Πέτρος Κόκκορος
Ο Πέτρος Κόκκορος (Κουκούλι Ιωαννίνων, 1898 – Ιωάννινα, 19 Μαΐου 1981) ήταν Έλληνας πανεπιστημιακός που διετέλεσε καθηγητής ορυκτολογίας και πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης[1].
| Πέτρος Κόκκορος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1898 |
| Θάνατος | 19 Μαΐου 1981 |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Ζωσιμαία Σχολή |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διδάσκων πανεπιστημίου συγγραφέας |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε το 1898 στο Κουκούλι των Ζαγοροχωρίων. Αφού ολοκλήρωσε το δημοτικό στην ιδιαίτερη πατρίδα του φοίτησε στη Ζωσιμαία Σχολή των Ιωαννίνων και αργότερα εισήχθη στη Φυσικομαθηματική σχολή του Πανεπιστημίου Αθήνας από όπου αποφοίτησε το 1925. Μετά την αποφοίτησή του ανέλαβε τη θέση του επιμελητή στο ορυκτολογικό εργαστήριο του ίδιου πανεπιστημίου ενώ κατά τη δεκαετία του 1930 μετεκπαιδεύτηκε στα πανεπιστήμια της Λειψίας και του Τύμπιγκεν.
Το 1940 διορίστηκε τακτικός καθηγητής Ορυκτολογίας και Πετρολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης όπου δίδαξε μέχρι το 1967, έτος κατά το οποίο συνταξιοδοτήθηκε[1]. Το 1968 εγκαταστάθηκε στα Ιωάννινα ενώ μετά το θάνατο της συζύγου του, Έλενας, το 1970 επέστρεψε στο Κουκούλι. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στα Ιωάννινα όπου και απεβίωσε κατά τις πρώτες πρωινές ώρες της 19ης Μαΐου του 1981[1].
Ο Κόκκορος υπήρξε σημαντικός συγγραφέας (η «Γενική Ορυκτολογία» του 1966 χαρακτηρίζεται ως το σημαντικότερο έργο του[2]), εισηγητής της επιστημονικής κρυσταλλογραφίας στην Ελλάδα[3] ενώ υπήρξε ευεργέτης της Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών -στην οποία παραχώρησε την προσωπική του βιβλιοθήκη- και του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων στο οποίο παραχώρησε αρκετά ακίνητα[1]. Στο ίδιο πανεπιστήμιο υφίσταται και κληροδότημα για την ενίσχυση των σπουδών των φοιτητών.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Βασίλη Κραψίτη, Σύγχρονοι Ηπειρώτες Ευεργέτες, Εκδόσεις του συλλόγου «Οι φίλοι του Σουλίου», Αθήνα 1987, σ. 131-133.
- ↑ «ΚΟΚΚΟΡΟΣ ΠΕΤΡΟΣ (1898 - 1981)». izagori.gr. Ζαγόρι: Φύση και Πολιτισμός. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ Μακεδονία, 20 Μαΐου 1981, σ. 14.