Πέτρος Γεώργιεβιτς του Όλντενμπουργκ
Ο Πέτρος Γεώργιεβιτς (ρωσικά: Питер Георгиевич, 26 Αυγούστου 1812 - 14 Μαΐου 1881) από τον Οίκο του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Γκόττορπ ήταν δούκας του Όλντενμπουργκ. Ήταν λόγιος, φιλανθρωπιστής και συνθέτης μουσικής. Το 1857 συνέθεσε τη μουσική για το μπαλέτο Το ρόδο, η βιολέτα και η πεταλούδα του Μαριούς Πετιπά. Το κορυφαίο έργο του Όχι σκλάβος από το μπαλέτο Ο κουρσάρος παίζεται σε όλα τα θέατρα του κόσμου. Η Αμαλία, σύζυγος του Όθωνα της Ελλάδας, ήταν εξαδέλφη του.
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΝεανικά έτη
ΕπεξεργασίαΟ Κωνσταντίνος Φρειδερίκος Πέτρος ήταν ο δευτερότοκος γιος του Γεωργίου του Όλντενμπουργκ και της Αικατερίνης Πάβλοβνας, κόρης του Παύλου της Ρωσίας. Γεννήθηκε στο Γιαροσλάβλ. Ο πατέρας του ήταν κυβερνήτης του Βόλγα και απεβίωσε όταν ο Πέτρος ήταν έξι μηνών. Τότε ο Αλέξανδρος Α΄ της Ρωσίας, αδελφός της Αικατερίνης, ανέλαβε τον Πέτρο και τον μεγαλύτερο αδελφό αυτού Αλέξανδρο υπό την προστασία του. Το 1816 η μητέρα τους παντρεύτηκε τον Γουλιέλμο Α΄ της Βυρτεμβέργης[6], εξάδελφο του Γεωργίου, και τα δύο παιδιά της άφησαν τη Ρωσία για τη Βυρτεμβέργη, όπου σπούδασαν στο Πανεπιστήμιο της Στουτγκάρδης. Όμως η Αικατερίνη απεβίωσε τρία έτη μετά και τα δύο αδέλφια στάλθηκαν στον πάππο τους Πέτρο Α΄ του Όλντενμπουργκ. Αυτός τους έδωσε την ίδια ευρεία μόρφωση που είχε δώσει στα παιδιά του και τους έστελνε τακτικά σε εκπαιδευτικά ταξίδια στη Γερμανία, για να διευρύνουν την παιδεία τους[6].
Στη Ρωσία
ΕπεξεργασίαΤο 1829 ο Πέτρος Α΄ απεβίωσε και σε έξι μήνες και ο Αλέξανδρος. Τότε ο θείος τους Νικόλαος Α΄ της Ρωσίας ονόμασε τον Πέτρο συνταγματάρχη της Φρουράς Σωματοφυλάκων[6]. Γρήγορα προήχθη σε αντιστράτηγο και μετά από τέσσερα έτη υπηρεσίας αποσύρθηκε και δραστηριοποιήθηκε στη διακυβέρνηση της Αγίας Πετρούπολης. Το 1834 έγινε Συγκλητικός και από τότε έγινε γνωστός ως μεγάλος ανθρωπιστής, ασχολούμενος κυρίως με την εκπαίδευση. Ίδρυσε την Αυτοκρατορική Σχολή Νομολογίας για την εκπαίδευση των μελλοντικών δικαστών και διοικητών. Το 1844 διορίστηκε πρόεδρος ενός οργανισμού για την επέκταση της γυναικείας εκπαίδευσης[6].
Το 1837 νυμφεύτηκε τη Θηρεσία, κόρη του Γουλιέλμου του Νάσσαου, και έκαναν υποδειγματική ζωή. Επιμελήθηκαν τη μόρφωση των τέκνων τους. Από τα παιδιά τους, η Αικατερίνη και ο Γεώργιος απεβίωσαν από φυματίωση[7]. Η οικογένεια ζούσε στο Πέτερχοφ και το καλοκαίρι πήγαιναν στο Καμενόι-Οστρόφ.
Ήταν λόγιος και μιλούσε οκτώ γλώσσες. Ως τιμητικός Πρόεδρος του Ιδρύματος της Αυτοκράτειρας Μαρίας (Συζύγου του Αλεξάνδρου Β΄) έπαιξε ηγετικό ρόλο στην εποπτεία της ανάπτυξης των ρωσικών νοσοκομείων. Ένα από αυτά ονομάστηκε Νοσοκομείο Παίδων Πέτρος πρίγκιπας του Όλντενμπουργκ. Συνεισέφερε σημαντικά με δωρεές στο κτίσιμο σχολείων στο Όλντενμπουργκ, τον τόπο καταγωγής του[6].
Τα τελευταία έτη του
ΕπεξεργασίαΩς το 1880 είχε περάσει 50 έτη στην υπηρεσία της Ρωσίας, όπου όλοι τον σεβόταν. Τον ευχαρίστησαν με μία εκδήλωση στην Αγία Πετρούπολη, που την παρακολούθησε ο εξάδελφός του Αλέξανδρος Β΄, τα περισσότερα μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας, ο εξάδελφός του Νικόλαος του Όλντενμπουργκ και αντιπρόσωποι των οργανισμών που είχε σχετιστεί. Ήταν οικείος με τον Αλέξανδρο Β΄ και όταν το επόμενο έτος ο αυτοκράτορας δολοφονήθηκε, ο Πέτρος στενοχωρήθηκε πολύ, ενώ απεβίωσε δύο μήνες μετά στην Αγία Πετρούπολη[6].
Συνθέτης
ΕπεξεργασίαΉταν ταλαντούχος συνθέτης και πιανίστας και το 1842 συνέθεσε το πρώτο του μεγάλο κονσέρτο για πιάνο. Το 1844 παίχθηκε το δεύτερο κονσέρτο για πιάνο στο Ανάκτορο Μιχαηλόβσκι από τη διάσημη πιανίστα Κλάρα Σούμαν· το έργο διηύθυνε ο παλαιός φίλος και συνάδελφος Άντολφ Χέσελτ.
Όπως οι περισσότεροι Ρώσοι ευγενείς, είχε πάθος με το μπαλέτο και ήταν προστάτης της τέχνης. Το 1857 ανέλαβε τη σύνθεση της μουσικής του μπαλέτου-ντιβερτιμέντου Το ρόδο, η βιολέτα και η πεταλούδα του Μαριούς Πετιπά, που εκτελέστηκε στην Αυλή, στο Αυτοκρατορικό Θέατρο του Τσάρσκογιε Σελό. Το 1858 ο Πετιπά απέσπασε το τμήμα pas de deux (=χορός για Δύο) από το έργο και με το όνομα Όχι σκλάβος το προσέθεσε στη νέα εκδοχή του έργου του, που ονομάστηκε Ο κουρσάρος. Είναι το έργο του Πέτρου που παίζεται ακόμη στα μουσικά θέατρα.
Πολλά έργα του χρησιμοποιούνται ως εκπαιδευτικά εργαλεία από το Ωδείο της Αγίας Πετρούπολης. Ο συνθέτης και δάσκαλος Άντολφ Χένσελτ, καλός φίλος του Πέτρου, επέκτεινε πολλές συνθέσεις του με σκοπό να τις χρησιμοποιήσει για εκπαιδευτικούς σκοπούς.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε το 1837 τη Θηρεσία του Νάσσαου-Βάιλμπουργκ, κόρη του Γουλιέλμου του Νάσσαου, και είχε τέκνα:
- Αλεξάνδρα (1838-1900), παντρεύτηκε τον Νικόλαο Νικολάγιεβιτς της Ρωσίας.
- Νικόλαος (1840-1886).
- Καικιλία (1842-1843).
- Αλέξανδρος (1844-1932), Δούκας του Όλντενμπουργκ
- Αικατερίνη (1846-1866).
- Γεώργιος (1848-1871).
- Κωνσταντίνος (1850-1906), Πρίγκιπας του Όλντενμπουργκ.
- Θηρεσία (1852-1883), παντρεύτηκε τον Γεώργιο Μαξιμιλιάνοβιτς του Λόιχτενμπεργκ.
Πρόγονοι
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ p10120.htm#i101196. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Mcintosh, σελ. 372.
- ↑ McIntosh, σελ. 373
Πηγές
Επεξεργασία- McIntosh, David, The Russian Oldenburgs, in Royalty History Digest.
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Duke Peter Georgievich of Oldenburg της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |