Ρωσική Λαϊκή Ομοσπονδιακή Δημοκρατία
Η Ρωσική Λαϊκή Ομοσπονδιακής Δημοκρατία, γνωστή και σαν Ρωσική δημοκρατία, ήταν το ντε γιούρε βραχύβιο κράτος που έλεγχε τα εδάφη της Ρωσικής Αυτοκρατορίας με διάταγμα που ψηφίστηκε στις 1η Σεπτεμβρίου (14 Σεπτεμβρίου στο νέο ημερολόγιο) 1917 και υπογράφηκε από τον Αλεξάντρ Κερένσκι και τον Αλεξάντερ Ζαρούντνι [2] την περίοδο της ρωσικής προσωρινής κυβέρνησης
| Ρωσική Δημοκρατία | |||
|---|---|---|---|
| 1ιουλ. / 14 Σεπτεμβρίου 1917γρηγ.–25 Οκτωβρίουιουλ. / 7 Νοεμβρίου 1917γρηγ. | |||
| |||
 | |||
| Χώρα | Ρωσική Δημοκρατία | ||
| Πρωτεύουσα | Αγία Πετρούπολη | ||
| Ίδρυση | 1ιουλ. / 14 Σεπτεμβρίου 1917γρηγ.[1] | ||
| Γλώσσες | Ρωσικά | ||
| Πολίτευμα | κοινοβουλευτική δημοκρατία και προεδρική δημοκρατία | ||
| Διοίκηση | |||
| • Επικεφαλής | Αλέξανδρος Κέρενσκι (από 1917) | ||
| Έκταση | 22.400.000 km² | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
| δεδομένα () | |||
.svg)
Η κυβέρνηση της Ρωσικής Δημοκρατίας διαλύθηκε μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Μπολσεβίκους στις 7 Νοεμβρίου 1917. Ωστόσο, έλαβε χώρα μια μερικώς δημοκρατική εκλογή των μελών της Συντακτικής Συνέλευσης αργότερα τον Νοέμβριο. Στις 18 Ιανουαρίου 1918, αυτή η συνέλευση εξέδωσε διάταγμα, η οποία ανακήρυξε τη Ρωσία μια λαϊκή ομοσπονδιακή δημοκρατία με το όνομα «Ρωσική Λαϊκή Ομοσπονδιακή Δημοκρατία», αλλά η συνέλευση διαλύθηκε από τους Μπολσεβίκους μια μέρα μετά.[3]
Οι Μπολσεβίκοι χρησιμοποίησαν επίσης το όνομα "Ρωσική Δημοκρατία" έως ότου θέσπισαν τη διάδοχη "Ρωσική Σοβιετική Ομοσπονδιακή Σοσιαλιστική Δημοκρατία" στο Σύνταγμα του Ιουλίου 1918. Ορισμένες πηγές συμπεριλαμβάνουν λανθασμένα στη Ρωσική Δημοκρατία και την περίοδο από την παραίτηση αυτοκράτορα Νικολάου Β΄ στις 3 Μαρτίου 1917 (16 Μαρτίου στο νέο ημερολόγιο) και της ανακήρυξης της Δημοκρατίας τον Σεπτέμβριο. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου το μελλοντικό καθεστώς της μοναρχίας παρέμεινε άλυτο.
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΜετά την επανάσταση του Φεβρουαρίου, ο αυτοκράτορας Νικόλαος Β' παραιτήθηκε από τον θρόνο του και σχηματίστηκε Προσωρινή Κυβέρνηση, υπό την ηγεσία του Πρίγκιπα Γκεόργκι Λβοφ. Το καθεστώς της μοναρχίας έμεινε άλυτο.
Επισήμως, η κυβέρνηση της Δημοκρατίας ήταν η Προσωρινή Κυβέρνηση, αν και ο ντε φάκτο έλεγχος της χώρας αμφισβητήθηκε μεταξύ αυτής, των σοβιέτ (κυρίως του Σοβιέτ της Πετρούπολης) και διάφορων αυτονομιστών (όπως π.χ. Κεντρικό Συμβούλιο της Ουκρανίας). Τα Σοβιέτ ήταν πολιτικές οργανώσεις του προλεταριάτου, ενώ όπου υπήρχαν βιομηχανικές περιοχές είχαν ισχυρότερη επιρροή και ισχύ, ενώ κυριαρχούσαν σε αυτά τα αριστερά κόμματα. Τα Σοβιέτ, των οποίων η επιρροή συμπληρωνόταν με παραστρατιωτικές δυνάμεις, κατά καιρούς ήταν σε θέση να ανταγωνιστούν την Προσωρινή Κυβέρνηση την οποία πλαισίωνε ένας αναποτελεσματικός κρατικός μηχανισμός.
Κατά τη διάρκεια των πρώτων εβδομάδων του ως πρωθυπουργός, ο Λβοφ προήδρευσε μιας σειράς φευγαλέων μεταρρυθμίσεων που προσπάθησαν να προωθήσουν τεράστιες αλλαγές στη Ρωσία. Ο Λβοφ έδωσε καθολικό δικαίωμα ψήφου στους ενήλικες, έδωσε νομική κατοχύρωση στο δικαίωμα έκφρασης και τύπου, κατήργησε τη θανατική ποινή και τους περιορισμούς στη θρησκευτική ελευθερία, ενώ καταργήθηκαν οι εθνοτικές και φυλετικές διακρίσεις.[4] Ανίκανος να συγκεντρώσει επαρκή υποστήριξη, παραιτήθηκε τον Ιούλιο του 1917 υπέρ του Υπουργού Πολέμου του, Αλεξάντερ Κέρενσκι.
Η κυβέρνηση δεν μπορούσε να ελέγξει τον στρατό. Οι ναυτικοί του Στόλου της Βαλτικής, για παράδειγμα, είχαν ακροαριστερές απόψεις και συμμετείχαν ανοιχτά σε πολιτικές δραστηριότητες στην πρωτεύουσα. Επίσης πρόβλημα ήταν και οι δεξιές κλίσεις στις τάξεις των αξιωματικών του στρατού. Η προσπάθεια του Κερένσκι να απολύσει τον στρατηγό Λαβρ Κορνίλοφ οδήγησε σε ένα αποτυχημένο πραξικόπημα.
Μετά την αποτυχία του πραξικοπήματος του Κορνίλοφ, ο Κερένσκι μετέτρεψε τη Ρωσία σε δημοκρατία στις 1 Σεπτεμβρίου, ιδρύοντας ένα Προσωρινό Συμβούλιο ως το προσωρινό κοινοβούλιο της Ρωσίας, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τις εκλογές της Συντακτικής Συνέλευσης. Ωστόσο, στις 7 Νοεμβρίου 1917, οι Μπολσεβίκοι κατέλαβαν την εξουσία και διέλυσαν την Προσωρινή Κυβέρνηση και το Προσωρινό Συμβούλιο.
Ωστόσο, αργότερα τον Νοέμβριο έλαβε χώρα μια μερικώς δημοκρατική εκλογή της Συντακτικής Συνέλευσης. Στις 18 Ιανουαρίου 1918, αυτή η συνέλευση εξέδωσε διάταγμα, με το οποίο ανακήρυξε τη Ρωσία λαϊκή ομοσπονδιακή δημοκρατία με την ονομασία «Ρωσική Λαϊκή Ομοσπονδιακή Δημοκρατία», αλλά η Συντακτική Συνέλευση διαλύθηκε παράνομα από τους Μπολσεβίκους την επομένη.[3]
Η Δημοκρατία συνέχισε να υπάρχει ντε γιούρε μέχρι την ανακήρυξη της Ρωσικής Σοβιετικής Δημοκρατίας από τους Μπολσεβίκους τον Ιούλιο του 1918. Ως απάντηση, οι αντιμπολσεβίκικες δυνάμεις ανακήρυξαν την ίδρυση του Ρωσικού Κράτους τον Σεπτέμβριο του 1918, υπό την ηγεσία της Προσωρινής Παρρωσικής Κυβέρνησης.
Κύριοι θεσμοί
ΕπεξεργασίαΔείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Προεδρική Βιβλιοθήκη του Μπορίς Γέλτσιν. www
.prlib .ru /history /619540. - ↑ The Russian Republic Proclaimed at prlib.ru, accessed 12 June 2017
- ↑ 3,0 3,1 Ikov, Marat Sal. «ROUND TABLE THE INFLUENCE OF NATIONAL RELATIONS ON THE DEVELOPMENT OF THE FEDERATIVE STATE STRUCTURE AND ON THE SOCIAL AND POLITICAL REALITIES OF THE RUSSIAN FEDERATION». Prof.Msu.RU. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2021.
However, historically, the first proclamation of the federation was made somewhat earlier - by the Constituent Assembly of Russia. In his short resolution of January 6 (18), 1918, the following was enshrined: "In the name of the peoples, the state of the Russian constituent, the All-Russian Constituent Assembly decides: the Russian state is proclaimed by the Russian Democratic Federal Republic, uniting peoples and regions in an indissoluble union, within the limits established by the federal constitution, Of course, the above resolution, which did not thoroughly regulate the entire system of federal relations, was not considered by the authorities as having legal force, especially after the dissolution of the Constituent Assembly.
- ↑ Figes 2017, σελ. 358.