Ο οίκος των Φωκάδων είχε την καταγωγή του από την Καππαδοκία, μεγάλη βυζαντινή επαρχία στη Μικρά Ασία. Από αυτή την οικογένεια αναδείχθηκαν πολλοί και άξιοι άνδρες, κυρίως στον στρατιωτικό τομέα. Για μεγάλο διάστημα κατείχαν επάξια σημαντικά αξιώματα στο στρατιωτικό και διοικητικό τομέα, καθορίζοντας τις εξελίξεις στο Βυζαντινή Αυτοκρατορία

Ο αυτοκράτορας Νικηφόρος Φωκάς

Ο Βάρδας Φωκάς ήταν πατέρας του Νικηφόρου, στρατηγός και διοικητής του θέματος Ανατολικών. Ο Νικηφόρος Β΄ Φωκάς έφτασε στο ύπατο αξίωμα του αυτοκράτορα (963-969 μ.Χ.). Όταν πέθανε ο Ρωμανός Β΄, ο Νικηφόρος στέφθηκε αυτοκράτορας, αφού παντρεύτηκε τη σύζυγο του Ρωμανού, Θεοφανώ. Ήταν χαρακτήρας που συνδύαζε αρμονικά τη στρατιωτική ικανότητα αφενός, με τη χριστιανική απλότητα και μετριοφροσύνη αφετέρου. Άλλωστε είχε αποκτήσει μεγάλη πείρα στα στρατιωτικά, λόγω των συνεχών πολέμων εναντίον των Αράβων, από τους οποίους επανέκτησε και την Κρήτη το 961 μ.Χ., και επέκτεινε τα σύνορα του Βυζαντίου πέρα από τον Ευφράτη, μετά από σημαντικές νίκες στη Συρία. Στις επιχειρήσεις για την πολιορκία και την τελική πτώση της Αντιόχειας συνέβαλε ο Πέτρος Φωκάς.

Ιστορικά στοιχεία Επεξεργασία

Ο Νικηφόρος υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Βυζαντινούς Αυτοκράτορες, μεγαλόπνοος ηγέτης και ένθερμος οραματιστής της παγκόσμιας ακτινοβολίας της Αυτοκρατορίας. Ένα καθοριστικό μέτρο σε ό,τι αφορά τα θέματα της εκκλησιαστικής διοίκησης είναι το διάταγμα του 964, που απαγορεύει την ίδρυση μοναστηριών παρά μόνο σε έρημα μέρη, για παράδειγμα το Άγιο Όρος. Με βάση αυτό το διάταγμα μετατράπηκε σε μονή και η Καρυούπολις, που αποτέλεσε τον βασικότερο άξονα στον εκχριστιανισμό των Σλάβων, βοηθούμενος και με στρατιωτική δύναμη.

Πιθανολογείται ότι η οικογένεια εξέλιπε τον 11ο αιώνα ενώ μεταγενέστερες εμφανίσεις προσωπικοτήτων με το ίδιο ακριβώς επίθετο δεν φαίνεται να ανήκουν στην ίδια οικογένεια. Πιθανότεροι πλησιέστεροι απόγονοι του Οίκου των Φωκάδων πιθανολογείται να είναι οι ευγενικοί οίκοι που προέρχονται απο την μεγάλη ιστορική οικογένεια των Φωκάδων - Καλλέργων ή Καλλέργηδων στην Κρήτη οι όποιοι όμως έχουν διαφορετικά επωνύματα που απέκτησαν μετά την Ενετοκρατία.[1]

Γενεαλογία του Οίκου των Φωκάδων Επεξεργασία

Βασίλειος Α΄
Αυτ. των Ρωμαίων
ΟΙΚΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Φωκάς
τουρμάρχης
ΟΙΚΟΣ ΦΩΚΑΔΩΝ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Λέων ΣΤ΄
Αυτ. των Ρωμαίων
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Νικηφόρος ο πρεσβύτερος
δομέστικος των Σχολών
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Κωνσταντίνος Ζ΄
Αυτ. των Ρωμαίων
 
 
 
 
 
Λέων ο Πρεσβύτερος
δομέστικος των Σχολών
 
Βάρδας ο πρεσβύτερος
δομέστικος των Σχολών
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ρωμανός Β΄
Αυτ. των Ρωμαίων
ΟΙΚΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ
 
Θεοφανώ
 
Νικηφόρος Β΄
Αυτ. των Ρωμαίων
 
Λέων ο Νεότερος
δομέστικος των Σχολών
 
Κωνσταντίνος
στρατηγός Σελευκείας
 
(κόρη) Φωκά
 
Κουρκούας
ΟΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΑ
 
(κόρη) Φωκά
 
Θεόδουλος Παρσακουτηνός
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Βασίλειος Β΄
Αυτ. των Ρωμαίων
 
Κωνσταντίνος Η΄
Αυτ. των Ρωμαίων
 
 
 
 
 
Βάρδας ο νεότερος
δομέστικος των Σχολών
 
Σοφία Φωκά
 
Κωνσταντίνος Σκληρός
ΟΙΚΟΣ ΣΚΛΗΡΟΥ
 
Ιωάννης Α΄ Τσιμισκής
Αυτ. των Ρωμαίων
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Λέων
δούκας Αντιοχείας
 
Νικηφόρος βαρυτράχηλος
πατρίκιος
 
 
 
 
 
Θεοφανώ Σκληρού
 
Όθων Β΄
βασ. της Γερμανίας
ΟΙΚΟΣ ΟΘΩΝΙΔΩΝ
 

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Οικογένεια Φωκά, από την εγκυκλοπαίδεια μείζονος Ελληνισμού

Πηγές Επεξεργασία

  • Ετζέογλου, Ροδονίκη. «Καρυούπολις, μια ερειπωμένη βυζαντινή πόλη». Λακωνικαί Σπουδαί 9 (1988), σσ. 3-60.
  • Κόμης, Κώστας. Πληθυσμοί και οικισμοί της Μάνης, 15ος-19ος αιώνας. Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, 1995.
  • Κουτσιλιέρης, Ανάργυρος. Ιστορία της Μάνης. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαδήμα, 1996.