Ανάκτορο Ποτάλα
Συντεταγμένες: 29°39′28″N 91°07′01″E / 29.65778°N 91.11694°E
Το ανάκτορο Ποτάλα (θιβετιανά: ཕོ་བྲང་པོ་ཏ་ལ་) ήταν η κύρια κατοικία του Δαλάι Λάμα, μέχρι την φυγή του στην Ινδία μετά τη θιβετιανή εξέγερση το 1959. Βρίσκεται στη Λάσα, Θιβέτ. Σήμερα στεγάζει μουσείο και το 1994 ανακηρύχθηκε μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO. To παλάτι πήρε το όνομά του από το όρος Ποταλάκα, μυθική κατοικία του μποντισάτβα Αβαλοκιτεσβάρα.[1]
| Ιστορικό Συγκρότημα του Ανακτόρου Ποτάλα, Λάσα | |
|---|---|
| Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ. | |
 | |
 | |
| Χώρα μέλος |  Κίνα |
| Τύπος | Πολιτιστικό |
| Κριτήρια | i, iv, vi |
| Ταυτότητα | 707 |
| Ιστορικό εγγραφής | |
| Εγγραφή | 1994 (18η συνεδρίαση) |
| Επεκτάσεις | 2000, 2001 |
Η κατασκευή του ανακτόρου άρχισε από τον 5ο Δαλάι Λάμα, το 1645,[2] όταν ένας από τους πνευματικούς καθοδηγητές του, υπέδειξε ότι ο χώρος ήταν ιδανικός για έδρα της κυβέρνησης, ανάμεσα στα μοναστήρια Ντρέπουνγκ και Σέρα και την παλιά πόλη της Λάσα.[3] Μπορεί να βρίσκεται στη θέση να υπήρχε ένα παλαιότερο οχυρό, γνωστό ως Λευκό ή Κόκκινο Παλάτι,[4] κατασκευασμένο από τον Σονγκτσάν Γκάμπο το 637.[5] Ο Δαλάι Λάμα και η κυβέρνησή του μετακινήθηκαν στο Λευκό Παλάτι το 1649. Η κατασκευή του ανακτόρου διήρκησε μέχρι το 1694, καθώς το Κόκκινο Παλάτι προστέθηκε την περίοδο 1690-94. Χρησιμοποιήθηκε ως το χειμερινό ανάκτορο του Δαλάι Λάμα.[6]
Το κτίριο έχει μήκος 400 μέτρα στον άξονα ανατολής-δύσης και 350 μέτρα στο άξονα βορρά-νότου, με τους κεκλιμένους πέτρινους πύργους να έχουν κατά μέσο όρο πάχος 3 μέτρα και 5 μέτρα πάχος στη βάση, ενώ χαλκός έχει χυθεί στα θεμέλιά του, ώστε να βελτιωθούν τα αντισεισμικά χαρακτηριστικά του.[7] Το δεκατριών ορόφων κτίριο έχει πάνω από 1.000 δωμάτια, 10.000 ιερά και πάνω από 200.000 αγάλματα. Έχει ύψος 117 μέτρα και είναι κτισμένο στην κορυφή του Μάρπο Ρι, στον Κόκκινο Λόφο.[8]
- Ανάκτορο Ποτάλα
-
-
-
-
-
-
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Stein, R. A. Tibetan Civilization (1962). 1η εκδοχή στα αγγλικά από Faber & Faber, London (1972). Reprint: Stanford University Press (1972), p. 84
- ↑ Laird, Thomas. (2006). The Story of Tibet: Conversations with the Dalai Lama, pp. 175. Grove Press, New York. ISBN 978-0-8021-1827-1.
- ↑ Karmay, Samten C. (2005). "The Great Fifth Αρχειοθετήθηκε 2013-09-15 στο Wayback Machine.", Ανακτήθηκε τις 16 Δεκεμβρίου 2007
- ↑ W. D. Shakabpa, One hundred thousand moons, translated with an introduction by Derek F. Maher, Vol.1, BRILL, 2010 p.48
- ↑ Michael Dillon, China : a cultural and historical dictionary, Routledge, 1998, p.184.
- ↑ Stein, R. A. Tibetan Civilization (1962). 1η εκδοχή στα αγγλικά από Faber & Faber, London (1972). Reprint: Stanford University Press (1972), p. 84.
- ↑ Booz, Elisabeth B. (1986). Tibet, pp. 62-63. Passport Books, Hong Kong.
- ↑ Buckley, Michael and Strausss, Robert. Tibet: a travel survival kit, p. 131. Lonely Planet. South Yarra, Vic., Australia. ISBN 0-908086-88-1.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Αρχιτεκτονική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |