Ο Νακί Ισανμπάτ (ταταρικά: Нәкый Исәнбәт , προφέρεται [næˈqi isænˈbæt], ρωσικά: Наки Исанбет‎‎, Νακί Ισανμπέτ, επίσης συναντάται και ως Nakie Isanbet, 29 Δεκεμβρίου 1899 - 12 Σεπτεμβρίου 1992) ήταν τάταρος συγγραφέας, συγγραφέας σε εγκυκλοπαίδειες, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, πεζογράφος, συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας, ειδικός στη λαογραφία και φιλόλογος. Αυτός είναι ο άνθρωπος που έγραψε και δημοσίευσε ορισμένα φρασεολογικά ταταρικά λεξικά.

Νακί Ισανμπάτ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Нәкый Исәнбәт (Ταταρικά)
Γέννηση29  Δεκεμβρίου 1899
Μαλογιάζ
Θάνατος12  Σεπτεμβρίου 1992
Καζάν
Τόπος ταφήςκοιμητήριο των τατάρων στο Καζάν
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Ρωσική Δημοκρατία
Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Ρωσία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΤαταρική γλώσσα[1]
Ρωσικά[1]
ΣπουδέςΜοχαμέντια
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
ποιητής
θεατρικός συγγραφέας[2]
λαογράφος[2]
γλωσσολόγος[2]
Οικογένεια
ΤέκναPrazat İsänbät
Yoldız İsänbät
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςτάγμα του Λένιν
τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας
Τάγμα της Φιλίας των Λαών
Αξιόλογος καλλιτέχνης της Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας
State Prize named after Ğabdulla Tuqay
Honorary citizen of Kazan
d:Q4313382
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Γεννήθηκε με το όνομα Νακί Σιρατζετντίν ουλί Ζακίροφ (ταταρικά: Нәкый Сираҗетдин улы Закиров, ρωσικά: Наки Сиразетдинович Закиров‎‎, Νακί Σιραζετντίνοβιτς Ζακίροφ) στην οικογένεια του μουλά στο χωριό Μαλογιάζ στην Δημοκρατία του Μπασκορτοστάν. Αυτός άρχισε να παρακολουθεί το μεντρεσέ του χωριού και συνέχισε τις σπουδές του στο μεντρεσέ Χουσανία στην Ουφά (πρωτεύουσα της σημερινής δημοκρατίας του Μπασκορτοστάν, περιοχή της Ρωσίας). Ενώ φοιτούσε στον φημισμένο μεντρεσέ Μοχαμέντια του Καζάν, στην ηλικία των 15 ετών άρχισε να δημοσιεύει έργα του σε περιοδικά.

Εκείνη την εποχή το ενδιαφέρον του σε σχέση με την συγγραφή και τη γλώσσα άρχισε να αυξάνεται. Μέσα στα υπόλοιπα σχεδόν 80 χρόνια της ζωής του ο Ισανμπέτ διατήρησε την απόλυτη αγάπη του για τη λαϊκή τέχνη και τη μητρική του γλώσσα.

Οι στίχοι του έγιναν βάση για διάφορα δημοτικά τραγούδια: Φυσούμενο νερό, Ακορντεόν και άλλα. Διάφορα θεατρικά του έργα, όπως τα Χότζα Νασρεντίν, Ζίφα, Χαρτοφύλακας, Μουσά Τζαλίλ, Φυγάδες, συμπεριλαμβάνονται πάντα στα ρεπερτόρια των ταταρικών θεάτρων.

Ο Νακί Ισανμπέτ έγραψε και έργα για παιδιά. Επίσης, εξέδωσε το μοναδικό έργο Ταταρικές εθνικές παροιμίες σε τρεις τόμους. Γι'αυτό έχει βραβευτεί με το κρατικό βραβείο Γκαμπντούλα Τουκάι, το κρατικό βραβείο της Ταταρικής ΑΣΣΔ.

Ο Νακί Ισανμπέτ έγραψε επίσης και ένα έπος, το νταστάν Ιντεγκάι το οποίο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1940. Όταν έγραψε την περίληψη του κειμένου χρησιμοποίησε την αρχή της δημιουργικής αποκατάστασης. Η νέα και πιο ακριβής παραλλαγή του έπους ήταν έτοιμη, αλλά ο πόλεμος και η μετέπειτα απαγόρευση των τότε αρχών παρεμπόδισαν τη δημοσίευση. Τα υλικά δημοσιεύθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1980, χωρίς τη δέουσα αναφορά στον συγγραφέα.

Παραπομπές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Naki Isanbet στο Wikimedia Commons