Βικιπαίδεια

Πήτερ Σούμαν

Ο Πήτερ Σούμαν (γερμανικά: Peter Schumann, Σιλεσία 1934) είναι ο ιδρυτής και διευθυντής του θιάσου Bread and Puppet. Γεννήθηκε στη Σιλεσία της Γερμανίας, όπου και εργάστηκε ως γλύπτης και χορευτής πριν μεταναστεύσει στις ΗΠΑ το 1961. Το 1963 ίδρυσε το θίασο Bread & Puppet (Ψωμί και Μαριονέτα) στη Νέα Υόρκη, και το 1970 μετακόμισε στην περιοχή Νόρθηστ Κίνγκντομ του Βερμόντ όπου και ο θίασος εξακολουθεί να δίνει παραστάσεις. Το διασημότερο έργο του Σούμαν είναι η παράσταση με τίτλο Domestic Resurrection Circus (Τσίρκο της Εγχώριας Ανάστασης), η οποία διοργανώνονταν ετησίως από τον θίασο έως το 1998.

Πήτερ Σούμαν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση11  Ιουνίου 1934[1][2][3]
Λούμπιν[4][5]
ΚατοικίαGlover (από 1974)[5]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[6]
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Τεχνών του Βερολίνου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταθεατρικός σκηνοθέτης[7]
μαριονετίστας[5]
γλύπτης[8][3]
χορευτής[3]
puppet designer[3]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΥποτροφία Γκούγκενχαϊμ[9]
βραβείο Erasmus (1978)[5]
Ιστότοπος
www.breadandpuppet.org
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Σταδιοδρομία Επεξεργασία

Θέατρο Bread and Puppet Επεξεργασία

Ο Σούμαν ίδρυσε τον θίασο το 1963 στην πόλη της Νέας Υόρκης,[10]με την ονομασία του (Ψωμί και Μαριονέτα) να προκύπτει από την ελεύθερη παροχή φρεσκοψημένου ψωμιού κατά τη διάρκεια των παραστάσεων, συνήθως και με συνοδεία διαφόρων βουτηγμάτων.[10] Το συγκεκριμένο θέατρο είναι γνωστό σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης για την αναρχική, μη εμπορική, συμμετοχική, και πολιτικά έντονη ατμόσφαιρα και καλλιτεχνική προσέγγιση του.[10] Ανάμεσα στις πιο αξιόλογες παραστάσεις του θεάτρου είναι η Nativity 1992 (Θεία Γέννηση), παράσταση για την οποία οι Τάιμς της Νέας Υόρκης ανέφεραν ως ένα πρότυπο παραδοσιακής παραστατικής τέχνης.[11] Άλλες αξιόλογες παραστάσεις υπήρξαν η Divine Reality Comedy (Θεία Κωμωδία ριάλιτι),[12] καθώς και η συμμετοχή του σε τοπικά φεστιβάλ.[13]

Βερμόντ Επεξεργασία

Μετά την πρώτη δεκαετία του θιάσου στη Νέα Υόρκη, ο Σούμαν αποφάσισε να μετακινηθεί στο Βερμόντ αποδεχόμενος τη συνεργασία που του προτάθηκε με ένα τοπικό κολλέγιο της περιοχής για την πραγματοποίηση παραστάσεων εντός του εκπαιδευτικού οργανισμού.[14] Μετά από λίγα χρόνια, ο Σούμαν δημιούργησε την παράσταση με ονομασία Domestic Resurrection Circus (Τσίρκο Εγχώριας Ανάστασης), η οποία ήταν μια μίξη βοντβίλ κωμωδίας και πολιτικού σχολιασμού, και μαζί με τις γιγαντιαίες μαριονέτες του θιάσου, η παράσταση μετατράπηκε σε ετήσια παράδοση κατά το καλοκαίρι. Η παράσταση διοργανώνονταν έως και το 1998, έτος κατά το οποίο είχε πάνω από 30.000 θεατές. Έκτοτε, διοργανώνεται στη θέση της μια μικρότερη παράσταση κάθε καλοκαίρι.

Έκθεση με θέμα την Παλαιστίνη Επεξεργασία

Το 2007 ο Σούμαν παρουσίασε την έκθεση ζωγραφικής Πίνακες της Ανεξαρτησίας: Εμπνευσμένοι από Τέσσερις Ιστορίες στην Βοστώνη και στο Μπούρλινγτον του Βερμόντ.[15] Η έκθεση βασίζονταν στις 10 ημέρες τις οποίες ο Σούμαν πέρασε στις κατεχόμενες περιοχές της Παλαιστίνης, καθώς και στοιχεία από το Γκέτο της Βαρσοβίας, το οποίο ήταν το μεγαλύτερο γκέτο το οποίο η Ναζιστική Γερμανία είχε επιβάλλει κατά το Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η έκθεση προκάλεσε αντιδράσεις και ο Σούμαν δέχτηκε κριτική πως ήταν Αντι-Σιωνιστής, Αντι-Σημίτης, καθώς και ήπιος αρνητής του Ολοκαυτώματος, κατηγορίες τις οποίες ο Σούμαν αρνήθηκε απαντώντας πως δεν ισχυρίζεται πως αυτά που συμβαίνουν στην Παλαιστίνη είναι τα ίδια με αυτά που συνέβησαν στη Βαρσοβία, αλλά σίγουρα λειτουργούν ως υπενθύμιση.[15] Το 2008 δημιούργησε μια νέα έκθεση με θέμα την ισραηλινό-παλαιστιανική σύρραξη με τίτλο "Το πανεπιστήμιο του Μαχντί: Η ιστορία ενός νεαρού Παλαιστινίου", η οποία πραγματεύεται μια υπόθεση άδικης φυλάκισης στο Ισραήλ.[16]

Δημοσιευμένα έργα Επεξεργασία

  • Puppen und Masken. Das Bread and Puppet Theater, Fischer, Frankfurt am Main/Germany, 1973.
  • The old art of puppetry in the new world order, 1993.
  • Bread: A lecture to art students at SUNY/Purchase, New York. 1987, reprint 1994.
  • Bread & Puppet. Green Man, 1996.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6157vq8. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/97871. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 wepa.unima.org/en/peter-schumann/. Ανακτήθηκε στις 18  Σεπτεμβρίου 2019.
  6. ↑ «Done on a grand scale». 23  Ιανουαρίου 2010.
  7. ↑ «Theater: Akcent fest plays on memories». 12  Νοεμβρίου 2013.
  8. ↑ Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  9. ↑ (Αγγλικά) Guggenheim Fellows database. peter-schumann.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 Sommer, Mark (2008-09-05). «Bread and Puppet invites those who are willing to learn». The Buffalo News. http://www.buffalonews.com/Call_for_artists_______Bread_and_Puppet_invites_those_who_are_willing_to_learn.html. Ανακτήθηκε στις 2008-09-09. 
  11. ↑ Gussow, Mel (1993-01-01). «An animal nativity of puppets». The New York Times. http://theater2.nytimes.com/mem/theater/treview.html?res=9F0CE4D81E30F932A35752C0A965958260. Ανακτήθηκε στις 2008-09-09. 
  12. ↑ La Rocco, Clauda (2007-12-01). «No escape from reality, even for magical horses». The New York Times. http://www.nytimes.com/2007/12/01/theater/reviews/01divi.html?ex=1354165200&en=74674b2d400416c9&ei=5088&partner=rssnyt&emc=rss. Ανακτήθηκε στις 2008-09-09. 
  13. ↑ Neumann, Osha (2008). Up Against the Wall Motherf**kers: A memoir of the 60s with notes for the Next Time. Seven Stories. ISBN 978-1-58322-849-4. , p. 43
  14. ↑ Brecht, Stefan. "The Bread and Puppet Theater" (1988)
  15. ↑ 15,0 15,1 Picard, Ken. (September 19, 2007) Over the Wall. Seven Days. Retrieved 13 May 2008.
  16. ↑ Cook, Greg. (January 29, 2008) Going to Hell The Phoenix. Retrieved 13 May 2008.

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πήτερ_Σούμαν&oldid=10332881"