Πάρκο των Επιζώντων (Λοτζ)

Το Πάρκο των Επιζώντων (πολωνικά: Park Ocalałych) είναι πάρκο στο Λοτζ που τιμά τη μνήμη των ανθρώπων οι οποίοι πέρασαν από το Γκέτο του Λίτσμανστατ που υπήρχε στην πόλη κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το οποίο ήταν ένα από τα στοιχεία του σχεδίου εξόντωσης των Εβραίων του Τρίτου Ράιχ. Το πάρκο άνοιξε επίσημα στις 30 Αυγούστου 2004, στην 60ή επέτειο από την εκκαθάριση του γκέτο. Το πάρκο βρίσκεται στην πρώην επικράτεια του Γκέτο, μεταξύ της οδού Πολωνικού Στρατού (Wojska Polskiego) και των κήπων στην οδό Σπόρνα στην κοιλάδα του ποταμού Λοτζ, στην περιοχή δίπλα στα σύνορα του Γκέτο του Λίτσμανστατ κατά τη διάρκεια του πολέμου στην οδό Σμουγκόβα (Smugowa). Το πάρκο σχεδιάστηκε από την Γκραζίνα Οϊζίνσκα.

Πάρκο των Επιζώντων
Είδος	πάρκο
Γεωγραφικές συντεταγμένες	51°47′10″N 19°28′24″E
Διοικητική υπαγωγή	Bałuty-Doły
Χώρα	Πολωνία
Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Επισκόπηση

Ένα μνημείο αφιερωμένο στη Ζεγκότα

Δημιουργός του πάρκου ήταν η Χαλίνα Ελτσέφκσα, η οποία επέζησε από το Γκέτο του Λοτζ (μεταφέρθηκε από το γκέτο στο Άουσβιτς και στη συνέχεια στο Ράβενσμπρικ). Ήταν και η πρώτη που φύτεψε το «δέντρο της μνήμης» της. Ένα μνημείο (ένας ογκόλιθος που βρέθηκε στο πάρκο) για τη μνήμη των τραγικών γεγονότων του 1940-1944 αποκαλύφθηκε κάτω από τη μία από τις δύο μνημειώδεις βελανιδιές. Έχει επιγραφές σε τέσσερις γλώσσες: πολωνικά, αγγλικά, εβραϊκά και γίντις.

418 επιζώντες του Ολοκαυτώματος που κατάφεραν να φτάσουν στο Λοτζ φύτεψαν τα μεμονωμένα δέντρα τους: βελανιδιές, σφένδαμους, φιλύρες, σημύδες, καρπίνους, οξιές, πεύκα, πικέες και λάρικες. Τα δέντρα αριθμήθηκαν και καταχωρήθηκαν στο μητρώο και οι επιζώντες έλαβαν πιστοποιητικά με το όνομα και τον αριθμό του δέντρου. Κατά μήκος της Λεωφόρου Άρνολντ Μοστόβιτς υπάρχουν πλάκες με τα επώνυμα και τον αριθμό του δέντρου του επιζώντος. Συνολικά φυτεύτηκαν 450 δέντρα σε όλο το πάρκο σε έκταση ενάμισι εκταρίου. Η περιοχή του πάρκου είναι 8,5 εκτάρια, όπου σε αυτήν την περιοχή υπάρχει μια δεξαμενή νερού του ποταμού Λοτζ. Δημιουργήθηκαν επίσης μονοπάτια και πλατείες με χαλικόστρωτη επιφάνεια και κύβους γρανίτη.

Τα μονοπάτια συνδέουν δύο βασικά στοιχεία του πάρκου: το Μνημείο για τους Πολωνούς που έσωσαν τους Εβραίους κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και το Λόγο της Μνήμης. Το μνημείο, χτισμένο σύμφωνα με το σχέδιο του Τσέσουαφ Μπιελέτσκι, περιέχει σύμβολα δύο εθνών: το άγαλμα του Λευκού Αετού και το Άστρο του Δαβίδ, που σχηματίζεται από σανίδες με τα ονόματα των Πολωνών που τιμήθηκαν με τον τίτλο «Δίκαιοι των Εθνών». Ο 10 μέτρων Λόφος της Μνήμης, χτισμένος στην άλλη άκρη του πάρκου, είναι σημείο με θέα της περιοχής. Στην κορυφή του τύμβου υπάρχει ένα μνημείο-πάγκος του Γιαν Κάρσκι.

Η κατασκευή του πάρκου, ως μακροπρόθεσμη επένδυση, εγκρίθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο. Οι εργασίες ξεκίνησαν το φθινόπωρο του 2005 με τον καθαρισμό της περιοχής και την κατεδάφιση των ερειπίων. Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου έγιναν το 2009. Το πάρκο έχει την έδρα του Κέντρου Διαλόγου που πήρε το όνομά του από τον Μάρεκ Έντελμαν, όπου πραγματοποιούνται συνέδρια και εκπαιδευτικές δραστηριότητες.