Νεύρα (1919)
Το Nerven (γερμ.), Νεύρα, σπασμένα νεύρα) είναι εξπρεσιονιστικό κινηματογραφικό έργο του βωβού κινηματογράφου του μεσοπολέμου σε σκηνοθεσία και σενάριο του αυστριακού Ρόμπερτ Ράινερτ.
| Νεύρα Nerven | |
|---|---|
 Πλακάτ του Γιόζεφ Φένεκερ για την πρεμιέρα στο Βερολίνο. Deutsche Kinemathek, Berlin. | |
| Σκηνοθεσία | Ρόμπερτ Ράινερτ |
| Παραγωγή | Ρόμπερτ Ράινερτ Μονουμεντάλ (Μόναχο), Ρόμπερτ Ράινερτ |
| Σενάριο | Ρόμπερτ Ράινερτ |
| Πρωταγωνιστές | Έντουαρντ φον Βίντερσταιν, βιομήχανος Ρόλοφ Λία Μπορέ, Ελίζαμπετ, σύζηγος του Ρόλοφ Έρνα Μορένα, Μάργια, αδερφή του Ρόλοφ Πάουλ Μπέντερ, διδάσκαλος Ιωάννης Λίλι Ντομίνικι, αδερφή του Ιωάννη Ρίο Έλμπον, Ριχάρδος, αρραβωνιαστικός της Μάργιας Μαργκαρέτε Τόντερ, μαμή της Μάργιας Πάουλ Μπούργκεν, φάντασμα |
| Μουσική | Γιοάχιμ Μπέρεντς |
| Φωτογραφία | Helmar Lerski |
| Πρώτη προβολή | Δεκέμβριος 1919 στο Μόναχο |
| Διάρκεια | 110' (σήμερα) |
| Προέλευση | Γερμανία |
| Γλώσσα | γερμανικά |
| δεδομένα () | |
Πλοκή Επεξεργασία
Το έργο τοποθετείται στη γενική αναταραχή των συνεχόμενων επαναστατικών γεγονότων, κυρίως στο Μόναχο που συνέβαιναν το 1918-1919 στη Γερμανία. Μας διηγείται την ιστορία διαφόρων χαρακτηριστικών προσώπων, με πρωταγωνιστές τον οραματιστή διδάσκαλο Ιωάννη και τον νευρικά κλονισμένο πολιτικό και βιομήχανο Ρόλοφ. Ο Ρόλοφ παρεξηγώντας τις υπεκφυγές της συζύγου του, κατηγορεί τον διδάσκαλο Ιωάννη για μοιχεία. Η υπόθεση αυτή εξυπηρετεί τα πολιτικά συμφέροντα της άρχουσας τάξης, αφού ο Ιωάννης είναι φλογερός επαναστατικός ρήτορας με σημαντική δραστηριότητα. Η υπόθεση φτάνει στα δικαστήρια και ο Ιωάννης καταδικάζεται σε φυλάκιση. Οι οπαδοί του Ιωάννη διαδηλώνουν για την αθώωσή του. Παράλληλα ο Ρόλοφ ανακαλύπτει το σφάλμα του και αυτοκαταγγέλλει την κατά λάθος ψευδορκία του. Ο Ιωάννης αθωώνεται, ενώ ο Ρόλοφ που συνεχώς πλήττεται από τύψεις αυτοκτονεί με τη βοήθεια του Ιωάννη. Ο Ιωάννης χάνει την οραματική του δύναμη, ενώ η αδερφή του, η τυφλή Μάργια παίρνει τον ρόλο του και διαδίδει τις ιδέες του Ιωάννη, ο οποίος τώρα είναι αντίθετος και ανακαλεί. Ο Ιωάννης και η Ελίζαμπετ, χήρα του Ρόλοφ που κρυφά αγαπιούνταν, παντρεύονται, αλλά η Ελίζαμπετ θα τον εγκαταλείψει για να πάει καλογριά σε μοναστήρι. Ο Ιωάννης την ακολουθεί και την πείθει να επιστρέψει. Τελικά οι δυο τους θα εγκαταλείψουν τον πολιτισμό καταφεύγοντας ως πρωτόγονοι άνθρωποι στην παρθένα φύση σε κάποιο άγριο ορεινό τοπίο.
Σχόλια για την ταινία Επεξεργασία
Η ταινία του έργου είχε αρχικά συνολικό μήκος 2637 μέτρα. Κατόπιν λογοκρισίας ένα χρόνο αργότερα είχε 2059 μέτρα, ενώ σήμερα διασώζονται μόνο 1643 μέτρα, από τα οποία λείπουν σκηνές από διαδηλώσεις και ξυλοδαρμούς στους δρόμους.[1] Στην ταινία του ο Ράινερτ περιγράφει την εκρηκτική κατάσταση του μεσοπολέμου, όπως την είχαν δημιουργήσει οι επιπτώσεις του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Σύμφωνα με τη γνώμη του είχε ξεσπάσει μια επιδημία νευρικού κλονισμού, η οποία επέβαλε στους ανθρώπους να ενεργούν υστερικά και παράλογα, κάνοντας κακό στους εαυτούς τους και στο περιβάλλον τους. Το αποτέλεσμα ήταν οι συνεχείς έντονες αναταραχές, η πείνα, οι πολιτικο-κοινωνικοί αγώνες που μάστιζαν την επικράτεια.
Τα έργο του αυτό ήταν τόσο φορτισμένο, που οι θεατές κατέρρεαν από την απόγνωση κατά τη διάρκεια της προβολής, ή και κατόπιν ημερών και κατέληγαν στο νοσοκομείο.[2] Τελικά η προβολή του έργου απαγορεύτηκε.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ από το συνοδευτικό φυλλάδιο του DVD Nerven, έκδοση 2008, EAN 4260100330414
- ↑ Άρθρο Αρχειοθετήθηκε 2008-08-05 στο Wayback Machine. της γερμανικής Süddeutsche Zeitung, 4 Αυγούστου 2008.
