Πέταρ Τοντόροβιτς Ντόμπρνιακ

Ο Πέταρ Τοντόροβιτς Ντόμπρνιακ (σερβικά: Петар Теодоровић Добрњац) (Ποζάρεβατς 1771 - Ιάσιο 1828[3]), ήταν Σέρβος επαναστάτης διοικητής της πρώτης σερβικής εξέγερσης[4] και πολιτικός.

Πέταρ Τοντόροβιτς Ντόμπρνιακ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1771[1][2]
Dobrnje
Θάνατος1831
Ιάσιο
Χώρα πολιτογράφησηςΣερβία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΣερβικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταhajduk
στρατιωτικός
διπλωμάτης
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςBinbashi και Bölükbaşı
Πόλεμοι/μάχεςΜάχη του Ιβάνκοβατς
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε 1771 στο χωριό Ντόμπρνιακ της περιοχής του Ποζάρεβατς. Στα νιάτα του ήταν χαϋδούκος για λίγο διάστημα και μετά αποσύρθηκε στο αγρόκτημα του εκτρέφοντας ζώα. Το 1804 Μπουλγιούμπασης υπό τον Μιλένκο Στοΐκοβιτς[5]. Το 1805 συμμετείχε στη Μάχη του Ιβάνκοβατς[6] κατά του Χαζίφ Πασά, μετά την οποία ο ίδιος έγινε μέλος του διοικητικού συμβουλίου των Σέρβων και πήρε τον στρατιωτικό βαθμό του Μπιμπάς (διοικητής 1.000 στρατιωτών), και έγινε Κνεζ. Το 1806 πήρε μέρος στη μάχη της Ντέλιγκραντ κατά του Ιμπραήμ πασά της Σκόδρας. ήρθε σε σύγκρουση με τον Μιλόγιε Πέτροβιτς, πήρε μέρος και στη μάχη του Τσεγκάρ το 1809, η οποία οδήγησε στη σερβική ήττα. Μετά την πτώση της Ντέλιγκραντ το 1809 εγκατέλειψε τη Σερβία σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον Καραγιώργη. Το 1810 γύρισε πίσω με παρέμβαση της Ρωσίας, αλλά και το 1811 έφυγε και πάλι. Μετά την κατάρρευση της πρώτης σερβικής εξέγερσης το 1813 πήγε στο Παρίσι και την Πετρούπολη και στη Ροντοφινίκινα προσπαθώντας να εξασφαλίσει βοήθεια για τη Σερβία αλλά εις μάτην.

Έλαβε από τη Ρωσία μια ετήσια σύνταξη 300 δουκάτων, και στη συνέχεια διαπραγματεύτηκε και συνήψε ειρήνη μεταξύ των Ρώσων και των Τούρκων το 1812. Έπειτα μετακόμισε στη Βεσσαραβία όπου κατείχε κάποια φέουδα κι εγκαταστάθηκε μόνιμα εκεί. Στη δεύτερη Σερβική Εξέγερση το 1815 δεν επέστρεψε στη Σερβία. Είχε δύο γιους, αλλά και οι δύο έχασαν τη ζωή τους στην Αγία Πετρούπολη στον στρατό, και μια κόρη, Λιουμπίνκε. Ήταν παντρεμένη με τον Κοσμά, τον γιο του Λουκά Λαζάρεβιτς. Πέθανε στο Ιάσιο το 1828.

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία