Ο πρίγκιπας Γκεόργκι Γιεβγκένγιεβιτς Λβοφ (Гео́ргий Евге́ньевич Львов, 2 Νοεμβρίου 18617 Μαρτίου 1925) ήταν Ρώσος πολιτικός και ο πρώτος μετά-αυτοκρατορικός πρωθυπουργός της Ρωσίας, από 15 Μαρτίου έως 21 Ιουλίου 1917.

Γκεόργκι Λβοφ
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση2  Νοεμβρίου 1861, Δρέσδη
Θάνατος7  Μαρτίου 1925[1][2][3]
Μπουλόν-Μπιγιανκούρ[4][5]
ΥπηκοότηταΡωσική Αυτοκρατορία και Ρωσική Δημοκρατία
Πολιτικό κόμμαΣυνταγματικό Δημοκρατικό Κόμμα
ΣπουδέςΝομική σχολή του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας
d:Q16482566
Επάγγελμακυβερνητικός υπάλληλος
πολιτικός[6]
Υπογραφή
Αξίωμαμέλος της Κρατικής Δούμας της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και Πρωθυπουργός της Ρωσίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Πριν την Επανάσταση Επεξεργασία

Ο Πρίγκιπας Λβοφ γεννήθηκε στη Δρέσδη και καταγόταν από τους ισχυρούς Βίκινγκ πρίγκιπες Γιαροσλάβλ. Η οικογένειά του μετακόμισε από τη Γερμανία στη Ρωσία, στην Ποπόβκα στην περιοχή Αλέξιν του Κυβερνείου της Τούλα, λίγο μετά τη γέννησή του. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Μόσχας με δίπλωμα στα νομικά, και μετά εργάστηκε σαν δημόσιος υπάλληλος μέχρι το 1893. Κατά τη διάρκεια του Ρωσο-Ιαπωνικού πολέμου οργάνωσε το έργο περίθαλψης στην Ανατολή και το 1905 εντάχθηκε στο φιλελεύθερο Συνταγματικό Δημοκρατικό Κόμμα. Ένα χρόνο αργότερα νίκησε στις εκλογές στην Πρώτη Δούμα, και ήταν υποψήφιος για υπουργική θέση. Έγινε πρόεδρος της Πανρωσικής Ένωσης των Ζέμστβος το 1914, και το 1915 έγινε επικεφαλής της Ένωσης των Ζέμστβος καθώς επίσης και μέλος της Ζέμγκορ, μια κοινή επιτροπή της Ένωσης των Ζέμστβος και της Ένωσης των Πόλεων που βοήθησε στον ανεφοδιασμό του στρατού και φρόντισε τους τραυματίες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Παντρεύτηκε την Κόμισσα Ιουλία Αλεξέγιεβνα Μπομπρίνσκαγια (1867-1903), δισέγγονο του Πρίγκιπα Ορλόφ και της Αικατερίνης της Μεγάλης, χωρίς τέκνα.

Τα Μετέπειτα χρόνια Επεξεργασία

Κατά τη διάρκεια της πρώτης Ρωσικής Επανάστασης και της παραίτησης του Νικολάου Β΄, αυτοκράτορα της Ρωσίας, ο Λβοφ έγινε επικεφαλής της προσωρινής κυβέρνησης που ιδρύθηκε από τη Δούμα στις 2 Μαρτίου. Ανίκανος να συσπειρώσει επαρκή υποστήριξη, παραιτήθηκε τον Ιούλιο 1917 υπέρ του Υπουργού Πολέμου, Αλέξανδρου Κερένσκι. Ο Λβοφ συνελήφθη όταν οι Μπολσεβίκοι κατέλαβαν την εξουσία αργότερα εκείνο τον χρόνο. Δραπέτευσε και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του.

Μνημεία Επεξεργασία

Υπάρχει ένα μνημείο για τον Πρίγκιπα Λβοφ στο Αλέξιν, καθώς επίσης μια μικρή έκθεση γι’ αυτόν στο μουσείο της πόλης. Στην Ποπόβκα υπάρχει άλλο μνημείο πίσω από την τοπική εκκλησία και μια πλάκα στον τοίχο του σχολείου που ίδρυσε. Πέθανε στη Βουλόν σουρ Σεν και τάφηκε στο Ρωσικό νεκροταφείο της Σαν Ζενεβιέβ ντε Μπουά στη Γαλλία.

Ένας συγγενής του με το όνομα Πρίγκιπας Αντρέ Νικίτα Λβοφ (1901-1933), που περιγράφεται άλλοτε είτε ως γιος του Γκεόργκι Λβοφ είτε ως ανιψιός, είναι θαμμένος στο παλιό κοιμητήριο της Μεντόν.

Περισσότερα αναγνώσματα Επεξεργασία

Ο Λβοφ έγραψε μια αυτοβιογραφία (“Αναμνήσεις”), ενώ ήταν στην εξορία και επίσης έχει γραφεί μια βιογραφία το 1932 από τον Τιχόν Πολνέρ με τίτλο Η Ζωή του Πρίγκηπος Γκεόργκι Γιεβγκένγιεβιτς Λβοφ. Προσωπικότητα, Απόψεις, Συνθήκες Δράσης. Κανένα από τα δύο βιβλία δεν έχει μεταφραστεί, αλλά και τα δύο έχουν ανατυπωθεί και είναι ακόμα διαθέσιμα στη Ρωσία.

Παραπομπές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Georgy Lvov στο Wikimedia Commons