Παλιό Δημαρχείο του Πόζναν

Το Παλιό Δημαρχείο του Πόζναν είναι ιστορικό δημαρχείο στο Πόζναν της Πολωνίας, το οποίο βρίσκεται στην Παλιά Πόλη του Πόζναν, στο κέντρο της Πλατείας της Παλιάς Αγοράς. Χρησίμευε ως έδρα της τοπικής αυτοδιοίκησης μέχρι το 1939 και σήμερα στεγάζει μουσείο. Το δημαρχείο χτίστηκε αρχικά στα τέλη του 13ου αιώνα μετά την ίδρυση της μεσαιωνικής πόλης το 1253 και ξαναχτίστηκε περίπου στη σημερινή του μορφή, σε μανιεριστικό στυλ, με περίτεχνη λότζια, από τον Τζοβάνι Μπατίστα ντι Κουάντρο το 1550 – 1560. Η μηχανικές κατσίκες του Πόζναν, που βγαίνουν καθημερινά το μεσημέρι πάνω από το ρολόι στον μπροστινό τοίχο του κτιρίου, είναι ένα από τα κύρια τουριστικά αξιοθέατα της πόλης.

Παλιό Δημαρχείο του Πόζναν
Είδος	δημαρχείο
Αρχιτεκτονική	αναγεννησιακή αρχιτεκτονική
Διεύθυνση	Stary Rynek w Poznaniu 1
Γεωγραφικές συντεταγμένες	52°24′30″N 16°56′3″E
Διοικητική υπαγωγή	Πόζναν
Τοποθεσία	Old Market Square
Χώρα	Πολωνία
Έναρξη κατασκευής	1560
Ολοκλήρωση	1404
Αρχιτέκτονας	Τζοβάνι Μπατίστα ντι Κουάντρο
Προστασία	αμετακίνητο μνημείο
Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Ιστορία

Το δημαρχείο κατασκευάστηκε αρχικά ως το διοικητικό κτίριο της πόλης που ιδρύθηκε στην αριστερή όχθη του Βάρτα το 1253 (βλ. Ιστορία του Πόζναν). Ολοκληρώθηκε γύρω στο 1300, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Βεγκέσλαου Β΄ της Βοημίας, και τεκμηριώθηκε για πρώτη φορά στα λατινικά το 1310 ως Domus Consulum (Ντόμους Κόνσουλουμ). Ήταν ένα μονώροφο γοτθικό κτίριο χτισμένο πάνω σε ένα υπερυψωμένο τετράπλευρο. Τα κελάρια παραμένουν από αυτή την περίοδο κατασκευής. Το κτήριο επεκτάθηκε τον 15ο αιώνα και στις αρχές του αιώνα χτίστηκε ένας πύργος στη βορειοδυτική γωνία. Το εσωτερικό ανακαινίστηκε μεταξύ 1504 και 1508.

Το δημαρχείο περίπου το 1910, επί γερμανικής κυριαρχίας.

Το 1536, στην πόλη ξέσπασε μεγάλη πυρκαγιά, η οποία προκάλεσε σοβαρές ζημιές στο δημαρχείο. Οι εργασίες επισκευής πραγματοποιήθηκαν το 1540–1542, ιδιαίτερα στον πύργο, αλλά παρέμεινε επισφαλής. Το 1550, το δημοτικό συμβούλιο ανέθεσε στον Τζοβάνι Μπατίστα ντι Κουάντρο να πραγματοποιήσει μια μεγάλου μεγέθους ανοικοδόμηση. Οι εργασίες διήρκεσαν μέχρι το 1560. Ο Ντι Κουάντρο πρόσθεσε έναν όροφο από επάνω, επέκτεινε το κτίριο προς τα δυτικά και πρόσθεσε τοίχους στη σοφίτα και μία τριώροφη λότζια. Κατασκευάστηκε ένα νέο ρολόι (εγκαταστάθηκε το 1551) με τρεις ολόκληρες όψεις και μια μισή όψη, και με τις κατσίκες που προστέθηκαν ως «κωμικό στοιχείο» (βλ. επόμενη ενότητα).

Το 1675, ο πύργος, το ρολόι και οι κατσίκες καταστράφηκαν από κεραυνό. Ο πύργος ξαναχτίστηκε το 1690 σε ύψος 90 μ. Η κορυφή του πύργου καταστράφηκε σε έναν τυφώνα του 1725. Το 1781 – 1784 έγινε μεγάλη ανακαίνιση στο κτίριο χάρη στις προσπάθειες της «Επιτροπής Καλής Τάξης» της πόλης και απέκτησε τη βασική μορφή που παρουσιάζει σήμερα. Μια στέγη πύργου κλασικού στυλ σχεδιάστηκε από τον Μποναβεντούρα Σολάρι και στην κορυφή ήταν ένας λευκός αετός με άνοιγμα φτερών δύο μέτρων. Στο ανατολικό ύψωμα, ο Φραντσίσεκ Τσιελέτσκι ζωγράφισε Γιαγκιελόνιους βασιλιάδες και κάτω από τον κεντρικό πυργίσκο ήταν τοποθετημένο μία επιγραφή με τα αρχικά του βασιλιά, «SAR» (Στανίσουαφ Αύγουστος Πονιατόφσκι).

Η επόμενη μεγάλη ανακαίνιση πραγματοποιήθηκε το 1910 – 1913 (κατά την περίοδο της γερμανικής κυριαρχίας), όταν χρησιμοποιήθηκε μαύρο ρουστίκ για να δώσει στο κτίριο ένα πιο «βορειο-γερμανικό» στυλ. Η αρχική πολυχρωμία της ύστερης αναγέννησης καταστράφηκε. Προστέθηκε ένας επιπλέον όροφος και οι κατσίκες, που απουσίαζαν από το 1675, αποκαταστάθηκαν στον πύργο το 1913. Τον Οκτώβριο του 1943, το Δημαρχείο ήταν η σκηνή των ομιλιών του Πόζεν του Χάινριχ Χίμλερ. Μετά από μεγάλες ζημιές στη Μάχη του Πόζναν (1945), το Δημαρχείο ξαναχτίστηκε ξανά το 1945 – 1954, όταν αποκαταστάθηκε ο αναγεννησιακός χαρακτήρας των ορόφων (και αποσπάσματα από το σύνταγμα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας προστέθηκαν στο κείμενο που εμφανίζεται στον τοίχο της σοφίτας). Ο αετός, που είχε κρατηθεί κρυμμένος κατά τη διάρκεια του πολέμου, επέστρεψε στον πύργο το 1947. Ο μηχανισμός που κινεί τις κατσίκες αντικαταστάθηκε το 1954. Η ανακαίνιση που πραγματοποιήθηκε το 1992 – 2002 αποκατέστησε σε μεγάλο βαθμό το κτίριο στην όψη του μετά το 1784.

Κατσίκες και σάλπισμα

Οι μηχανικές κατσίκες, που τσουγκρίζουν τα κεφάλια τους καθημερινά το μεσημέρι.

Σήμερα, γίνεται καθημερινά το μεσημέρι η επίδειξη μηχανικών κατσικών που τσουγκρίζουν τα κεφάλια τους, ενώ προηγείται το χτύπημα του ρολογιού και η αναπαραγωγή ενός παραδοσιακού σαλπίσματος (Κάλεσμα της Αγία Μαρίας). Τις υπόλοιπες ώρες μεταξύ 7 π.μ. και 9 μ.μ., το ίδιο σάλπισμα παίζεται σε ένα καριγιόν, που εγκαταστάθηκε στον πύργο το 2003. Η καθημερινή εμφάνιση των κατσικών είναι ένα από τα πιο γνωστά τουριστικά αξιοθέατα του Πόζναν.

Σαλπιγγικό κάλεσμα στο Πόζναν.

Ένας θρύλος πίσω από την αρχική προσθήκη των κατσικών στον μηχανισμό του ρολογιού αναφέρει ότι ένας μάγειρας, ενώ ετοίμαζε ένα συμπόσιο για τον βοεβόδα και άλλους αξιωματούχους, είχε κάψει ένα ψητό ελάφι και προσπάθησε να το αντικαταστήσει κλέβοντας δύο κατσίκες από ένα κοντινό λιβάδι. Οι κατσίκες το έσκασαν και ανέβηκαν τρέχοντας στον πύργο του δημαρχείου, όπου τράβηξαν την προσοχή των κατοίκων της πόλης όταν άρχισαν να τσουγκρίζουν τα κεφάλια τους (σύμφωνα με ορισμένες εκδοχές, αυτό τράβηξε την προσοχή σε μια πυρκαγιά που διαφορετικά θα μπορούσε να είχε προκαλέσει σημαντική ζημιά). Λόγω της παρεχόμενης διασκέδασης, ο βοεβόδας συγχώρεσε τόσο τον μάγειρα όσο και τις κατσίκες και διέταξε να ενσωματωθούν δύο μηχανικές κατσίκες στο νέο ρολόι που κατασκευάζονταν για το κτίριο.

«Συνταξιοδοτημένες» κατσίκες στο Μουσείο Ιστορίας του Πόζναν.

Ένας άλλος θρύλος συνδέεται με το Κάλεσμα της Αγίας Μαρίας. Αυτός λέει ότι ο Μπόλκο, υιός του τρομπετίστα του πύργου, φρόντισε κάποτε ένα κοράκι του οποίου το φτερό είχε τραβηχτεί. Στη συνέχεια, το αγόρι ξύπνησε τη νύχτα από έναν νάνο που φορούσε κορώνα και μωβ κάπα, ο οποίος ευχαρίστησε το αγόρι για την καλοσύνη του και του έδωσε μια μικρή χρυσή τρομπέτα, λέγοντάς του να τη χτυπήσει όταν κινδύνευε. Μετά από αυτά τα λόγια ο καλικάντζαρος μεταμορφώθηκε σε κοράκι και πέταξε μακριά. Χρόνια αργότερα, αφού ο Μπόλκο πήρε τη θέση του πατέρα του ως τρομπετίστας, όταν ένας επιτιθέμενος στρατός σκαρφάλωσε στα τείχη του Πόζναν, ο Μπόλκο θυμήθηκε το δώρο, έτρεξε στην κορυφή του πύργου και άρχισε να παίζει τρομπέτα. Μαύρα σύννεφα άρχισαν να μαζεύονται στον ορίζοντα, τα οποία αποδείχτηκαν ότι ήταν ένα τεράστιο κοπάδι κορακιών που έπεσαν πάνω στον επιτιθέμενο στρατό και τον ανάγκασαν να υποχωρήσει. Η τρομπέτα χάθηκε όταν ο Μπόλκο την έριξε έκπληκτος, αλλά το σάλπισμα που έπαιξε εξακολουθεί να εκτελείται.