Βικιπαίδεια

Πάολο Κόντε

Ο Πάολο Κόντε (ιταλικά: Paolo Conte, γεν. 6 Ιανουαρίου 1937) είναι Ιταλός τραγουδιστής, πιανίστας, τραγουδοποιός και δικηγόρος, γνωστός για την ευδιάκριτη, ηχηρή φωνή του. Οι συνθέσεις του συνδυάζουν ιταλικούς και μεσογειακούς ήχους με τζαζ, μπούγκι με στοιχεία του γαλλικού σανσόν και λατινοαμερικανικούς ρυθμούς.

Πάολο Κόντε
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Paolo Conte (Ιταλικά)
Γέννηση6  Ιανουαρίου 1937[1][2][3]
Άστι[4][5]
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[6]
Γαλλικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Πάρμα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητατραγουδιστής
αρθρογράφος
πιανίστας
συνθέτης
μουσικός της τζαζ
ποιητής-νομικός
δικηγόρος (έως 1974)[7][8]
τραγουδοποιός
ποιητής
τραγουδιστής-τραγουδοποιός[9]
μουσικός ηχογραφήσεων[10]
ζωγράφος[11][4]
Περίοδος ακμής1968
Οικογένεια
ΑδέλφιαGiorgio Conte[12]
ΣυγγενείςAlberto Conte (πρωτοξάδερφος)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (2001)
Honorary degree of the University of Macerata (2003)
Ιππότης του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος της τιμής της Ιταλικής Δημοκρατίας (1999)
Ιστότοπος
www.paoloconteofficial.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα
Ο Κόντε με τον Λούτσιο Ντάλλα σε εκπομπή του ιταλικού καναλιού Rai το 1977

Καριέρα Επεξεργασία

Ο Πάολο Κόντε γεννήθηκε στο Άστι του Πιεμόντε. Οι γονείς του ήταν ένθερμοι θαυμαστές της τζαζ και ο Κόντε και ο μικρότερος αδερφός του Τζόρτζιο πέρασαν τα πρώτα τους χρόνια ακούγοντας πολλές ηχογραφήσεις τζαζ και μπλουζ. Μετά την απόκτηση πτυχίου νομικής στο Πανεπιστήμιο της Πάρμας, ο Κόντε άρχισε να εργάζεται ως ασκούμενος δικηγόρος με τον πατέρα του, ενώ παράλληλα παρακολουθούσε τις μουσικές του σπουδές.

Έμαθε να παίζει τρομπόνι, βιμπράφωνο και πιάνο [13] και δημιούργησε ένα τζαζ συγκρότημα με τον αδερφό του στην κιθάρα. Η ικανότητα του Κόντε στη μουσική σύνθεση και τις πρωτότυπες διασκευές έγινε αντιληπτή από τον μουσικό παραγωγό Λίλι Γκρέκο, ο οποίος έφερε τον Κόντε σε επαφή με τον στιχουργό Βίτο Παλαβιτσίνι. Οι δυο τους έγραψαν τραγούδια για τους Αντριάνο Τσελεντάνο ("Azzurro", 1968), Κατερίνα Καζέλλι ("Insieme a te non ci sto più", 1968), Φάουστο Λεάλι ("Deborah", 1968) και Έντσο Τζανάκι ("Messico e nuvole", 1970 ). Το 1974 ο Κόντε ηχογράφησε το πρώτο του άλμπουμ με τίτλο Paolo Conte. Την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησε άλλο ένα ομώνυμο άλμπουμ. Μετά από μια σειρά εμφανίσεων μπροστά σε ευρύ κοινό στο κλαμπ Tenco στο Σανρέμο το 1976 και την εμπορική επιτυχία του τρίτου άλμπουμ του με τίτλο Un gelato al limon, ο Κόντε επικεντρώθηκε σχεδόν αποκλειστικά στη σόλο καριέρα του.

Τη δεκαετία του 1980, ο Κόντε συνεργάστηκε με τη Χάρι Αλεξίου, μια συνεργασία που αποτυπώθηκε στο ζωντανό άλμπουμ του 1990 με τίτλο Πάολο Κόντε - Χάρις Αλεξίου. Τραγούδια του Κόντε ερμηνευμένα από την Αλεξίου είναι το "Λάμπει" και το " Χρόνια" σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου. [14]

Μερικά από τα πιο δημοφιλή τραγούδια του Κόντε έχουν χρησιμοποιηθεί ως σάουντρακ ταινιών, όπως το "Come Di" στην Ιστορία του Ντέιβιντ (I Am David, 2003) και το Παντρεμένος με τη μαφία (Mickey Blue Eyes, 1999), το "Via con me" στο Ερωτικό φιλί (French Kiss, 1995), το Mάρθα (Mostly Martha, 2001) και στα Σαΐνια του Κόλινγουντ (Welcome to Collinwood, 2002). Επιπλέον, το τραγούδι του Κόντε "L'orchestrina" εμφανίζεται στους τίτλους τέλους στα επεισόδια 3 και 4 της τηλεοπτικής σειράς The New Pope (2020) . Το 1997 ο Κόντε κέρδισε βραβείο Nastro d'Argento καλύτερης μουσικής για την ταινία La freccia azzurra (1996).

Βραβεία και διακρίσεις Επεξεργασία

Στις 24 Μαρτίου 1999, ο Πάολο Κόντε τιμήθηκε με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας [15] από τον Πρόεδρο Τζόρτζιο Ναπολιτάνο για τα «εξαιρετικά πολιτιστικά του επιτεύγματα». Στις 15 Μαΐου 2001, η Γαλλία αναγόρευσε τον Πάολο Κόντε Ιππότη του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων. Το 2015, ο Κόντε τιμήθηκε με το βραβείο Premio Galileo σύγχρονης μουσικής στην Πάντοβα. [16]

Έχει επίσης αναγορευτεί επίτιμος διδάκτορας σε πολλά πανεπιστήμια. [17]

Το 2020, κυκλοφόρησε το ιταλικό ντοκιμαντέρ Πάολο Κόντε (Paolo Conte, via con me) σε σκηνοθεσία του Τζόρτζιο Βερντέλι με θέμα το έργο του μουσικού. [18] [19]

Δισκογραφία Επεξεργασία

 
Αποτυπώματα του Κόντε στο Walk of Fame του Ρότερνταμ

Στούντιο άλμπουμ Επεξεργασία

  • Paolo Conte (1974)
  • Paolo Conte (1975)
  • Un gelato al limon (1979)
  • Paris milonga (1981)
  • Appunti di viaggio (1982)
  • Paolo Conte (1984)
  • Aguaplano (1987, διπλό άλμπουμ)
  • Parole d'amore scritte a macchina (1990)
  • 900 (1992)
  • Una faccia in prestito (1995)
  • Razmataz (2000)
  • Elegia (2004)
  • Psiche (2008)
  • Nelson (2010)
  • Snob (2014)
  • Amazing Game (2016)

Ζωντανά άλμπουμ Επεξεργασία

  • Concerti (1985)
  • Paolo Conte Live (1988)
  • Πάολο Κόντε - Χάρις Αλεξίου (1990)
  • Tournée (1993)
  • Tournée 2 (1998)
  • Paolo Conte Live Arena di Verona (2005)
  • Live in Caracalla – 50 Years of Azzurro (2018)

Συλλογές Επεξεργασία

  • Come Di (1986, γαλλική κυκλοφορία)
  • Collezione (1988) [20]
  • Boogie (1990)
  • Wanda, stai seria con la faccia ma però (1992)
  • The Best of Paolo Conte (1996)
  • Reveries (2003)
  • Wonderful (2006)
  • Gong-oh (2011)
  • The Platinum Collection (2014)

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0176254. Ανακτήθηκε στις 16  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) Discogs. 273695. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000019230. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25  Σεπτεμβρίου 2022.
  5. ↑ (Αγγλικά) Discogs. Ανακτήθηκε στις 25  Σεπτεμβρίου 2022.
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12108830p. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. ↑ Ανακτήθηκε στις 25  Σεπτεμβρίου 2022.
  8. ↑ www.ondarock.it/italia/paoloconte.htm. Ανακτήθηκε στις 25  Σεπτεμβρίου 2022.
  9. ↑ Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  10. ↑ Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2020.
  11. ↑ www.rockol.it/news-87202/a-paolo-conte-laurea-ad-honorem-pittura. Ανακτήθηκε στις 25  Σεπτεμβρίου 2022.
  12. ↑ Ανακτήθηκε στις 25  Σεπτεμβρίου 2022.
  13. ↑ «Paolo Conte, gli 80 anni dell'avvocato pianista che sullo spartito mette i sogni - la Repubblica». 
  14. ↑ «Paolo Conte (Συνθέτης)». Στίχοι, ποιήματα, μεταφράσεις. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2022. 
  15. ↑ Grand Cross of the Order of Merit of the Italian Republic
  16. ↑ «Premio Galileo 2000: Edizione 2015». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2022. 
  17. ↑ Carlo Moretti, "Il Cantautore in cattedra professore di leggerezza", la Repubblica, 10 April 2003, p. 48.
  18. ↑ Πάολο Κόντε, Ταινιοθήκη της Ελλάδος, http://www.tainiothiki.gr//el/tainies/953-paolo-konte, ανακτήθηκε στις 2022-02-05 
  19. ↑ Salvati, Stefano; Colombi, Maurizio (2020-09-12), Via con me, Daimon Film, https://www.imdb.com/title/tt13879080/?ref_=nv_sr_srsg_0, ανακτήθηκε στις 2022-02-05 
  20. ↑ Musicmeter

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πάολο_Κόντε&oldid=10002910"