλική οικογένεια. Η οικογένειά του εισέρχεται στη ρωμαϊκή Σύγκλητο επί Αυγούστου. Ο πατέρας του ήταν φημισμένος νομοδιδάσκαλος, με μεγάλη περιουσία. Ο Νέρβας ακολούθησε μια σπουδαία πολιτική καριέρα: γίνεται ταμίας (κοιαίστωρ), έπειτα πραίτωρ επί Νέρωνα, και ύπατος το 71 μαζί με τον Τίτο. Το 90 μοιράζεται την υπατεία με τον Δομιτιανό. Δεν υπάρχουν ιστορικές πηγές που να αναφέρουν πως κυβέρνησε κάποια ρωμαϊκή επαρχία. Σύμφωνα με τον Τάκιτο, το 65 ο Νέρβας συμμετείχε στην καταστολή της συνωμοσίας κατά του Νέρωνα, της οποίας επικεφαλής ήταν ο Πίσωνας. Λαμβάνει τιμητικά ως αμοιβή κοσμήματα θριάμβου από τη Σύγκλητο. Οι θριαμβευτικές του εικόνες τοποθετούνται στο φόρουμ και το άγαλμά του στον Παλατίνο λόφο πλάι στον Τιγελλίνο. Το έτος 93, υπέστη μια ελαφρά ατίμωση και εξορίστηκε στον Τάραντα. Επιτυγχάνει δίχως πρόβλημα να περάσει τη δεσποτική βασιλεία του Δομιτιανού.

Άνοδος στην Αυτοκρατορία

Στις 18 Σεπτεμβρίου του 96 ο Δομιτιανός δολοφονείται από διάφορα μέλη της Πραιτοριανής Φρουράς και της Συγκλήτου που είχαν συνωμοτήσει εναντίον του. Ο Νέρβας διακηρύσσεται αυτοκράτωρ από τη Σύγκλητο την ίδια μέρα η οποία ψήφισε την damnatio memoriæ ("καταδίκη μνήμεως") του Δομιτιανού .Το όνομά του και τα σύμβολά του εξαφανίστηκαν από τις δημόσιες επιγραφές και έτσι ξεκίνησε η διαδικασία εκκαθάρισης των συνεργατών και όσων ευνοήθηκαν από τις πολιτικές του προηγούμενου αυτοκράτορα. Ωστόσο, η άνοδος του Νέρβα επέφερε σποραδικές ανταρσίες μέσα στον στρατό.

Το έργο του

Ως νέος επικεφαλής της αυτοκρατορίας ορκίστηκε να θέσει τέλος στον απολυταρχισμό του Δομιτιανού και να επαναφέρει τα δικαιώματα που αφαιρέθηκαν στους πολίτες. Αυτός ο όρκος επαναλήφθηκε από τους διαδόχους του. Εν συνεχεία, επανήλθαν τα πρόσωπα που εξορίστηκαν και έληξαν οι δίκες εναντίον των ανταρτών του Δομιτιανού. Ο αυτοκράτορας κατόρθωσε να ηρεμήσει τους πραιτορικούς κοόρτεις που απαιτούσαν την απονομή θεϊκών τιμών στον εκλιπόντα αυτοκράτορα. Κατά το τυπικό έθιμο της εποχής, με αφορμή την αλλαγή αυτοκράτορος,ορισμένα μέτρα λήφθηκαν για να επανέλθουν η εμπιστοσύνη και η στήριξη του λαού. Συνεπώς ο Νέρβας εμφανίστηκε γενναιόδωρος χαρίζοντας δώρα και χρήματα στον λαό και το στρατό. Ακολούθησαν οικονομικές μεταρρυθμίσεις με σκοπό τον κατευνασμό του βάρους των φόρων από τους πιο άπορους Ρωμαίους. Ο Νέρβας παραχώρησε στους φτωχότερους οικόπεδα μεγάλης αξίας. Παρ' όλα αυτά η διοίκησή του σημαδεύτηκε από οικονομικά προβλήματα καθώς τα έξοδά του επιβάρυναν την οικονομία του κράτους. Δημιουργήθηκε μια ειδική επιτροπή που ανέλαβε την επίλυση του οικονομικού ζητήματος μέσα από τη δραστική ελάττωση των δαπανών. Τα περιττά έξοδα όπως θρησκευτικές θυσίες, αγώνες και ιπποδρομίες καταργήθηκαν, εισπράχθησαν νέα κέρδη από τα πλούτη και τα υπάρχοντα του Δομιτιανού αλλά και από τα χρυσά και ασημένια αγάλματά του - ο Νέρβας απαγόρεψε τη δημιουργία αγαλμάτων προς τιμήν του. Τα δημόσια έργα του Νέρβα ήταν ελάχιστα λόγω της σύντομης θητείας του και έτσι πρόλαβε μόνο να ολοκληρώσει έργα και επισκευές που είχαν ξεκινήσει πριν να έρθει στην εξουσία, όπως το σύστημα των ρωμαϊκών δρόμων και την επέκταση των υδραγωγείων. Τα μοναδικά τοπογραφικά μνημεία που ολοκληρώθηκαν στη διετία 96-98 ήταν μια σιταποθήκη και μια μικρή αυτοκρατορική αγορά η οποία ξεκίνησε επί Δομιτιανού, όμως σήμερα απομένει λίγο καθώς η Via dei Fori Imperiali περνά κατά πλάτος της.