Παλ Σιμόν (πολιτικός)
Ο Παλ Σιμόν (17 Φεβρουαρίου 1929 – 6 Φεβρουαρίου 2021) ήταν Ούγγρος χημικός μηχανικός, πολιτικός και διπλωμάτης, ο οποίος υπηρέτησε ως ο τελευταίος υπουργός Βαριάς Βιομηχανίας στο υπουργικό συμβούλιο του πρωθυπουργού Γκιόργκι Λάζαρ από το 1975 έως το 1980. Διετέλεσε επίσης πρέσβης της Ουγγαρίας στη Γιουγκοσλαβία κατά το διάστημα μεταξύ 1981 και 1985.
| Παλ Σιμόν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Simon Pál (Ουγγρικά) |
| Γέννηση | 17 Φεβρουαρίου 1929 Μίσκολτς |
| Θάνατος | 6 Φεβρουαρίου 2021 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ουγγαρία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ουγγρικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ουγγρικά |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας και Οικονομικών της Βουδαπέστης (έως 1952) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | χημικός μηχανικός πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ουγγαρίας, Hungarian Communist Party και Hungarian Working People's Party |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | ambassador of Hungary to Yugoslavia (1981–1985) Minister of Heavy Industry of Hungary (1975–1980)[1] deputy minister (1974–1975, Ministry of Heavy Industry)[2] |
Σπουδές Επεξεργασία
Ο Παλ Σιμόν γεννήθηκε στο Μίσκολτς στις 17 Φεβρουαρίου 1929. Μετά την αποφοίτησή του από το δημοτικό σχολείο στη γενέτειρά του, συνέχισε τις σπουδές του σε εκπαίδευση δασκάλων στο τοπικό λουθηρανικό Σχολείο Kossuth Lajos και στη συνέχεια γράφτηκε στο Τμήμα Χημικών Μηχανικών στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας και Οικονομικών της Βουδαπέστης (BME). Αφού πήρε το πτυχίο του, υπηρέτησε ως υπολοχαγός μηχανικός στο Εργαστήριο Καυσίμων της Διοίκησης της Πολεμικής Αεροπορίας από τον Οκτώβριο του 1952. Ήταν μεταπτυχιακός φοιτητής στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Λομονόσοφ της Μόσχας από τον Σεπτέμβριο του 1955 και υποστήριξε τη διατριβή του το 1959. Από εκείνη τη χρονιά εργάστηκε στο Ουγγρικό Πειραματικό Ινστιτούτο Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου ως ερευνητής μηχανικός και στη συνέχεια ως αναπληρωτής διευθυντής. [3]
Καριέρα Επεξεργασία
Ο Σιμόν διορίστηκε ως ο πρώτος διευθυντής της εταιρείας Danube Petroleum (ουγγρικά: Dunai Kőolajipari Vállalat) στη Σαζαλομπάτα το 1962. Υπηρέτησε με αυτή την ιδιότητα μέχρι το 1973. Υπό την καθοδήγησή του, η εταιρεία ήταν υπεύθυνη για την προετοιμασία σχεδίων, την αγορά τεχνολογικών υποδομών και εξοπλισμού, τη θέση του εξοπλισμού σε λειτουργία, την εκπαίδευση του προσωπικού και την οργάνωση της παραγωγής στη Σαζαλομπάτα, η οποία έγινε ένας από τους τελικούς προορισμούς του πετρελαϊκού αγωγού Friendship. Του απονεμήθηκε ο τίτλος του Επίτιμου Αναπληρωτή Καθηγητή του Πανεπιστημίου Χημικής Βιομηχανίας στο Βεσπρέμ το 1968. Ο Σιμόν διορίστηκε Διευθύνων Σύμβουλος της National Petroleum and Gas Trust (νόμιμος προκάτοχος του Ομίλου MOL) το 1973, διατηρώντας τη θέση μέχρι το επόμενο έτος. [3]
Ο Σιμόν ήταν μέλος του κυβερνώντος Κομμουνιστικού Ουγγρικού Εργατικού Λαϊκού Κόμματος (MDP) από το 1947 έως το 1956 και στη συνέχεια του διαδόχου του Ουγγρικού Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος (MSZMP) από το 1956. Ο Σιμόν διετέλεσε Αναπληρωτής Υπουργός Βαριάς Βιομηχανίας στην κυβέρνηση του Γιένιο Φοκ από τις 15 Οκτωβρίου 1974 έως τις 4 Ιουλίου 1975. Ήταν ο τελευταίος Υπουργός Βαριάς Βιομηχανίας στη Λαϊκή Δημοκρατία της Ουγγαρίας από τις 4 Ιουλίου 1975 έως τις 31 Δεκεμβρίου 1980. [4] Στη συνέχεια, ο Σιμόν ήταν ο Ούγγρος Πρεσβευτής στη Γιουγκοσλαβία μεταξύ 25 Μαΐου 1981 και 8 Ιουλίου 1985. [5]
Επιστρέφοντας στην Ουγγαρία, ο Σιμόν διετέλεσε Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας Prodinform Technical Consulting από το 1985 έως το 1991. Ήταν μέλος της συντακτικής επιτροπής της Magyar Kémikusok Lapja ("Ουγγρική Εφημερίδα Χημικών") από τον Ιανουάριο του 1989 και ήταν αντιπρόεδρος της Λέσχης Βιομηχανικής Ποιότητας της Επιστημονικής Εταιρείας Μηχανολόγων Μηχανικών (GTE) από τον Μάρτιο του 1989. Συνταξιοδοτήθηκε το 1991. [3]
Ο Παλ Σιμόν πέθανε στις 6 Φεβρουαρίου 2021 μετά από μια σύντομη ασθένεια, σε ηλικία 91 ετών, έντεκα μέρες πριν από τα 92α γενέθλιά του. [3]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ József Bölöny, László Hubai: «Magyarország kormányai» (Ουγγρικά) Akadémiai Kiadó. 2004. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2023. σελ. 230.
- ↑ József Bölöny, László Hubai: «Magyarország kormányai» (Ουγγρικά) Akadémiai Kiadó. 2004. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2023. σελ. 436.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Elhunyt Dr. Simon Pál a Dunai Kőolajfinomító első igazgatója» (στα Hungarian). Hírtükör. 8 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ Bölöny, József – Hubai, László: Magyarország kormányai 1848–2004 [Cabinets of Hungary 1848–2004], Akadémiai Kiadó, Budapest, 2004 (5th edition). p. 436.
- ↑ Baráth, Magdolna, επιμ. (2015). Főkonzulok, követek és nagykövetek 1945–1990 [Consuls General, Envoys, Ambassadors 1945–1990] (στα Ουγγρικά). MTA Bölcsészettudományi Kutatóközpont. σελ. 256. ISBN 978-963-416-007-6.