Γουλιέλμος Α΄ της Βυρτεμβέργης

Βασιλιάς της Βυρτεμβέργης


Ο Γουλιέλμος Α΄ (γερμ. Wilhelm, 27 Σεπτεμβρίου 1781 - 25 Ιουνίου 1864) από τον Οίκο της Βυρτεμβέργης ήταν βασιλιάς της Βυρτεμβέργης (1816-1864).

Μεγαλειότατος και Βασιλική Υψηλότητα
Γουλιέλμος Α΄ της Βυρτεμβέργης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση27  Σεπτεμβρίου 1781[1][2][3]
Λούμπιν[4]
Θάνατος25  Ιουνίου 1864[1][2][3]
κάστρο Ρόζενσταϊν
Τόπος ταφήςΜαυσωλείο της Βυρτεμβέργης
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Βυρτεμβέργης
ΘρησκείαΛουθηρανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης[6]
αριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑικατερίνη Πάβλοβνα της Ρωσίας (1816–1819)[7]
Καρολίνα Αυγούστα της Βαυαρίας (1808–1816)[7]
Παυλίνα Θηρεσία της Βυρτεμβέργης (1820–1864)[7]
ΤέκναΜαρία της Βυρτεμβέργης, κόμισσα του Νάιππερκ
Σοφία της Βυρτεμβέργης
Αικατερίνη της Βυρτεμβέργης
Κάρολος Α΄ της Βυρτεμβέργης
Αυγούστα της Βυρτεμβέργης
ΓονείςΦρειδερίκος Α΄ της Βυρτεμβέργης και Αυγούστα του Μπράουνσβαϊγκ-Βόλφενμπυτελ
Θετοί γονείςΣάρλοτ της Μεγάλης Βρετανίας
ΑδέλφιαΚατερίνα της Βυρτεμβέργης (νεότερη αδελφή)
Παύλος της Βυρτεμβέργης (νεότερος αδερφός)
stillborn daughter von Württemberg (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα και νεότερη αδελφή)
ΟικογένειαΟίκος της Βυρτεμβέργης
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός
Πόλεμοι/μάχεςΝαπολεόντειοι Πόλεμοι
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαKing of Württemberg
ΒραβεύσειςΤάγμα του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι
τάγμα του Αγίου Ανδρέα
Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Γ΄ Τάξη
Ιπποτικός Μεγαλόσταυρος του Στρατιωτικού Τάγματος του Γουλιέλμου (27  Αυγούστου 1815)
Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Β΄ Τάξη
Τάγμα της Μαρίας Θηρεσίας[8]
Υπογραφή
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ο Φρειδερίκος Γουλιέλμος Κάρολος ήταν ο πρωτότοκος γιος του Φρειδερίκου Α΄ της Βυρτεμβέργης και της Αυγούστας, κόρης του Καρόλου Γουλιέλμου Φερδινάνδου του Μπράουνσβαϊγκ-Βολφενμπύτελ.

Όταν ανέλαβε, το κράτος υπέφερε από σιτοδεία και λιμό. Έκανε σαρωτικές μεταρρυθμίσεις, όπως η αποδοχή Συντάγματος το 1819. Μετά από 48 έτη βασιλείας, η επικράτειά του, από σύνολο διαφορετικών πριγκιπάτων και ετερόκλητης γεωργίας, έγινε ενιαίο κράτος με καλή διαχείριση. Ήταν φιλόδοξος στην εξωτερική πολιτική του: εκτός από την Πρωσία και την Αυστρία, φαντάστηκε μία τρίτη δύναμη από τη Βαυαρία, τη Σαξονία, το Αννόβερο και τη Βυρτεμβέργη. Το σχέδιο δεν ευδοκίμησε, όμως του εξασφάλισε σταθερή και συνεπή πολιτική.

Ήταν ο μόνος Γερμανός μονάρχης, που πιέστηκε να αναγνωρίσει το Σύνταγμα της Φρανκφούρτης το 1848. Μετά από το (αποτυχημένο) επαναστατικό κίνημα του 1848 ακολούθησε αντίθετη πολιτική, με τη φιλελεύθερη που είχε πριν. Το 1864 απεβίωσε στο Κάστρο Ρόζενσταϊν στα Λουτρά Κάνστατ και τάφηκε στο Μαυσωλείο της Βυρτεμβέργης.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε πρώτα το 1808 την Καρολίνα Αυγούστα των Βίττελσμπαχ, κόρη του Μαξιμιλιανού Α΄ της Βαυαρίας, και διαζεύχθηκε το 1814. Δεν απέκτησαν τέκνα.

Το 1816 έκανε δεύτερο γάμο με την εξαδέλφη του Μεγάλη Δούκισσα Αικατερίνη Πάβλοβνα, κόρη του Παύλου της Ρωσίας, και είχε τέκνα:

Το 1819 απεβίωσε η Αικατερίνη και ο Γουλιέλμος Α΄ έκανε το επόμενο έτος τρίτο γάμο με την εξαδέλφη του Παυλίνα Θηρεσία, κόρη του Λουδοβίκου της Βυρτεμβέργης, και είχε τέκνα:

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10172.htm#i101714. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Württemberg, Wilhelm Friedrich Karl König» (Γερμανικά) σελ. 246.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 11  Μαΐου 2020.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Μαρτίου 2015.
  7. 7,0 7,1 7,2 p10172.htm#i101714. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  8. Ανακτήθηκε στις 24  Ιανουαρίου 2022.
  • Maclagan, Michael; Louda, Jiří (1999), Lines of Succession: Heraldry of the Royal Families of Europe, London: Little, Brown & Co, p. 208, ISBN 1-85605-469-1
  • Nafziger, George (2015). The End of Empire: Napoleon's 1814 Campaign. Solihull, UK: Helion & Company. ISBN 978-1-909982-96-3.
  • Petre, F. Loraine (1994) [1914]. Napoleon at Bay 1814. Mechanicsburg, Penn.: Stackpole Books. ISBN 1-85367-163-0.
  • Siborne, William (1848), The Waterloo Campaign, 1815 (4th ed.), Westminster: A. Constable
  • Smith, Digby (1998). The Napoleonic Wars Data Book. London: Greenhill. ISBN 1-85367-276-9.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία