Νικόλαος Χατζιδάκις
Ο Νικόλαος Χατζιδάκις (1872-1942) ήταν Έλληνας καθηγητής Πανεπιστημίου με αντικείμενο τη Θεωρητική Μηχανική, τα Μαθηματικά και την Αστρονομία. Έχασε τη ζωή του κατά την Πείνα στην Κατοχή αρνούμενος να συνεργαστεί με τους κατακτητές.
| Νικόλαος Χατζιδάκις | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 25 Απριλίου 1872 Βερολίνο |
| Θάνατος | 25 Ιανουαρίου 1942 Αθήνα[1] |
| Σπουδές | ΕΚΠΑ |
| Τέκνα | Φούλα Χατζιδάκη |
| Γονείς | Ιωάννης Χατζιδάκις |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ιδιότητα | διδάσκων πανεπιστημίου και μαθηματικός |
| δεδομένα () | |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Γεννήθηκε το 1872 στο Βερολίνο και η καταγωγή του ήταν από την Κρήτη. Πατέρας του ήταν ο φυσικομαθηματικός καθηγητής πανεπιστημίου Ιωάννης Χατζιδάκις και θείος του ο γλωσσολόγος Γεώργιος Χατζιδάκις. Γυμνάσιο πήγε στην Αθήνα και σπούδασε στο Εθνικό Πανεπιστήμιο, όπου αναγορεύτηκε διδάκτωρ των Μαθηματικών. Συνέχισε τις σπουδές στο Παρίσι, Γκέτιγκεν και Βερολίνο.
Επέστρεψε και διορίστηκε από το 1900 καθηγητής της Θεωρητικής Μηχανικής και Αστρονομίας στη Σχολή Ευελπίδων και από το 1904 τακτικός καθηγητής των Ανωτέρων Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Δίδαξε επίσης στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων.
Είναι ο εισηγητής στην Ελλάδα της Απειροστικής Γεωμετρίας και ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας.
Στα συγγράμματά του συγκαταλέγονται τα έργα Εισαγωγή εις την Αναλυτικήν Θεωρίαν των Επιφανειών (1912), Κινητική του Υλικού Σημείου (1917), Σφαιρική Τριγωνομετρία (1926), Σμήνη και Συμπλέγματα Καμπυλών και Επιφανειών (1929) και Στοιχεία Ανωτέρας Αλγέβρας (1933).
Ο Νικόλαος Χατζιδάκις υπήρξε θερμός πατριώτης. Το 1897, διέκοψε τις σπουδές του στο Παρίσι για να πάρει μέρος στον απελευθερωτικό αγώνα που είχε ξεκινήσει στη γενέτειρά του, την Κρήτη μαζί με τον θείο του Γεώργιο Χατζιδάκι. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, παρότι γνώριζε τη γερμανική και ιταλική γλώσσα, δεν καταδέχτηκε να συνάψει γνωριμίες με τους κατακτητές και πέθανε από την πείνα στις 25 Ιανουαρίου 1942.[2] Κληροδότησε τα ελάχιστα περισσεύματά του για εκδόσεις υπέρ των φοιτητών.[3]
Ομιλούσε 13 ξένες γλώσσες και παράλληλα ανέπτυξε σημαντική λογοτεχνική δραστηριότητα. Δημοσίευε με το ψευδώνυμο Ζέφυρος Βραδυνός στα λογοτεχνικά περιοδικά Διάπλαση, Νουμάς, και Νέα Εστία. Επίσης ήταν μεταφραστής και με τις μεταφράσεις του έκανε γνωστή στο ελληνικό κοινό τη σύγχρονη σκανδιναβική λογοτεχνία. Το μεταφραστικό του έργο παρουσιάστηκε στο βιβλίο του Ξενικά Λουλούδια (1940). Ενδιαφερόταν ταυτόχρονα για τη Γλωσσολογία και συνέγραψε σχετικά άρθρα στο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ελευθερουδάκη. Αποτελούσε υποστηρικτή της δημοτικής γλώσσας και για τον λόγο αυτό απολύθηκε ως «μαλλιαρός» από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Επαναπροσλήφθηκε το 1912.[4][5]
Κόρη του ήταν η συγγραφέας, μεταφράστρια και κριτικός Φούλα Χατζιδάκη (1906-1984) με σημαντική δράση στην Εθνική Αντίσταση.[6][7].
Στη Θεσσαλονίκη υπάρχει οδός που φέρει το όνομά του.[8]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ MacTutor History of Mathematics archive.
- ↑ Βιογραφία του Ν. Χατζιδάκι[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Παναγιώτης Ζερβός (1878-1952) - Γεώργιος Ρεμούνδος (1878 -1928) - Νικόλαος Χατζηδάκης (1872-1942), ΑΦΙΕΡΩΜΑ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ 20ος ΑΙΩΝΑΣ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ, Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, 14/01/2000
- ↑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Ζέφυρος Βραδυνός
- ↑ Παναγιώτης Ζερβός (1878-1952) - Γεώργιος Ρεμούνδος (1878 -1928) - Νικόλαος Χατζηδάκης (1872-1942), ΑΦΙΕΡΩΜΑ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ 20ος ΑΙΩΝΑΣ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ, Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, 14/01/2000
- ↑ Δυο λόγια για τη Φούλα Χατζηδάκη - άρθρο του Κώστα Π. Παντελόγλου
- ↑ «Εταιρεία Συγγραφέων - Μνήμη εταίρων: Φούλα Χατζιδάκη» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 1 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ Οδός Καθηγητή Χατζηδάκη Θεσσαλονίκη
Πηγές Επεξεργασία
- Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών, Μιχαήλ Στεφανίδης, επιμ. (1948). Εκατονταετηρίς 1837 - 1937, Τόμος Ε', Ιστορία της Φυσικομαθηματικής Σχολής. Αθήναι: Πυρσός Α.Ε. σελίδες 22–23. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2010.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με έναν μαθηματικό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |