Το Ναχαγιέ Ούζιτσκα ή Ούζιτσε (σερβικά : Ужичка нахија) ήταν Ναχαγιέ - επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας[1] και του Πριγκιπάτου της Σερβίας που δημιουργήθηκε με την διοικητική διαίρεση του 1819 και διατηρήθηκε έως το 1833 όπου καταργήθηκε[2].

Η περιοχή κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς το 1459 όταν και καταλύθηκε το Δεσποτάτο της Σερβίας. Μέχρι τα τέλη του 15ου αιώνα ανήκε στο Καντιλούκ της Μπρέβνικ όταν και δημιουργήθηκε το Καντιλούκ του Ούζιτσε και το Ναχαγιέ του Ούζιτσε το οποίο διοικητικά ανήκε στο Σαντζάκι του Σμεντέρεβο και αυτό αρχικά στο Βιλαέτι της Ρούμελης έπειτα από το 1551 στο Βιλαέτι της Βούδα[3]. Τον 14ο αιώνα η περιοχή αναφέρεται με 200 περίπου χωριά ενώ το 1572 ήταν περίπου 130[3]. Από Οθωμανικό κατάλογο φαίνεται κύρια ασχολία των κατοίκων η γεωργία και στην αγορά της Βούδα πωλούνταν δέρματα ζώων από το ναχαγιέ[3]. Σε οθωμανική απογραφή τον 16ο αιώνα είχε 200 χωριά περίπου 17.000 κατοίκους, 3.650 σπίτια χριστιανών, και 68 σπίτια μουσουλμάνων[3].

Το 1819 όταν το Πριγκιπάτο της Σερβίας αυτονομήθηκε το ναχαγιέ παρέμεινε διοικητική διαίρεση έως το 1833 με 2 Κνεζίνες και 120 χωριά. Έδρα του ήταν η πόλη Ούζιτσε, το 1809 διοικητής του ναχαγιέ ήταν ο Βασίλιγιε Τζόβιτς.

Παραπομπές Επεξεργασία