Πάρκο Καρατζόρτζεφ
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Το Πάρκο Καρατζόρτζεφ (Πάρκο Καραγιώργη) (σερβικά: Карађорђев Парк) είναι πάρκο και συνοικία της πόλης του Βελιγραδίου. Το μεγαλύτερο μέρος του πάρκου διοικητικά ανήκει στον Δήμο Βράτσαρ ενώ η συνοικία στον Δήμο Σάφσκι Βένατς. Το 1979 το πάρκο έγινε πολιτιστικό μνημείο της Σερβίας και μπήκε στην λίστα με τα Ιστορικά ορόσημα μεγάλης σημασίας που προστατεύονται από την Δημοκρατία της Σερβίας.
| Πάρκο Καρατζόρτζεβ | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | οικισμός |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 44°47′45″N 20°27′57″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Πόλη του Βελιγραδίου |
| Χώρα | Σερβία |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΣτο σημείο που βρίσκεται το πάρκο κατά την Πρώτη Σερβική εξέγερση και το 1806 ήταν το στρατόπεδο των Σέρβων επαναστατών που πολιορκούσαν το Βελιγράδι. Όταν οι επαναστατημένοι Σέρβοι απελευθέρωσαν την πόλη έθαψαν εδώ τους νεκρούς τους, το 1848 στήθηκε στο ίδιο σημείο το μνημείο των απελευθερωτών του Βελιγραδίου. Από τις 50 πρωτότυπες επιτύμβιες στήλες μόνο 12 εξακολουθούσαν να διατηρούνται. Σταδιακά γύρω από το μνημείο αναπτύχθηκε το πάρκο και δόθηκε το όνομα του Καραγιώργη. Αρχικά το πάρκο ήταν έξω από το αστικό πυρήνα του Βελιγραδίου, διευρύνθηκε το 1903 και το 1904 όπου πήρε την σημερινή του έκταση. Μετά τον Α΄ Παγκοσμίο πόλεμο στήθηκαν κι άλλα μνημεία στο πάρκο.
Μνημεία
Επεξεργασία- Μνημείο των απελευθερωτών του Βελιγραδίου (Споменик ослободиоцима Београда), που ανεγέρθηκε το 1848, το παλαιότερο δημόσιο μνημείο στο Βελιγράδι. Αφιερωμένο σε εκείνους που σκοτώθηκαν στην απελευθέρωση του Βελιγραδίου το 1806. Ανεγέρθηκε από τον πρίγκιπα Αλεξάνταρ Καρατζόρτζεβιτς, ανακαινίστηκε από τον βασιλιά Αλεξάνταρ Ομπρένοβιτς το 1889.
- "Μνημείο για τους εφέδρους τρίτης κατηγορίας" (Споменик Трећепозиваца), που ανεγέρθηκε το 1923, αφιερωμένο στους έφεδρους στρατιώτες που σκοτώθηκαν στον Α παγκόσμιο πόλεμο , Κατασκευασμένο από φυσική πέτρα, κι είναι 470 εκατοστά.
- "Μνημείο Αλφόνς ντε Λαμαρτίν" (Споменик Ламартину), αφιερωμένο στον Γάλλο ποιητή Αλφόνς ντε Λαμαρτίν, που ανεγέρθηκε το 1933.
- Πέτρινο μνημείο αφιερωμένο στα θύματα που σκοτώθηκαν σε ένα υπόγειο καταφύγιο κατά τη διάρκεια του γερμανικού βομβαρδισμού του Βελιγραδίου στις 6 Απριλίου 1941. Το καταφύγιο χτισμένο βιαστικά πριν από την έναρξη του πολέμου, υπέστη πλήγμα από μια βόμβα και κατέρρευσε σκοτώνοντας 192 πολίτες.
Συνοικία
ΕπεξεργασίαΗ Συνοικία συνορεύει με τις γειτονιές της Βράτσας στα βόρεια, της Νεϊμάρ στα ανατολικά και την Autokomanda στα νότια.
Είναι ένα από τα πιο πολυσύχναστα μέρη του Βελιγραδίου με πολύ πυκνή κυκλοφορία, όπως η λεωφόρος της Απελευθέρωσης που είναι μια από τις κύριες οδούς στο κέντρο της πόλης του Βελιγραδίου. Η συνοικία σήμερα είναι ως επί το πλείστον μη κατοικημένη με δημόσια κτίρια, πολλές κλινικές, το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, τον Μετεωρολογικό Σταθμό , κ.λπ..