Πάπας Αδριανός Γ΄
Ο Πάπας Άγιος Αδριανός Γ΄ (Papa Adriano III, ... - 8 Ιουλίου 885) ήταν Πάπας της Ρώμης και κυβερνήτης στα Παπικά Κράτη (17 Μαΐου 884 - 8 Ιουλίου 885) Η παποσύνη του που διατηρήθηκε μόλις έναν χρόνο χαρακτηρίστηκε από τις προσπάθειες του να βοηθήσει τον λαό της Ρώμης που υπέφερε από την πείνα και τους πολέμους.
Πάπας Άγιος Αδριανός Γ΄ | |
---|---|
Από | 17 Μαΐου 884 |
Έως | Σεπτέμβριος 885 |
Προκάτοχος | Μαρίνος Α΄ |
Διάδοχος | Στέφανος Ε΄ |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Αδριανός γεννήθηκε στην Ρώμη και σύμφωνα με τον Ζαν Μαμπιγιόν το όνομα του πατέρα του ήταν Αγαπητός. Ο Ρέτζιναλντ Λέιν Πουλ πιστεύει ότι ο Μαμπιγιόν συγχέει τον Αδριανό Γ΄ που διαδέχθηκε τον Μαρίνο Α΄ με τον Αγαπητό Β΄ που διαδέχθηκε έναν αιώνα αργότερα τον Μαρίνο Β΄.[1] Ο Αδριανός Γ΄ εργάστηκε σκληρά για να ανακουφιστεί ο ταλαιπωρημένος λαός της Ρώμης από την πείνα και τους πολέμους.[2] Έστειλε επιστολή επίσης στους χριστιανούς της Ισπανίας στην οποία τους καταδίκασε για την φιλική τους συμπεριφορά τόσο απέναντι στους κατακτητές Μουσουλμάνους της Αλ-Άνταλους όσο και απέναντι στους Εβραίους.[3] Ο Αδριανός Γ΄ έστειλε επίσης αποστολή στην Κωνσταντινούπολη υπό τον Θεοδόσιο επίσκοπο του Μπρίντιζι για να παραδώσει στον πατριάρχη Φώτιο τον Μέγα επιστολή με την οποία εκφράζει την πίστη του στο Filioque.[4]
Ο Αδριανός Γ΄ πέθανε τον Ιούλιο του 885 στο Σαν Τσεζάριο σουλ Πανάρο (Μόντενα), σε ένα ταξίδι προς την Βορμς στην Ρηνανία. Ο στόχος του ταξιδιού ήταν να παραστεί στην Δίαιτα του Ράϊχσταγκ στην Βορμς, κλήθηκε από τον αυτοκράτορα Κάρολο τον Παχύ για να συζητήσουν το θέμα της αυτοκρατορικής διαδοχής και τον κίνδυνο των Σαρακηνών.[5] Η ταφή του έγινε στην εκκλησία του Αββαείου Νοναντόλα του Σαν Σίλβεστρο κοντά στη Μόντενα μνημονεύεται στα σκαλισμένα ανάγλυφα (περ. 1122) που πλαισιώνουν το άνοιγμα της πόρτας αυτής της εκκλησίας.Τα απομεινάρια του βρίσκονται στην υψηλή Αγία Τράπεζα εδώ.[6] Ο Πάπας Λέων ΙΓ΄ τον Αγιοποίησε λόγω της προσφοράς του στον λαό της Ρώμης (2 Ιουνίου 1891) και η μνήμη του εορτάζεται στις 8 Ιουλίου.[6] Η Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά την μνήμη του στις 8 και στις 30 Ιουλίου.[7]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Reginald L. Poole (1917), "The Names and Numbers of Medieval Popes", The English Historical Review, 32 (128), 465–78, at 467
- ↑ https://catholicsaints.info/book-of-saints-hadrian-iii/
- ↑ Bernard S. Bachrach (1977). Early Medieval Jewish Policy in Western Europe (reprint ed.). University of Minnesota Press. σ. 190
- ↑ Dvornik, Francis (1948). The Photian Schism. CUP Archive. σσ. 228–230
- ↑ Richard P. McBrien, Lives of the Popes: The Pontiffs from St. Peter to John Paul II, (HarperCollins, 2000), 143
- ↑ 6,0 6,1 François Bougard (2002), "Hadrian III", in Philippe Levillain, ed., The Papacy: An Encyclopedia, Τομ. 2 (New York and London: Routledge), 682
- ↑ https://drevo-info.ru/articles/10407.html
Πηγές
Επεξεργασία- 9η έκδοση (1880s) της Encyclopædia Britannica
- Bernard S. Bachrach (1977). Early Medieval Jewish Policy in Western Europe (reprint ed.). University of Minnesota Press
- Dvornik, Francis (1948). The Photian Schism: History and Legend. Cambridge, UK: Cambridge University Press.
- François Bougard (2002), "Hadrian III", in Philippe Levillain, ed., The Papacy: An Encyclopedia, vol. 2 (New York and London: Routledge), 682
- Reginald L. Poole (1917), "The Names and Numbers of Medieval Popes", The English Historical Review, 32 (128), 465–78, at 467