Ο Πέτρος Βακάλογου ή Βουρλιώτης[1][2] (Σμύρνη 1809 - Χαλκίδα 1884), ήταν Μικρασιάτης αγωνιστής του 1821, αξιωματικός της χωροφυλακής και πολιτικός.

Πέτρος Βακάλογου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1809
Σμύρνη
Θάνατος1884
Χαλκίδα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
τουρκικά
Γαλλικά
Ιταλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
επαναστάτης
αξιωματικός Αστυνομικού Σώματος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμανομάρχης

Γεννήθηκε στην Σμύρνη και διέφυγε στα ελεύθερα Ελληνικά εδάφη το 1827 μετά τη σφαγή της οικογενείας του από τους Οθωμανούς[3] και την Πελοπόννησο όπου συμμετείχε στην Εκστρατεία της Χίου, έπειτα κατατάχτηκε κι υπηρέτησε στον τακτικό στρατό[1]. Το 1834 κατατάχτηκε στην Ελληνική Χωροφυλακή όπου έφτασε μέχρι τον βαθμό του μοιράρχου και ήταν διοικητής πολλών αποσπασμάτων[1] και γνωστός για τον αγώνα του στην πάταξη της ληστείας[2]. Είχε σπουδάσει ιστορία, φιλοσοφία και φυσική ενώ μιλούσε εκτός τα ελληνικά, τουρκικά, ιταλικά και γαλλικά[1].

Το 1870 διορίσθηκε νομάρχης Αιτωλοακαρνανίας και το 1872 Φθιώτιδος και Φωκίδος[4][1]. Τιμήθηκε με τον Αργυρό και έπειτα με τον χρυσό σταυρό του Τάγματος του Σωτήρος, με το Αριστείο του Αγώνα, αλλά τιμήθηκε και από τους Οθωμανούς με το παράσημο Οσμανιέ για την προσφορά του στην πάταξη των ληστοσυμμοριών στα σύνορα των δύο κρατών[1].

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία