Ουρόσιτσα
Ο Ουρόσιτσα, σερβ. Урошица, δηλ. μικρός Ουρός (άκμασε 1285 - πριν το 1316) από τον Οίκο των Νεμάνιτς ήταν πρίγκιπας της Σερβίας και Ορθόδοξος μοναχός, που έγινε άγιος.
| Ουρόσιτσα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1285 |
| Θάνατος | 1316 |
| Τόπος ταφής | ναός του Αγίου Αχιλλείου στο Άριλιε |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μοναχός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Στέφανος Ντραγκούτιν |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Στεφάνου Δραγούτιν, βασιλιά της Σερβίας (βασ. 1276-82) και μετά της Σύρμιας. Όταν ο Δραγούτιν παραχώρησε τη Σερβία στον νεότερο αδελφό του Μιλούτιν, κράτησε τη Σύρμια και έμεινε έτσι βασιλιάς της. Μητέρα του Ουρόσιτσα ήταν η Αικατερίνη των Άρπαντ, κόρη του Στεφάνου Ε΄ της Ουγγαρίας. Ο μεγαλύτερος αδελφός του Στέφανος Βλάντισλαβ Β΄ ήταν δούκας της Σλαβονίας (από το 1292) και βασιλιάς της Σύρμιας (βασ. 1316-25). Ο Ουρόσιτσα έλαβε μοναστικούς όρκους ως Στέφανος και εορτάζεται ως άγιος από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Σερβίας στις 11 Νοεμβρίου (Π.Η.: 24 Νοεμβρίου).
Η καταγωγή του Επεξεργασία
Σύμφωνα με μία άποψη ο Ουρόσιτσα είναι διαφορετικό άτομο από τον Ουρόσιτς. Ο Δραγούτιν βασίλευε από το 1276, όμως το το 1282 έσπασε το πόδι του και ασθένησε, έτσι η εξουσία πέρασε στον νεότερο αδελφό του Μιλούτιν. Κράτησε όμως τη Σύρμια ως βασιλιάς (βασ. 1282-1316).
Ο Λαδίσλαος Δ΄ της Ουγγαρίας (γιος του Στεφάνου Ε΄) απεβίωσε το 1276 χωρίς γιους και άρχισε εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των υποψηφίων Ανδρέα Γ΄ (εξαδέλφου τού Στεφάνου Ε΄) και του Καρόλου Μαρτέλου (ανιψιού τού Λαδίσλαου Δ΄). Λόγω της μητέρας τους Ελισάβετ, ο μεγαλύτερος αδελφός του Βλάντισλαβ Β΄ έγινε δούκας της Σλαβονίας το 1292. Το 1293 ο Βλάντισλαβ νυμφεύτηκε την Κωνστάντσα Μοροζίνι, συγγενή του Ανδρέα Γ΄ (ο οποίος ήταν γιος της Τομαζίνα Μοροζίνι). Ο Κάρολος Μαρτέλος υποστηρίχθηκε από τον Κροάτη ευγενή Παύλο Α΄ Σούμπιτς του Μπριμπίρ, που έλαβε το δικαίωμα στους ποταμούς Γκβοζντ και Νερέτβα, όταν ο Κάρολος Μαρτέλος κατάφερε να επιβάλει την εξουσία του σε τμήματα της Κροατίας.
Η αδελφή τού Ουρόσιτσα, η Ελισάβετ παντρεύτηκε, λίγο μετά το 1283, τον Στέφανο Α΄ μπάνο της Βοσνίας (κυβ. 1287-1314), επίσης υποτελή των Ούγγρων.
Η μοναστική ζωή Επεξεργασία
Έλαβε τους μοναστικούς όρκους με το όνομα Στέφανος, μία παράδοση στον Οίκο των Νεμάνιτς. Το μοναστήρι Τάβνα στη Μαγιεβίτσα της Βοσνίας θεωρείται η δωρεά του Ουρόσιτσα και του αδελφού του Βλάντισλαβ. Μερικές πηγές ισχυρίζονται ότι το μοναστήρι Παπράτσα, που βρίσκεται στον ποταμό Σπρέτσα, κάτω από το όρος Μπορόγκοβο, ήταν δωρεά των αδελφών και του πατέρα τους Δραγούτιν.
Απεβίωσε νέος ως μοναχός κάποια στιγμή πριν το 1316 και τάφηκε στην εκκλησία του Αγ. Αχιλλείου στο Αρίλγιε της Σερβίας, η οποία ήταν δωρεά τού πατέρα του Δραγούτιν (η εκκλησία ζωγραφίστηκε το 1296). Σύμφωνα με τον θρύλο τα λείψανα του Ουρόσιτσα έρεαν μύρο, έτσι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Σερβίας τον ανακήρυξε άγιο, εορτάζοντάς τον στις 11 Νοεμβρίου (Π.Η.: 24 Νοεμβρίου). Νωπογραφίες που τον απεικονίζουν, υπάρχουν στη Γκρατσάνιτσα, στο Πετς, στο Βισόκι Ντέτσανι και στο Αρίλγιε στον νάρθηκα του βόρειου τοίχου. Οι νωπογραφίες δεν τον αναφέρουν ως άγιο.
Το 1311 ο Δραγούτιν ξεκίνησε μία εκστρατεία για να λάβει τον θρόνο για τον γιο του· θεωρείται ότι αυτός είναι ο Βλάντισλαβ (ωστόσο ο αρχιεπίσκοπος Ντανίλο Β΄ λέει ότι ο Ουρόσιτσα ήταν ο πιθανός διάδοχος).
Πηγές Επεξεργασία
- Fondation Byzantine (2002). Byzantion: revue internationale des études byzantines, Volume 72, Issue 2. Fondation Byzantine.
- Jugoslavenska akademija znanosti i umjetnosti (1971). Đura Daničić; Pero Budmani; Matija Valjavac (eds.). Rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika, Volume 19 (in Serbo-Croatian). U kńižarnici L. Hartmana.
- Maguire, Henry (2004). Byzantine court culture from 829 to 1204. Dumbarton Oaks. ISBN 978-0-88402-308-1.