Ναυκραρία
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η ναυκραρία ήταν διοικητικό διαμέρισμα, υποδιαίρεση της φυλής στην Αττική κατά την αρχαιότητα. Πριν από τις μεταρρυθμίσεις του Κλεισθένη, υπήρχαν τέσσερις φυλές. Η κάθε φυλή είχε τρεις τριττύες. Η κάθε τριττύς δε είχε τέσσερις ναυκραρίες. Το όλον δηλαδή υπήρχαν σαράντα οκτώ ναυκραρίες. Κάθε ναυκραρία διοικούνταν από τον ναύκραρο, που ήταν υπεύθυνος για τις εισφορές και τις δαπάνες. Άλλωστε κάθε ναυκραρία είχε το δικό της ταμείο. Απ' αυτό κάλυπταν οι κωλακρέτες τα έξοδα των θεωρειών που η πόλη έστελνε στους Δελφούς.
Τις ναυκραρίες τις συναντάμε ήδη τον 7ο αιώνα π.Χ. Ο Σόλων είχε ορίσει μια ναυκραρία να παρέχει στην πόλη ένα πολεμικό πλοίο (στο οποίο έμπαινε καπετάνιος ο ναύκραρος) και δύο ιππείς. Στις στρατιωτικές δαπάνες κάθε ναυκραρία συμμετείχε αναλογικά. Όταν κυβερνούσαν οι τύραννοι, είχαν αναθέσει στις ναυκραρίες την ευθύνη της πομπής των Παναθηναίων.
Με τις μεταρρυθμίσεις του Κλεισθένη οι ναυκραρίες έφτασαν τις πενήντα. Ορίστηκαν δέκα φυλές και πέντε ναυκραρίες για κάθε φυλή. Ο Αριστοτέλης στην «Αθηναίων Πολιτεία» αναφέρει ότι επί Κλεισθένη τη θέση των ναυκραριών πήραν οι δήμοι.
Η λέξη «ναυκραρία» παράγεται από τη λέξη «ναίω» (=κατοικώ) είτε από τη λέξη «ναυς» (=πλοίο).
Πηγές
Επεξεργασία- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τόμος 44, σελ. 381
- Αριστοτέλης «Αθηναίων Πολιτεία» (εκδόσεις Άγρα, μετάφραση Αλόη Σιδέρη, σελ. 197, 241