Νικολάι Ταλύζιν
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Νικολάι Βλαντίμιροβιτς Ταλύζιν (ρωσικά: Никола́й Влади́мирович Талы́зин; 28 Ιανουαρίου 1929 – 23 Ιανουαρίου 1991) ήταν Σοβιετικός πολιτικός, οικονομολόγος και επικεφαλής του Γκοσπλάν, ή της Επιτροπής Κρατικού Σχεδιασμού.
| Νικολάι Ταλύζιν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 28 Ιανουαρίου 1929[1][2] Μόσχα[1] |
| Θάνατος | 23 Ιανουαρίου 1991[2] Μόσχα |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ρωσικά |
| Εκπαίδευση | Doctor in Engineering |
| Σπουδές | Τεχνικό Πανεπιστήμιο Επικοινωνίας και Πληροφορικής της Μόσχας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | οικονομολόγος πολιτικός |
| Εργοδότης | NIIR |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος του Ανώτατου Σοβιέτ της Σοβιετικής Ένωσης |
| Βραβεύσεις | Κρατικό Βραβείο Ε.Σ.Σ.Δ. τάγμα του Λένιν τάγμα του Ερυθρού Αστέρα τάγμα της Οκτωβριανής Επανάστασης τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας |
Ο Ταλύζιν επιλέχθηκε από τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ τον Οκτώβριο του 1985 για να βοηθήσει στην έναρξη του προγράμματος οικονομικής αλλαγής, γνωστό ως Περεστρόικα, αφού υπηρέτησε πέντε χρόνια ως σοβιετικός εκπρόσωπος στο Κομεκόν, το εμπορικό μπλοκ της Ανατολικής Ευρώπης. Διορίστηκε επικεφαλής της Επιτροπής Κρατικού Σχεδιασμού, ή Γκοσπλάν, όταν σχεδόν κάθε τομέας της σοβιετικής οικονομίας βρισκόταν ακόμα υπό τον έλεγχο του κράτους. Έγινε ένας από τους τρεις Πρώτους Αναπληρωτές Πρωθυπουργούς εκείνη την εποχή, καθώς και μέλος του Πολιτικού Γραφείου του Κομμουνιστικού Κόμματος χωρίς δικαίωμα ψήφου.
Το καθήκον της επιτροπής σχεδιασμού μετατοπίστηκε από τον καθορισμό στόχων παραγωγής στη χαρτογράφηση της οικονομικής στρατηγικής, καθώς ο Γκορμπατσόφ προώθησε τις οικονομικές του μεταρρυθμίσεις. Ο Ταλύζιν δέχτηκε έντονη κριτική και μετακόμισε στη θέση του επικεφαλής του Γραφείου Κοινωνικής Ανάπτυξης το 1988, που κατηγορήθηκε για την επιβράδυνση των μεταρρυθμίσεων. Τον Σεπτέμβριο του 1989, καθώς η περεστρόικα πέτυχε να παράγει τα αποτελέσματα που είχε υποσχεθεί, απολύθηκε, μαζί με πολλούς άλλους συντηρητικούς στην κυβέρνηση του Νικολάι Ριζκόφ, τους οποίους κατηγόρησε για την επιβράδυνση του ρυθμού των μεταρρυθμίσεων.
Βραβεία και διακοσμήσεις
Επεξεργασία- Τάγμα του Λένιν
- Τάγμα της Οκτωβριανής Επανάστασης
- Τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας
- Τάγμα του Ερυθρού Αστέρα
- Βραβευμένος με το Κρατικό Βραβείο της ΕΣΣΔ, δύο φορές (1968, 1974)
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000016268. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.