Νικηφόρος Φωκάς ο πρεσβύτερος

Βυζαντινός στρατηγός


Ο Νικηφόρος ο πρεσβύτερος (απεβ. 895/896 ή π. 900) από τον Οίκο των Φωκάδων ήταν ένας από τους πιο διακεκριμένους στρατηγούς τού τέλους του 9ου αι. και το πρώτο σημαντικό μέλος του Οίκου του.

Νικηφόρος Φωκάς ο πρεσβύτερος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση9ος αιώνας
Θέμα Καππαδοκίας
ΘάνατοςΔεκαετία του 890[1]
Βυζάντιον
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
ΘρησκείαΟρθόδοξη Εκκλησία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός ηγέτης
Οικογένεια
ΤέκναΒάρδας Φωκάς ο πρεσβύτερος[2]
Λέων Φωκάς ο Πρεσβύτερος
ΣυγγενείςΝικηφόρος Β´ Φωκάς (εγγονός)
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός/Βυζαντινός στρατός
Πόλεμοι/μάχεςΑραβοβυζαντινοί πόλεμοι
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαπρωτοστράτωρ
δομέστικος των σχολών

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ως νέος παρελήφθη στην προσωπική ακολουθία το Βασιλείου Α΄ του Μακεδόνα και ανήλθε γρήγορα στο αξίωμα του πρωτοστράτοροα και μετά του κυβερνήτη του θέματος των Χαρσιανών (περί την Καισάρεια Καππαδοκίας). Εκεί πολέμησε με επιτυχία εναντίον των Αράβων. Περί το 886 οδήγησε μεγάλη εκστρατεία στη Νότιο Ιταλία με αποτέλεσμα την αναζωπύρωση των Ρωμαίων εκεί και τη δημιουργία του Κατεπανάτου της Ιταλίας.

Όταν επέστρεψε, προήχθη σε δομέστικο των Σχολών (διοικητή του Στρατού) και κινήθηκε με επιτυχία εναντίον των Αράβων και των Βουλγάρων του Συμεών Α΄ ηγεμόνα των Βουλγάρων. Απεβίωσε το 895/896 ή, λιγότερα πιθανό, περί το 900. Σύγχρονοι και μεταγενέστεροι ιστορικοί τον εγκωμίασαν για τη στρατιωτική του ικανότητα και τον χαρακτήρα του.

Και οι δύο γιοί του αργότερα τον διαδέχθηκαν ως δομέστικοι των Σχολών. Επίσης δύο εγγονοί του, ο Νικηφόρος Β΄ και ο Λέων ο νεότερος, διακρίθηκαν ως στρατηγοί. Ο πρώτος από αυτούς έγινε Αυτοκράτορας των Ρωμαίων (963-969), αφού πρωτοστάτησε στην ανακατάληψη πολλών επαρχιών -που είχαν απωλεσθεί- από τους Άραβες.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Είχε τα εξής τέκνα:

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Ανακτήθηκε στις 27  Νοεμβρίου 2018.
  2. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  • Guilland, Rodolphe (1967). "Le Domestique des Scholes". Recherches sur les institutions byzantines, Tome I (in French). Berlin: Akademie-Verlag. pp. 426–468.
  • Kazhdan, Alexander (1991). "Phokas". In Kazhdan, Alexander. The Oxford Dictionary of Byzantium. Oxford and New York: Oxford University Press. pp. 1665–1666. ISBN 0-19-504652-8.
  • Kreutz, Barbara M. (1996). Before the Normans: Southern Italy in the Ninth and Tenth Centuries. Philadelphia: University of Pennsylvania Press. ISBN 0-8122-1587-7.
  • Lilie, Ralph-Johannes; Ludwig, Claudia; Pratsch, Thomas; Zielke, Beate (2013). Prosopographie der mittelbyzantinischen Zeit Online. Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften. Nach Vorarbeiten F. Winkelmanns erstellt (in German). Berlin and Boston: De Gruyter.
  • Stankovic, Vlada (2003). "Nikephoros Phokas (the Old)". Encyclopedia of the Hellenic World, Asia Minor. Foundation of the Hellenic World. Retrieved 22 August 2012.
  • Tougher, Shaun (1997). The Reign of Leo VI (886–912): Politics and People. BRILL. ISBN 978-90-04-10811-0.