Νικόλαος Μαυροκορδάτος (1670-1730)

Φαναριώτης λόγιος, ηγεμόνας της Μολδοβλαχίας και μέγας διερμηνέας της Πύλης

Ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος (3 Μαΐου 1670 - 3 Σεπτεμβρίου 1730) ήταν Φαναριώτης λόγιος, ηγεμόνας της Μολδοβλαχίας και μέγας διερμηνέας της Πύλης.

Νικόλαος Μαυροκορδάτος
Ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος, τοιχογραφία στον Ορθόδοξο Ναό Σταυροπόλεως στο Βουκουρέστι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Νικόλαος Μαυροκορδάτος (Ελληνικά)
Γέννηση3  Μαΐου 1680
Κωνσταντινούπολη
Θάνατος3  Σεπτεμβρίου 1730
Βουκουρέστι[1]
Αιτία θανάτουπανώλη
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΟθωμανική Αυτοκρατορία
Ηγεμονία της Μολδαβίας
Βλαχία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηγεμόνας
Διερμηνέας της Υψηλής Πύλης
Οικογένεια
ΤέκναΚωνσταντίνος Μαυροκορδάτος
Ιωάννης Νικολάου Μαυροκορδάτος
Domnitza Sultana Mavrocordat[3]
Alexandru Mavrocordat[3]
ΓονείςΑλέξανδρος Μαυροκορδάτος και Sultane Chrysoskoulaine[3]
ΑδέλφιαΙωάννης Μαυροκορδάτος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και ήταν γιος του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου του εξ απορρήτων, ηγεμόνα της Μολδαβίας και γόνου παλιάς αρχοντικής φαναριώτικης οικογένειας με χιώτικη καταγωγή.

Το 1697 διαδέχθηκε τον πατέρα του ως μέγας δραγουμάνος και το 1709 διορίστηκε ηγεμόνας της Μολδαβίας. Το 1715 ανέλαβε την ηγεμονία της Βλαχίας, αλλά με την εισβολή του αυστριακού στρατού στο Βουκουρέστι συνελήφθη και μεταφέρθηκε στη Βιέννη. Τελικά με τη συνθήκη του Πασάροβιτς το 1718 αφέθηκε ελεύθερος και επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη. Το 1719 στάλθηκε από τον Σουλτάνο στη Βλαχία, όπου ανέλαβε την ηγεμονία και στην οποία παρέμεινε μέχρι τον θάνατο του, το 1730. Στο μεσοδιάστημα πρίγκιπας της Βλαχίας ήταν ο αδελφός του Ιωάννης Α' Μαυροκορδάτος, ο οποίος τον υποστήριζε.

Κατά τη διάρκεια της ηγεμονίας του αποδείχτηκε ικανός. Κατάφερε σε μικρό χρονικό διάστημα να αναδιοργανώσει το διοικητικό σύστημα, να απωθήσει τους Τατάρους και να επιβάλει μια τάξη σε μια περιοχή που σπαραζόταν από πολεμικές συγκρούσεις. Εκτός από τις ηγετικές και διοικητικές του ικανότητες, ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος επέδειξε και μια ιδιαίτερη έφεση στα γράμματα, απόρροια της καλής εκπαίδευσης που είχε λάβει από νεαρή ηλικία. Το 1719 δημοσίευσε το «Περί των καθηκόντων» και στη συνέχεια το «Ψόγος Νικοτιανής». Μετά το θάνατο του, το 1800, δημοσιεύτηκε από τον Γρηγόριο Κωνσταντά το «Φιλοθέου πάρεργα», το οποίο είναι γραμμένο σε αρχαιοελληνική γλώσσα και θεωρείται το πρώτο ελληνικό μυθιστόρημα των νεότερων χρόνων. Στο έργο του μπορεί να διακρίνει κανείς τις επιρροές του από το πνεύμα του Διαφωτισμού.

Απεβίωσε στο Βουκουρέστι στις 3 Σεπτεμβρίου 1730.

Οικογένεια Επεξεργασία

Γιοί του ήταν οι:

Δείτε επίσης Επεξεργασία


Προκάτοχος:
Στέφανος Καντακουζηνός
Πρίγκιπας της Βλαχίας
 
1715-1716
Διάδοχος:
Ιωάννης Μαυροκορδάτος
Προκάτοχος:
Ιωάννης Μαυροκορδάτος
Πρίγκιπας της Βλαχίας
 
1719-1730
Διάδοχος:
Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος
Προκάτοχος:
Μιχάιλ Ρακοβίτσα
Πρίγκιπας της Μολδαβίας
 
1709-1710
Διάδοχος:
Δημήτριος Καντεμίρ
Προκάτοχος:
Ιωάννης Μαυροκορδάτος
Πρίγκιπας της Μολδαβίας
 
1711-1715
Διάδοχος:
Μιχάιλ Ρακοβίτσα

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


Παραπομπές Επεξεργασία