Ο Οκρίβας (λατινικά: Pictor, συντομογραφία: Pic) είναι αστερισμός που σημειώθηκε για πρώτη φορά το 1763 από τον Lacaille και ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση. Είναι νότιος αστερισμός, ορατός κατά το ήμισυ περίπου από την Ελλάδα, και συνορεύει με τους εξής αστερισμούς: Περιστερά, Γλυφείον, Δοράς, Ιπτάμενος Ιχθύς, Τρόπις και Πρύμνα. Ο LaCaille τον είχε ονομάσει αρχικώς Equuleus Pictoris, δηλαδή το τρίποδο υποστήριγμα ή «καβαλέτο» του ζωγράφου (pictor), όπου ο ζωγράφος στήνει τον πίνακα που ζωγραφίζει. Αυτό σημαίνει και η ελληνική λέξη οκρίβας ή οκρίβαντας (από το όκρις = άκρη, προεξοχή, και το ρήμα βαίνω). Επίσης, ο αστερισμός αποκλήθηκε και Pluteum Pictoris.

Οκρίβας
Οκρίβας
πατήστε για μεγαλύτερη εικόνα
Συντομογραφία Pic
Λατινικό όνομα Pictor
Γενική Pictoris
Έκταση 246,7 τετ. μοίρες (0,598 %)
Κατάταξη 59ος
Αριθμός άστρων
(μέγεθος ≤ 6,5)
49
Πλήρως ορατός σε γεωγραφικά πλάτη μεταξύ
26°N - 90°S

Οι φωτεινότεροι αστέρες Επεξεργασία

Μόνο δύο αστέρες είναι φωτεινότεροι του τέταρτου μεγέθους, και κανένας δεν έχει ιδιαίτερο όνομα, παρ'όλα αυτά ο Γκουλντ του απέδιδε 67 αστέρες μέχρι έβδομου μεγέθους, ενώ ο LaCaille 14 μέχρι 5,5 μεγέθους.

  • Ο α Οκρίβαντος είναι και ο φωτεινότερος του αστερισμού, με φαινόμενο μέγεθος 3,27 και φασματικό τύπο A7 IV (λευκός υπογίγαντας).
  • Ο β Οκρίβαντος έχει φαινόμενο μέγεθος 3,85 και φασματικό τύπο A5 V. Είναι αξιοσημείωτος εξαιτίας του περιαστρικού του δίσκου (βλ.παρακάτω).
  • Ο γ έχει φαιν. μέγεθος 4,51 και φασμ. τύπο K1 III.
  • Ο δ έχει φαιν. μέγεθος 4,81 και φασμ. τύπο B3III + O9V.

Αξιοσημείωτα στον αστερισμό Επεξεργασία

  • Ο αστέρας β Οκρίβαντος περιβάλλεται από περιαστρικό δίσκο, ένα δίσκο σκόνης ακτίνας 190 ως 200 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων που ακτινοβολεί έντονα στο υπέρυθρο, ένα πιθανό πλανητικό σύστημα κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του. Η ηλικία του αστέρα υπολογίζεται σε 20 ως 100 εκατομμύρια χρόνια, ενώ η απόστασή του από τη Γη σε 56 έτη φωτός και το απόλυτο μέγεθος σε 2,85.
  • Ο πάλσαρ J0437-4715 με περίοδο 5,76 χιλιοστά του δευτερολέπτου της ώρας είναι ένας από τους κοντινότερους στη Γη αστέρες νετρονίων, ίσως ο κοντινότερος, σε απόσταση 480 ετών φωτός. Αποτελεί διπλό σύστημα με λευκό νάνο και έχει ανιχνευθεί τόξο ωστικού κύματος μέσα στη διαστρική ύλη προς την κατεύθυνση προς την οποία κινείται.

Δείτε επίσης Επεξεργασία


Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία